Vlerësim klinik dhe radiografik i dy produkteve për terapinë kanalore të dhëmbëve nekrotikë të qumështit

Vlerësimi klinik dhe radiografik i efikasitetit të dy ngjitësave kanalorë në trajtimin endodontik të dhëmbëve nekrotikë të qumështit ishte objekti i punimit të botuar në revistën “Dental Cadmos” gjatë vitit të kaluar. "Terapitë e dhëmbëve të qumështit te fëmijët, – shpjegojnë autorët, - nganjëherë

P.F. Lugliè, G. Spano, G. Lai, G. Congiu, A.M. Lumbau

Vlerësimi klinik dhe radiografik i efikasitetit të dy ngjitësave kanalorë në trajtimin endodontik të dhëmbëve nekrotikë të qumështit ishte objekti i punimit të botuar në revistën "Dental Cadmos" gjatë vitit të kaluar.
"Terapitë e dhëmbëve të qumështit te fëmijët, - shpjegojnë autorët, - nganjëherë lihen pas dore gabimisht. Megjithatë është e rëndësishme që të ruhet vazhdimësia fiziologjike e dhëmbëve të qumështit sepse humbja e parakohshme tyre në varësi të kariesit, mund të shkaktojë dëmtime serioze funksionale".
Rëndësia e edodoncisë pediatrike
Materialet më të përdorura në endodonci për dhëmbët e qumështit janë oksidi zinkoeugenol (ZOE), pasta iodoforme dhe hidroksidi i kalciumit.
Kohët e fundit, - kujtojnë autorët, - u prezantuan në praktikën endodontike për dhëmbët e qumështit dy pasta të reja, përdorimi i të cilave na ka lejuar të arrijmë rezultate të shkëlqyera klinike dhe radiografike.
Për të zbatuar studimin janë seleksionuar 20 dhëmbë nekrotikë të qumështit në një kampion fëmijësh të moshës 3 deri në 8 vjeç. Të gjitha dhëmbët e seleksionuara u trajtuan u trajtuan në mënyrë endodontike dhe u izoluan me Vitapex®(Neo Dental International Inc., Federal Way, WA, SHBA) dhe Calcicur® (VOCO, Cuxhaven, Gjermani), si dhe u monitoruan në mënyrë klinike dhe radiografike për një periudhë prej 12 muajsh.
Shkalla e suksesit në 12 muaj e dy pastave ishte respektivisht 100% dhe 91%. Ato si objekt i studimit tonë kanë pasur rezultate klinike dhe radiografike, megjithëse riabsorbimi i materialeve brenda kanaleve rrënjësore mund të paraqesë disavantazh për të kërkuar një ndërhyrje të re ose një follow up më të gjatë".
"Do të jenë të nevojshme studime të tjera me follow-up më të gjata në kohë dhe me një kampion më përfaqësues për të vlerësuar diferencat e mundshme në suksesin e terapisë afatgjatë dhe në efektet e mundshme ndaj dhëmbëve të përhershëm", përfundojnë autorët.