Bakri antibakterial kundër rrisqeve nga infeksioni në klinikën dentare. Efikas në pikat e kontaktit dhe te elementët e arredimit

Bakri dhe lidhjet e tij aktualisht përdoren për objekte që preken shpesh si dorezat, parmakët e shkallëve, rubinetet, çelësat e dritave, etj, jo vetëm për funksionalitetin dhe bukurinë, por edhe për vetitë e brendshme antibakteriale të këtyre materialeve. Në fakt, bakteret, viruset dhe kërpudhat që depozitohen tek ato eliminohen me shpejtësi, duke kufizuar kështu mundësinë e infeksioneve të shkaktuara nga këto baktere patogjene, që për shumicën dërrmuese të rasteve përhapen duke prekur sipërfaqet "e kontaminuara".

Tani, edhe pas provave të laboratorit dhe ngjarjeve klinike në korsitë e spitaleve, gjithnjë e më shumë struktura shëndetësore po përshtatin elementë arredimi me bakër antibakterial; edhe infrastrukturat, mjetet e transportit dhe shkollat kanë zgjedhur këtë zgjidhje, për t'u kujdesur sa më mirë për shëndetin e përdoruesve të tyre.

Klinikat dentare janë të interesuara për këto problematika dhe si pasojë mund edhe të përfitojnë nga sipërfaqet antibakteriale që kontribuojnë për t'i bërë ambientet më të shëndetshëm. Për shembull, uji që avullon nga turbina është identifikuar si një burim i fuqishëm kontaminimi ndërmjet pacientëve: përhapet një aerosol që mund të përhapë mikrobet mbi sipërfaqet rrethuese, ku mikrobet mund të mbijetojnë për një kohë të gjatë. Për të mos folur për numrin e personave të ndryshëm që prekin një dorezë çdo ditë...
Klinika e parë dentare që ka zgjedhur bakrin antibakterial ishte ajo e dr. Jan Willem Venema, afër Groninga, në Holandë, rreth dy vjet më parë. Dr. Venema dëshironte ta bënte ambientin më higjenik dhe mësoi për vetitë e lidhjeve të bakrit: kontaktoi më pas një prodhues lokal të dorezave, me të cilin diskutoi detajet e arredimit të brendshëm.

Zgjedhja e materialit ishte derdhje në bronz, që bashkon higjienën dhe bukurinë; nga ana estetike ishte njësoj me numrat sipër dyerve të brendshme të klinikës, të veshura me bakër të oksiduar. Prania e një materiali karakteristik antibakterial ka përbërë një vlerë të shtuar, që u theksua në mënyrë të rregullt për pacientët.

Dy shembuj të tjerë të bakrit antibakterial gjenden në San Paolo të Brazilit, ku klinika e dr. Cristina Nobayashi është pajisur me dyer, sirtarë dhe doreza të llambave stomatologjike në bakër të pastër, edhe si provë "vizive" të impenjimit të saj kundër infeksioneve. Vërehet se nga pikëpamja estetike, bakri paraqet një gamë ngjyrash shumë të gjerë, që ndryshon nga e kuqja metalike te e verdha e tunxhit, nga e kuqërremta e bronzit te argjendi i lidhjeve bakër-nikel.

Po në San Paolo një tjetër klinikë, AG Odontologia Moderna, ka ndjekur shembullin e dr. Nobayashi, duke aplikuar doreza në bakër antibakterial te të gjithë sirtarët dhe dollapët e klinikës. Pronari ka deklaruar "se i pëlqen fakti që nuk është e nevojshme të mbulojë me qese këto doreza pas çdo vizite."
Në fund, po citojmë edhe dr. Alberto Scheepers në Alberton (Afrika e Jugut) që ka zgjedhur bakrin për të përmirësuar protokollet e tij të higjienës. Ka theksuar se literatura sjell që rreziku i infeksioneve bakteriale është shkaku kryesor i humbjes së implantit të dhëmbëve dhe të një numri diskret të komplikacioneve në kirurgji dhe te protezat dentare.

Prandaj ka vendosur sipërfaqe pune dhe tabaka bakri në klinikën e tij, duke vlerësuar edhe bukurinë estetike.

Theksohet që sipërfaqet në bakër antibakterial janë një masë shtesë në luftën kundër infeksioneve në strukturat shëndetësore dhe arrihen në praktikat normale të larjes së duarve dhe te pastrimi dhe disinfektimi i sipërfaqeve, pa i zëvendësuar ato.

Nën kujdesin e: Mario Crespi, Instituti Italian i Bakrit

Përktheu: Valbona Spahia