Pse pastat e dhëmbëve me përqendrim të ulët fluori dhe pH acid konsiderohen më efikase?

Pastat e dhëmbëve me fluor, nëse përmbajnë 1000 mg F/g apo më shumë dhe nëse përdoren nga fëmijët në moshë më të vogël se 6 vjeç, konsiderohen nga shumë autorë në literaturë si një faktor risku për zhvillimin e fluorozës dentare.

Studime in vitro kanë treguar një efikasitet më të lartë të pastave të dhëmbëve me fluor me pH acid. Këto studime kanë provuar se formimi i kariesit në individë që përdornin në mënyrë konstante pastë dhëmbësh LFD (550 mg F/g) me pH 4,5 ishte i ngjashëm me atë të vënë re në individë që përdornin pastë dhëmbësh me formulime neutrale që përmbanin 1.100 ppm F.

Në një studim të publikuar në Clinical Oral Investigation është vënë re se larja e dhëmbëve me pastë dhëmbësh me përqendrim të ulët të fluorit me pH acid shton përqendrimin e fluorit në biofilmin fluid krahasuar me pastat e dhëmbëve me formulime neutrale dhe kështu mund të kontribuojë në efektin antikaries që rezulton të jetë më i lartë për formulimet LFD acide.

Autorët e këtij studimi morën në shqyrtim 22 vullnetarë të ndarë në mënyrë të rastësishme në disa grupe:

- Grupi i kontrollit A në të cilin larja e dhëmbëve parashikonte përdorimin e një paste dhëmbësh që përmbante 0 fluor (placebo) në pH 4,5
- Grupi i kontrollit B në të cilin larja e dhëmbëve parashikonte përdorimin e një paste dhëmbësh që përmbante 0 fluor (placebo) në Ph 7
- Grupi 1 në të cilin larja e dhëmbëve parashikonte përdorimin e një paste dhëmbësh që përmbante 550 fluor (LFD, pastë dhëmbësh me sasi të ulët të fluorit) në pH 4,5
- Grupi 2 në të cilin larja e dhëmbëve parashikonte përdorimin e pastës së dhëmbëve që përmbante 550 fluor (LFD, pastë dhëmbësh me nivel të ulët të fluorit) në Ph 7
- Grupi 3 në të cilin larja e dhëmbëve parashikonte përdorimin e një paste dhëmbësh që përmban 1100 ppmf (CD, pastë dhëmbësh konvencionale) me pH 4,5
- Grupi 4 në te cilin larja e dhëmbëve parashikon përdorimin e një paste dhëmbësh që përmbante 1100 ppmf (CD, pastë dhëmbësh konvencionale) me pH 7.0
Larja e dhëmbëve u krye 3 herë /ditë.

Autorët mblodhën kampione të pështymës dhe biofilm pas 7 ditësh përdorimi të pastave të dhëmbëve përkatëse nga ana e 22 vullnetarëve, 1 orë dhe rreth 12 orë pas larjes së fundit të dhëmbëve. Më pas u analizuan përqendrimet e fluorit dhe kalciumit (Ca) në kampionët e pështymës dhe biofilmit.

Nga rezultatet e këtij studimi u zbulua se përqendrimet e fluorit në pjesën fluide të bioflimit dhe në të gjithë biofilmin 1 orë pas larjes së dhëmbëve me pasta dhëmbësh LFD me pH acid ishin më të larta se ato relative të hasura për pastat e dhëmbëve me pH neutral, edhe pse ndryshimet ishin të vogla dhe statistikisht jo domethënëse. PH i pastës së dhëmbëve duket se nuk kushtëzon përqendrimet e fluorit në pështymë.
Asnjë ndryshim nuk u vu re për përqendrimet e kalciumit.

Rezultatet e këtij studimi tregojnë se pH i një paste dhëmbësh ka një farë influence në përthithjen e fluorit nga ana e pjesës fluide të biofilmit, me një impakt më të vogël apo pa asnjë impakt në nivelet e fluorit të të gjithë biofilmit dhe të pështymës.