Cilësia për të mirën e pacientit është e jona. Një objektiv që duhet ndjekur edhe në momente krize, "receta" e Domenico Massironi

Të flasësh për cilësi do të thotë të hetosh anën njerëzore dhe profesionale të punës tonë si dentistë, aspekte që lidhen midis tyre nga një nyje e pandashme.
Kohët e fundit kemi asistuar ndaj një ndryshimi socio-ekonomik që ka ndikuar dhe ka përmbysur atë që ka qenë prej vitesh qasja stomatologjike ndaj pacientit.
Kjo "mënyrë" e re për t'u realizuar, fryt i një lloj përshtatje ku e shumë përmendura krizë ekonomike na ka çuar, nëse në një moment të parë na ka gjetur të papërgatitur dhe "humbës", nga ana tjetër na ka lejuar që të shkojmë dhe të kërkojmë stimuj që të vazhdojmë të garantojmë përsosmërinë.
Lindja e klinikave "low cost" (me kosto të ulët), me të cilat lidhet një nivel operativ me tendencë mediokër, pasi kursimi i vërtetë në terapi ndikon në kohën në dispozicion për t'i kryer ato duke shfrytëzuar vështirësitë e mundshme ekonomike dhe aktuale në brendësi të bërthamës familjare, duke rezultuar për shumë njerëz një zgjidhje për të cilën gëzojnë duke reduktuar sakrificat.

Profesioni i dentistit, megjithatë, mbetet një shkencë mjekësore që lidhet me vlerat e "bonus pater familiae", të ankoruara pra në një sjellje me rëndësi klinike dhe emocionale.
Njihet mirë në histori frika që ka ngjallur gjithmonë figura e dentistit dhe pikërisht në respekt të këtyre dobësive njerëzore duhet të formulojmë terapi që të lidhen me një mënyrë rigoroze veprimi dhe në të njëjtën kohë që të marrë parasysh nevojat reale të pacientit.
Është folur shumë dhe vazhdon të flitet për ndërhyrje mini invazive: kjo nuk do të thotë vetëm të përgatisësh dhëmbët në respekt biologjik të indeve, qëllim i vlerësueshëm dhe i nevojshëm do të thoja, por edhe të formulosh plane trajtimi efikase dhe kongruente "ad personam", duke konsideruar prognozën si një element thelbësor vazhdimësie: të mbash në kohë rezultatin e përftuar në mënyrë të parashikueshme është në fakt një detyrë për të cilën profesioni na thërret.

Në këtë panoramë etike dhe absolutisht të pranueshme, kemi asistuar njëkohësisht me rritjen dhe zhvillimin e teknologjive dixhitale në fushën stomatologjike dhe atë të teknikëve dentarë që kanë krijuar një revolucion të vërtetë administrues dhe profesional. Këto, nga ana tjetër, janë bija të kohëve dhe i kanë kaluar me shpejtësi duke u përpjekur që të bëjnë operimin, në të njëjtin hap me ato që janë sot avantazhet e tyre si, përdorimi i skanerit intraoral për të zvogëluar shqetësimet e pacientit në marrjen e gjurmëve dhe sistemet CAD/CAM në realizimin e manifakturave me vlerë të lartë estetike.
Nëse nga njëra anë të jesh i azhornuar dhe kompetent mbi dentistrinë e bazuar në prova përfaqëson akoma një itinerar të detyruar në terapi, nga ana tjetër nuk është shumë e mjaftueshme për të ruajtur kostot operative dhe administrative të përballueshme dhe që i përkasin si kategorisë së stomatologjisë si asaj të odontoteknikës. Për këtë arsye janë bërë të nevojshme investime dhe azhornime në çdo sektor të administrimit të klinikës stomatologjike dhe të laboratorit duke sjellë teknologji thjeshtuese që shumë shpesh janë dëshmuar edhe pak cilësore dhe adekuate ndaj vështirësive të veçanta që sfera orale na propozon.

