Inkuadrimi klinik dhe diagnostikues i asimetrive dentare

C. Santariello, F. Ballanti, P. Cozza

Një buzëqeshje e këndshme përcaktohet nga raporti statik dhe dinamik midis elementëve dentar dhe strukturave mbështetëse përreth dhe varet nga faktorë të ndryshëm: respektimi i "harkut të buzëqeshjes" domethënë paralelizmi midis margjinave të incizivëve të sipërm dhe buzës së poshtme, ekspozimit të dhëmbëve incisivë dhe gingivave, vijëzimi i gingivave, ngjyra e dhëmbëve, proporcionet midis elementëve dentar dhe koincidencës së linjave të mesit. Ndryshimi i një ose më shumë nga këto parametra mund të perceptohet nga pacienti si shkaku i buzëqeshje jo estetike, mjet me rëndësi themelore në marrëdhëniet sociale.

Objektiva: Qëllimi i punimit është që ti ofrojë mjekut instrumentet për të inkuadruar me saktësi një rast të karakterizuar nga devijimi i linjave të mesme dentare.

Materiale dhe metoda: asimetria dentare analizohet duke ju referuar veçanërisht konfigurimeve të mundshme klinike dhe shkaqeve përgjegjëse të okluzionit të keq.

Rezultate dhe përfundime: mungesa e përputhjes së linjave inter-incizive paraqet një kuadër klinik asimetrik që ndikon mbi estetikën e buzëqeshjes. Ekzaminimi klinik, analiza radiografike dhe studimi i modeleve në shkumës lejojnë të dallohet një mospërputhje e linjave mesore që përshtaten me një shkak dentar nga një asimetri me origjinë skeletike. Menaxhimi koherent i hapësirave të mbetura pas heqjes së parakohshme të dhëmbëve të qumështit promovon një zhvillim simetrik të harkatave të dhëmbëve.

Për të lexuar artikullin e plotë origjinal klikoni këtu.

Përktheu: Valbona Spahia