A përbën tuberkulozi një risk për dentistët, për personelin ndihmës dhe për pacientët?

Transformimet demografike dhe fluksi migrues kanë risjellë në qendër të vëmendjes Tuberkulozin, ndoshta më antiken nga sëmundjet septike nga të cilat vuan njerëzimi; kjo sidomos në civilizimet e zhvilluara perëndimore mund të konsiderohet e zhdukur por në vendet me përqendrim të lartë të popullsisë, me kushte higjienike të pafavorshme, siç hasen në Azi apo Afrikë, kjo përfaqëson edhe sot një element të rëndësishëm në kuadrin e sëmundjeve që vënë në rrezik jetën e personave.

Duhet thënë se Mycobacterium tubercolosis transmetohet në rrugë ajrore mbi të gjitha kur sëmundja është aktive, ose kur ekziston te bartësi një epidemi pulmonare aktive nga ku nëpërmjet pështymës në forma të ndryshme shfaqen bakteret; këto mund të mbeten pezull në ajër për orë në mikro agregatë dhe të mbijetojnë në të gjithë ato ambiente ku kushtet minimale të higjienës nuk respektohen.
Në bazë të këtyre afirmimeve paraprake, mund të dalim në përfundimin se, përhapja në ambiente sanitare që respektojnë normat higjienike më elementare është shumë pak e mundshme; megjithatë disa këshilla duket se janë të dobishme.

Duke ekzaminuar literaturën në fjalë - që është fokusuar në 13 studime mbi riskun profesional dhe në 9 studime që kanë të bëjnë me transmetimin midis pacientëve - del në pah një e dhënë domethënëse: pjesa më e madhe e studimeve të marra në shqyrtim nga artikulli dëshmojnë një fakt që vetëm në kushte të mbikëqyrjes higjienike minimalisht jo të përshtatshme vihen re rreziqe për t'u infektuar nga tuberkulozi.
Në thelb transmetimi nëpërmjet pacientëve do të ishte pothuajse i pamundur në ambiente shëndetësore ku vihen në zbatim dezinfektimi sistematik dhe ajrosja e ambienteve tashmë me kohë të kodifikuara; kësaj i duhet shtuar fakti se koha e ekspozimit ndaj agjentit patogjen luan një rol jo sekondar në fillimin e sëmundjes.
Një temë më interesante mund të jetë ajo që lidhet me riskun profesional; veshja në mënyrë konstante e dorezave dhe maskave do t'i vinte vetvetiu në mbrojtje nga risku i kontaminimit. Së fundmi duhet shtuar se dokumentacioni i tuberkulozeve të marra gjatë shërbimit ambulator stomatologjik datojnë në vitet '90 kur impenjimi në përdorimin e këtyre mjeteve nuk ishte kaq i lartë.

Në lidhje me këtë dhe rrallësinë e rasteve, një provë e fortë mbi kuantifikimin e rrezikut nuk shfaqet e qartë; është e vërtetë megjithatë edhe e kundërta, mungesa e këtyre sigurive qëndron në faktin se normat e higjienës dhe profilaksisë të adoptuara në rrjedhën e viteve janë konsoliduar gradualisht, duke ulur në mënyrë drastike çdo formë të mundur të transmetimit të bacilit.

Prof. Massimo Gagliani, Drejtor Shkencor në fushën e stomatologjisë EDRA

Për më tepër:
Tuberculosis: Occupational risk among dental healthcare workers and risk for infection among dental patients. A meta-narrative review. Journal of Dentistry 49 (2016) 1-8

Përktheu: Erjola Taga