Ibuprofeni dhe implantologjia dentare

Terapia implantare përfaqëson një revolucion në fushën e stomatologjisë. Në fakt, implantimi dentar është kthyer në terapinë e zgjedhur për trajtimin e edentulive...

Terapia implantare përfaqëson një revolucion në fushën e stomatologjisë.

Në fakt, implantimi dentar është kthyer në terapinë e zgjedhur për trajtimin e edentulive parciale dhe totale. Terapia ka sjellë transformime të mëdha që kanë përmirësuar saktësinë në trajtim. Megjithatë, procedura kirurgjikale ka mbetur e njëjtë, e cila kërkon osteotomi të vendit implantar, një manovër që mund të shkaktojë shqetësim për pacientin.

Trajtimi i dhimbjes postoperatore pas implantimit është shumë i rëndësishëm për një trajtim optimal.
Në fakt, ndërsa dhimbja intraoperatore mund të kontrollohet me efikasitet me produkte anestezike, dhimbja postoperatore mbetet një efekt i mundshëm i kirurgjisë dentare.

Dhimbja postoperatore gjatë implantimit dentar është rezultat i një dëmtimi kirurgjikal të indit dhe procesit inflamator pasues.

Dhimbja dhe ënjtja janë pasoja të zakonshme të traumës kirurgjikale dhe shkaktohen nga çlirimi i ndërmjetësve inflamatorë. Kjo mund të ndikohet nga faktorë të ndryshëm të lidhur me kirurgjinë (siç është lloji i ndërhyrjes, kohëzgjatja dhe shtrirja e saj) dhe karakteristikat e pacientit (si niveli i stresit, presioni i gjakut, rrahjet e zemrës dhe ankthi).

Protokolle të ndryshme janë përdorur për eliminimin ose kontrollimin e dhimbjes postoperatore, të cilat përfshijnë përdorimin e barnave sistemike, të tilla si ato antiinflamatore jo steroide.

Ibuprofeni është një bar antiinflamator jo steroid, i përdorur gjerësisht për reduktimin e dhimbjes pas ndërhyrjeve kirurgjikale orale dhe periodontale.

Mekanizmi i veprimit të ibuprofenit për qëllime të ndryshme terapeutike është i njohur mirë. Ibuprofeni është një inhibitor reversibël, jo selektiv i izoenzimave të ciklooksigjenazës (COX-1) dhe COX-2 dhe përgjegjës për shndërrimin e acidit arakidonik në prostaglandina, duke përfshirë tromboksanet dhe prostaciklinat.

Prostaglandinat luajnë rolin kryesor në pireksinë, inflamacionin dhe ndjesinë e dhimbjes, dhe efektet analgjezike dhe antipiretike të ibuprofenit i atribuohen frenimit të prostaglandinave PGE2 dhe PGI2.