Diagnostikimi i kariesit sekondar nëpërmjet përdorimit të bite-wing

Nga Lorenzo Breschi

Në praktikën e përditshme, kariesi është konsideruar arsyeja më e zakonshme për zëvendësimin ose ripunimin e një restaurimi dentar dhe për një dentist të përgjithshëm, zbulimi i lezioneve sekondare është shpesh një sfidë.

Për të zbuluar një lezion interproksimal, ekzaminimi objektiv nuk është gjithnjë i mjaftueshëm, sepse prania e dhëmbëve pranë dhe indi gingival në zonat cervikale nuk lejon një ekzaminim të përshtatshëm viziv të defekteve marginale. Në këto raste, radiografitë bite-wing janë konsideruar standardi i referimit për një vlerësim të përshtatshëm të sipërfaqeve interproksimale të restauruara.

Megjithatë, edhe pse rrezet X mund të jenë një ndihmesë, është shënuar një mungesë e kritereve diagnostikuese të standardizuara dhe udhëzimet e trajtimit për monitorimin, rikthimin ose zëvendësimin e një restaurimi me defekt.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Një artikull interesant i shkruar nga Signori et al., në Journal of Dentistry në fund të 2018, heton trajtimet e ndryshme të ekspertëve të kariologjisë dhe stomatologjisë restorative në krahasim me stomatologët e përgjithshëm, krahas vlerësimit të bite-wing për diagnozën karioze.

770 bite-wing janë ekzaminuar për të vlerësuar praninë e mundshme të kariesit sekondar në zonat interproksimale, të dhëmbëve të restauruar më parë dhe janë seleksionuar nga databaza e 7 studimeve stomatologjike të përgjithshme e janë vlerësuar nga 3 ekspertë të sektorit. Ekspertët kanë indikuar nevojën për ndërhyrje për shkak të pranisë së kariesit në 26,8% të rasteve, ndërsa stomatologët e përgjithshëm kanë sugjeruar një rindërhyrje më shpesh sesa ekspertët në rastin e defekteve marginale ose mungesës së përshtatjes së restaurimeve.

Megjithatë, siç është vënë re nga literatura shkencore, defektet marginale rreth restaurimeve janë faktorë të dobët parashikues të kariesit dhe kanë një rëndësi klinike të limituar, sepse prania e tyre nuk parashikon jetëgjatësinë e restaurimit dhe në përgjithësi nuk është një indikacion për një trajtim të ri.

Konkluzione
Sipas këtij studimi janë nxjerrë konkluzionet se stomatologët e përgjithshëm dhe ekspertët në kariologji e restorativë, kanë të njëjtën mënyrë hetimi për diagnostikimin e pranisë së lezioneve karioze interproksimale.
Diferenca qëndron në vendimin e rindërhyrjes në rastin e restaurimeve ekzistuese, në të cilat stomatologu i përgjithshëm priret të kryejë një trajtim më pak konservativ.

Për më tepër:
Signori C, Laskeb M, Mendesc FM, Huysmans M-C, Cenci MS, Opdam NJM. Decision-making of general practitioners on interventions at restorations based on bitewing radiographs. Journal of Dentistry 2018;76:109-16.

Përktheu: Valbona Spahia