Kirurgjia implantare te pacienti me risk për osteonekrozë

Futja e implanteve te pacientët që marrin ose kanë marrë bifosfonate ose denosumab për arsye onkologjike është aktualisht e kundërindikuar. Literatura shkencore thotë që në fakt nuk ka kundërindikacione absolute përsa i përket pacientëve në terapi, aktuale ose të mëparshme, me bifosfonatë për osteoporozën, edhe nëse procedura nuk konsiderohet pa rreziqe, mbi të gjitha nëse terapia është zgjatur për disa vite dhe janë të pranishëm faktorë lokalë ose sistemikë të pafavorshëm.

Pavarësisht se janë dokumentuar rastet e osteonekrozës që lidhen me futjen e implanteve, ashtu si edhe një rrezik për dështim dhe shfaqje të ekspozimit kockor edhe pas shumë vitesh nga fillimi i osteointegrimit, rreziku është mundësisht shumë i vogël, aq sa American Dental Association beson se kjo terapi nuk paraqet një kundërindikacion ndaj procedurave implantare.
Ashtu si për kirurgjinë dento-alveolare, edhe për pozicionimin e implanteve, drug holiday, e propozuar nga Marx në 2009, që konsiston në sospensionin momental të terapisë për 3-6 muaj përpara dhe pas futjes së implantit, nuk është treguar efikase në reduktimin e rrezikut për të zhvilluar osteonekrozën. I padobishëm është edhe dozimi i një markeri të serumit të turnover kockor (telopeptide C-skajore të kolagjenit të tipit 1 ose CTX), i propozuar nga disa autorë për vlerësimin e predispozicionit më të madh ose më të vogël të pacientit ndaj zhvillimit të osteonekrozës.

Trajtimi më i mirë që duhet përshtatur ndërkohë që hartohet një plan trajtimi rehabilitues tek individët osteoporotik të trajtuar me këto barna konsiston në vlerësimin, bashkë me pacientin, edhe të të gjitha mundësive të tjera alternative në krahasim me futjen e implanteve.

Në rastin në të cilin zgjedhja bie sidoqoftë mbi një rehabilitim të tipit implantar, pacienti duhet të jetë i mirë informuar mbi rreziqet e mundshme të dështimit dhe të shfaqjes së osteonekrozës afatshkurtër dhe afatgjatë, nëpërmjet firmës me qëllim mbishkrimin specifik dhe konsensusin. Manovrat kirurgjike do të jenë gjithmonë për t'u kryer duke aplikuar protokolle që reduktojnë rrezikun.

Mbajtja e një niveli të mirë të higjienës orale dhe futja e pacientit në një plan për vizita periodike, gjatë të cilave kryhen kontrolle klinike dhe radiografi intraorale të pjesës së implantit, janë themelore për menaxhimin e duhur të këtyre pacientëve.

Odontoiatria33

Përktheu: Valbona Spahia