|

| 2 Mars 2017 |

Lidhja midis tetës së retinuar dhe frakturës së këndit mandibular

Frakturat më të shpeshta mandibulare lokalizohen në nivelin e kondilit mandibular dhe të korpusit dhe mund të verifikohen të veçuara ose të kombinuara me njëra tjetrën. Përqindja në fakt e frakturave të këndit mandibular luhatet përafërsisht midis 25 dhe 33% të rasteve totale të frakturave mandibulare. Ndër faktorët e riskut për frakturën e këndit mandibular mund të përfshihen:• karakteristikat dhe struktura anatomike• prania e tepërt e indeve të buta• densiteti i reduktuar kocko .....

|

| 27 Shkurt 2017 |

Ndikimi i shërimit dytësor të plagës pas koronektomisë së molarëve të tretë mandibular. Udhëzimet nga një kërkim italian

Koronektomia e përshkruar për herë të parë në 1984 nga Ecuyer dhe Debien konsiderohet tashmë një procedurë kirurgjikale alternative me ekstraktim të plotë të molarëve të tretë të poshtëm me risk të lartë neurologjik.Megjithatë në literaturë ka prova shkencore që kanë të bëjnë me llojin e shërimit që preferohet pas ekzekutimit të një teknike të tillë. Pjesa më e madhe e autorëve rekomandon një shërim primar, por bëhet fjalë vetëm për një indikacion klinik të bazuar në eksperiencë. Nuk ka studime .....

|

| 8 Shkurt 2017 |

Rikuperimi i asistuar endoskopik i molarëve të tretë madibularë të zhvendosur në hapësirën pterigomandibulare

Zhvendosja aksidentale e molarit të tretë të poshtëm gjatë heqjes kirurgjikale është e rrallë por potencialisht një komplikim serioz. Në fakt kjo gjendje mund të shkaktojë dëmtim të indeve, reaksion nga trupi i huaj, sekela të rënda që kërcënon jetën dhe implikime mjeko-ligjore. Hapësira submandibulare është zona më e zakonshme për zhvendosje aksidentale të molarëve të tretë të poshtëm. Më poshtë paraqiten dy raste të pazakonta të zhvendosjes pterigomandibulare të molarëve të tretë të poshtëm q .....

|

| 6 Shkurt 2017 |

Shërimi parodontal në pjesën distale të molarit të dytë mandibular pas koronektomisë së molarit të tretë mandibular. Punim italian në "Journal of Oral and Maxillofacial Surgery"

HyrjeTeknika kirurgjikale e koronektomisë është sot një opsion terapeutik i konsideruar nga literatura shkencore si një alternativë e vlefshme kirurgjikale për trajtimin e molarëve të tretë me risk të lartë për dëmtim neurologjik. Megjithatë mbeten akoma të hapura disa pikëpyetje që lidhen me këtë teknikë si: cili është shërimi parodontal distal për molarin e dytë.Tema e shërimit parodontal është një argument shumë i diskutueshëm edhe për sa i përket ekstraktimit komplet të molarëve të tretë ma .....

|

| 19 Janar 2017 |

Klasifikimi i trashësisë së membranës vlerësuar nga studimi i Cone Beam dhe rëndësia e tij në parashikueshmërinë e riskut të perforimit. Studim retrospektivë italian në 200 pacientë

HyrjePneumatizimi i sinusit të nofullës si pasojë e humbjes së dhëmbëve, redukton lartësinë e disponueshme të kreshtës kockore, me pasojë vështirësitë për përftimin e një stabilizimi primar në rehabilitimin implantar.Shumë teknika të përshkruara në literaturë lejojnë që të përballemi me një situatë të tillë: implante të shkurtër, implante zigomatike, pterigoide, teknika e ngritjes së madhe (qasje laterale), teknika e ngritjes së vogël (qasje në kreshtë). Perforimi i membranës mund të jetë një k .....

|

| 5 Janar 2017 |

Diagnoza klinike dhe trajtimi kirurgjik i molarëve të tretë mandibular të retinuar

Ky punim përshkruan një teknikë operative të përcaktuar mirë dhe paraqet protokollet për menaxhimin e dekursit postoperator të komplikacioneve të mundshme.Molarët e tretë (dhëmballët e pjekurisë siç njihen ndryshe) janë elementët që kanë më shpesh mungesë erupsioni (82,2%) dhe paraqesin aspekte të veçanta që e bëjnë ndërhyrjen për heqjen  e tyre më të vështirë në krahasim me elementët e tjerë dentar.Për të reduktuar në minimum rrezikun e dëmtimeve iatrogjene dhe për të paran .....

|

| 13 Tetor 2016 |

Kirurgjia implantare te pacienti me risk për osteonekrozë

Futja e implanteve te pacientët që marrin ose kanë marrë bifosfonate ose denosumab për arsye onkologjike është aktualisht e kundërindikuar. Literatura shkencore thotë që në fakt nuk ka kundërindikacione absolute përsa i përket pacientëve në terapi, aktuale ose të mëparshme, me bifosfonatë për osteoporozën, edhe nëse procedura nuk konsiderohet pa rreziqe, mbi të gjitha nëse terapia është zgjatur për disa vite dhe janë të pranishëm faktorë lokalë ose sistemikë të pafavorshëm.Pavarësisht se janë d .....