Në këtë revolucion teknologjik kemi asistuar gjithmonë e më shumë ndaj një humbje të bashkëveprimit dhe të një lidhje midis dy kategorive, dentist-teknik dentar, të impenjuara gjithmonë në zgjidhjen e këtyre vështirësive. Në fakt shumë nga zgjidhjet dixhitale dhe të makinerive inovative kanë nevojë për një pagesë mbështetëse dentare por që del pak nga faktori njerëzor dhe futet më shumë në specifikën e përshtatshmërive të sistemeve të blerjes dhe administrimit duke vënë në vështirësi të madhe kategorinë e vetë teknikëve dentarë që shpesh nuk kanë forcën ekonomike për të kënaqur planet e investimit që këto teknologji inovative kërkojnë.
Problem ky që po bëhet gjithmonë e më i madh dhe që ka si efekt zhdukjen e laboratorëve artizanalë me një profesionalizëm të lartë për t'i lënë hapësirë realitetit të laboratorëve të komanduar dhe administruar me menaxhim industrial që nuk marrin parasysh kompleksitetin në prodhimin e manifakturave protetike jo vetëm me rekuizite estetike por mbi të gjitha funksionale dhe me precizion.
Ky izolim i kompetencave dhe i profesionalizmit së pari në teknologji dhe në mbështetje të faktorit njerëzor si efekt sekondar ka çuar në specifikën e eliminimit, për të mos thënë në reduktimin në mënyrë drastike të ndërhyrjes së teknikut dentar në procedura, duke preferuar një administrim Chair Side me sistem realizimi të manifakturave drejtpërdrejt në klinikë pa u drejtuar drejt të komplikuarave ose më mirë atyre që tashmë konsiderohen procedura komplekse gjysmë artizanale.
Në këtë qasje kemi tentuar të mendojmë për terapitë më shumë nga pikëpamja menaxheriale dhe e bilancit që me cilësinë e nevojshme është thelbësore në punën tonë, për sa i përket përgjegjësive të sferës ndërpersonale dhe të marrëdhënies.

Në këtë thjeshtëzim socio-kulturor me tendencë ndaj përfitimin si qëllim primar mund të identifikojmë efektin e dytë dhe kryesor të këtij aspekti pra përqendrimin në qendra të mëdha terapie me cilësi të ulët dhe pak të përshtatshme për të kënaqur kërkesat e mëdha dhe gjithnjë në rritje të pacientëve tanë.
Për këtë arsye mendojmë të rëndësishme dhe absolutisht të nevojshme të marrim plotësisht në dorë qasjen e cilësisë si kusht thelbësor në diagnozë dhe në prognozë pasi vetëm kështu mund të jemi adekuatë ndaj standardeve që shumë shpesh realiteti virtual na tregon si të mundshme dhe absolutisht të dëshirueshme por që bëhen të realizueshme vetëm në një kontekst të përsosmërisë.
Në këtë këndvështrim duhet të fillojmë të kujdesemi për pacientin në mënyrë globale dhe të shikojmë në çdo pacient kontekstin në të cilin jeton, të dëgjojmë kërkesat e tij dhe ta drejtojmë me mjetet që njohim dhe që kemi për trajtimin terapeutik më të mirë për gojën e tij, duhet ta edukojmë për vendosjen e një funksioni të mirë që ndiqet më pas nga estetika.

Kjo në fakt është vetëm shtojca "e famshme" e një rrugëtimi terapeutik funksional me saktësi dhe precizion, në mbrojtje dhe kujdes të shëndetit të përgjithshëm të ambientit në të cilin thërritet për të operuar, me qëllim përftimin e një rehabilitimi që konsideron shëndetin si e mira primare e kujdesit.
Raporti midis dentistit dhe pacientit si ai që ndodh në degët e tjera të mjekësisë, lind nga besimi dhe në emër të kësaj ndjenje fisnike duhet të bëjmë që duart, koka dhe zemra të konvergojnë.
Pra të mendosh për të mirën e pacientit para të mirës tënde. Të gjithë të tjerat do të vijnë edhe në kohë krize.

Domenico Massironi: Mjek kirurg, specialist në Odonto-stomatologji. Autor i shumë librave dedikuar precizionit dhe estetikës dentare, mban konferenca dhe kurse në të gjithë botën ku prezanton metodën ë tij të punës. Anëtar aktiv në EAED (Akademia Evropiane e Estetikës Dentare); Anëtar aktiv në AMED (Shoqëria Amerikane e Mikroskopisë); Diplomat ICOI (Shoqëria Amerikane e Implantologjisë).

Përktheu: Erjola Taga