Avancimi maksilo-mandibular është efikas në apneat gjatë natës

Sipas një studimi të publikuar në "Jama Otolaryngology-Head & Neck Surgery", pacientët me apnea obstuktive të gjumit në gjendje të rëndë, kanë probabilitet më të lartë për të përfituar nga avancimi maksilo-mandibular.

Teknika kirurgjikale e paraqitur që në vitin 1986 për trajtimin e apneave obstuktive të gjumit është përdorur për më shumë se 50 vjet në kirurgjinë ortognatike për korrigjimin e deformimeve dentare-faciale. Arsyeja e përdorimit është zgjerimi i skeletit të fytyrës që mundëson vendosjen nën tension të strukturave të buta të mureve të faringut duke zvogëluar apo duke penguar kolapsin falë ripozicionimit përpara të gjuhës dhe ngurtësimin e strukturave muskulore të qafës, qiellzës dhe faringut.

Fillimisht avancimi maksilo-mandibular konsiderohej një ndërhyrje pothuajse invazive alternative me trakeotominë, por studime të ndryshme kanë propozuar më pas përdorimin si mundësi të parë kirurgjikale te pacientët me apnea obstruktive të gjumit në gjendje të rëndë , sidomos te ata që kanë vështirësi në tolerimin e trajtimin me presion pozitiv të vazhdueshëm.

"Të lidhësh karakteristikat pre-operatore me evolucionin post-operator mund të lejojë shtresëzimin e pacientëve duke kontribuar për përzgjedhjen në bazë të mundësisë për të përftuar një përmirësim domethënës me avancimin maksilo-mandibular" shpjegon Soroush Zaghi i "David Gefefn School of Medicine" pranë Universitetit të Kalifornisë, Los Angeles, që bashkë me kolegët ka drejtuar një meta-analizë duke seleksionuar nga literatura 45 studime me një total prej 518 pacientësh me apnea obstruktive të gjumit që i janë nënshtruar avancimit maksilo-mandibular.

"Kemi analizuar ndryshimet e indekseve të apnea-hipopnea dhe të çrregullimit respirator, të dyja këto matje të ashpërsisë së apneas obstruktive të gjumit pas ndërhyrjes, duke zbuluar se avancimi maksilo-mandibular ka të bëjë me përmirësimet thelbësore të njërit apo tjetrit parametër", shprehet kërkuesi duke saktësuar se përfitimi është vërejtur në 512 persona nga 518. Nga të dhënat rezulton se ata që kishin mundësi shumë të mira përmirësimi të apneave obstruktive të gjumit pas avancimit maksilo-mandibular ishin pacientët me indekse të apnea-hipopnea dhe me çrregullim respirator të lartë, pavarësisht ndërhyrjeve të mëparshme kirurgjikale korrigjuese.

"Të dhënat tona mundësojnë që të dalim në përfundim se avancimi maksilo-mandibular është një trajtim tepër efikas në apneat obstruktive të gjumit dhe që pacientët me forma më të ashpra tentojnë të përfitojnë në maksimum nga ndërhyrja", thotë Zaghi.

Përktheu: Erjola Taga