Përgatitja e pjesës së implantit: sistemi rrotullues VS sistemi me ultratinguj

Nga Lara Figini

Procesi i përgatitjes së pjesës së implantit është kryer zakonisht nëpërmjet një freze rrotulluese me forma dhe përmasa të ndryshme që perforojnë kockën me qëllim që të krijohet konturi dhe forma e përshtatshme për vendosjen e implantit.
Për këtë qëllim është prezantuar edhe një sistem me ultratinguj që përdoret kryesisht në procedurat që kërkojnë një nivel të lartë saktësie dhe ku është e nevojshme që të mbrohen strukturat anatomike pranë për të shmangur një komplikacion të mundshëm.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një studim in vitro, të publikuar në Oral Surgery në maj 2020, autorët kanë krahasuar përgatitjen e pjesës së implantit që bëhet nëpërmjet një sistemi frezash rrotulluese dhe ato që kryhen nëpërmjet një sistemi me ultratinguj duke vlerësuar temperaturat e ndryshme, kohën dhe qëndrueshmërinë primare.
Janë kryer 16 osteotomi me sekuenca të ndryshme frezash (fillestare, Titamax 2.0, 2/3 e 3.0) për grupin rrotullues (RG) dhe me maja të ndryshme ultrasonike (IM1S, IM2P, IM2/3, IM3P) për grupin me ultratinguj (UG) në kampione kocke kortikale-sfungjerore të gjedhëve. Imazhet mikro-CT janë marrë për të vlerësuar mikroarkitekturën kockore dhe densitetin mineral kockor të secilit kampion.
Për grupin RG, osteotomitë janë kryer me një frezë për implante me 800 rpm me troque maksimal 50 N/cm. Për grupin UG, osteotomitë janë kryer duke përdorur një sistem Piezosurgery3 me majat përkatëse. Janë zbuluar temperaturat e gjeneruara në kockën përreth dhe koha e nevojshme për të përgatitur vendosjen e implanteve. Katër implante 3.75 x 11 Titamax janë inseruar për secilin grup për të matur torque përfundimtar.

Rezultate
Për grupin RG janë gjetur vlerat mesatare si në vijim:
22,87 s, 24,2 °C temperatura sipërfaqësore, 27,6 °C temperatura e perforimit, 32,30 N/cm troque.
Vlerat për grupin UG ishin 72,9 s, 26,6 °C temperatura sipërfaqësore, temperatura e perforimit 32,1 °C dhe torque 22,60 N/cm.

Konkluzione
Nga të dhënat e këtij studimi, që duhet të konfirmohen me punime të tjera analoge, mund të dalim në konkluzionin se sistemet rrotulluese dhe ato me ultratinguj janë të dy efikasë për përgatitjen e pjesës së implantit duke dhënë rezultate të kënaqshme.
Për pjesët kortikale-sfungjerore përgatitja me freza dhe sisteme rrotulluese rezulton e lidhur me një ngritje më të vogël të temperaturave dhe një kohë më të shkurtër të nevojshme për oseotominë.

Implikime klinike
Njohja e diferencave ndërmjet sistemeve ultrasonike dhe atyre rrotulluese mund të ndihmojë kirurgët që të ruajnë pjesën e implantit që është thelbësore për të udhëhequr manovrat e tyre gjatë ndërhyrjes kirurgjikale të pozicionimit të implantit.

Për më tepër:
Lanata-Flores A, Nascimento EHL, Goulart DR, Haiter-Neto F, de Moraes M, de Albergaria-Barbosa JR. In vitro comparison of dental implant site preparation with ultrasonic system and conventional rotatory system. Oral Surgery 2020;13:108-16.

Përktheu: Valbona Spahia