Masat parandaluese për transmetimin e COVID-19 që janë përshtatur në praktikën dentare italiane. Një përmbledhje e shkurtër nga studimi i publikuar në JDR

Autorët: Graziani F, Izzetti R, Gabriele M, Nisi M

Profesionistët e shëndetit oral janë padyshim në linjën e parë gjatë kësaj pandemie. Stomatologët renditen ndërmjet kategorive më të ekspozuara ndaj riskut të infeksionit SARS-CoV-2 siç është raportuar që në fillim të marsit nga një artikull në New York Times.
Shpërthimi i shpejtë i infektimit dhe kompleksiteti i menaxhimit të COVID-19 kanë shtuar në mënyrë të paimagjinueshme vështirësitë. Veçanërisht, shqetësimet në lidhje me praktikën e dentistrisë janë në mënyrë konstante në rritje. Në këtë mënyrë, kërkimi për masat e përshtatshme për parandalimin e COVID-19 merr një rëndësi thelbësore.

Në fillim të përhapjes së SARS-CoV-2 në Evropë, Italia ishte ndër vendet më të prekura nga ky virus, duke regjistruar numra jashtëzakonisht të lartë të pacientëve të infektuar apo të atyre që kanë humbur jetën.
Punimi ynë, i publikuar së fundmi në JDR, synon rishikimin e praktikave të përshtatura në Mainland, Kinë ku ndodhi fillimisht përhapja e virusit dhe diskutimin me rekomandimet e përfaqësuesve tanë në Itali, në mënyrë që të informojmë profesionistët e shëndetit oral në lidhje me risqet në punën tonë. Lufta me COVID-19 për momentin është mjaft sfiduese dhe e paqartë. E njohim mjaft mirë përhapjen virale që ndodh nëpërmjet spërklave në ajër, duke bërë kështu që të gjithë aerosolët që gjenerojnë procedurat të jenë një risk infektimi.
Në këtë aspekt ne kemi ndarë pacientët sipas 4 kategorive:
i) pacientë të infektuar aktualisht me COVID-19,
ii) pacientë të shëruar nga COVID-19,
iii) pacientë asimptomatikë që kanë një histori kontakti me pacientë të infektuar ose karantinuar,
iv) pacientë me risk të panjohur.

Ka mundësi që gjatë fazës së rikthimit në punë çdo pacient të trajtohet si potencialisht infektiv, vetëm nëse do të bëhen progrese diagnostikimi. Më pas do të jetë e rëndësishme që të identifikohet risku që lidhet me ekspozimin potencial të SARS-CoV-2 duke kryer një grup pyetjesh me qëllim që të përjashtohet infeksioni i mundshëm.veçanërisht këto pyetje duhet t'i bëhen pacientit në dy momente të ndryshme: gjatë një interviste telefonike dhe në momentin e mbërritjes në klinikë. Kemi identifikuar këto dy momente për shkak se përsëritja herën e dytë mund të nënvizojë ekspozimin e mundshëm që mund t'i ketë ndodhur pacientit nga momenti i intervistës telefonike dhe deri në momentin e mbërritjes në klinikë ditën e takimit.
Për më tepër, matja e temperaturës kur mbërrin në klinikë për trajtim duket se është një masë e mirë për përjashtimin e pranisë së temperaturës. Klinika dentare duhet të marrë parasysh faktorë të ndryshëm që nga menaxhimi i listës së pacientëve dhe deri tek organizimi i sallës së pritjes, apo përdorimi i PPE për stafin klinik por jo vetëm.

Sidoqoftë, është ende pak herët për të parashikuar sesi do të evoluojë profesioni ynë. Ne mbrojmë tezën e nevojës për udhëzime, të cilat në këtë pikë janë të detyrueshme për të indikuar më mirë menaxhimin e saktë të pacientëve dhe të stafit të klinikës dentare, në mënyrë që të ofrohet një trajtim i sigurtë për pacientët dhe për stafin.

Përktheu: Valbona Spahia