Lidhja midis çrregullimeve temporomandibulare, konsumimit të ushqimit dhe dietës

Prevalenca e çrregullimeve temporomandibulare (TMD) varion sipas moshës: te fëmijët dhe adoleshentët është konstatuar të jetë deri në 11%; edhe pse ka rezultuar të jetë një problem më i zakonshëm në popullatën e rritur dhe të moshuar me një prevalencë të përgjithshme deri në 31%.

Këto rezultate tregojnë se afërsisht një e treta e të rriturve/të moshuarve në mbarë botën vuajnë nga TMD-të, kështu që ky mund të konsiderohet edhe si një problem i shëndetit publik.

Ekzistojnë disa faktorë që qëndrojnë në themel të patofiziologjisë së TMD-ve, duke përfshirë shkaqet biopsikosociale dhe shkaqet multifaktoriale.

Megjithëse TMD-të janë shpesh asimptomatike, simptoma të tilla si dhimbja gjatë përtypjes, kufizimi dhe lodhja e kyçeve mund të jenë prezente.

Për shkak të natyrës së tyre kronike, çrregullimet temporomandibulare afatgjata mund të ndikojnë negativisht në funksionin e përtypjes, zakonet e të ngrënit, shijimit të vakteve dhe cilësinë e jetës së individëve.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një studim të botuar në "Journal of Oral Rehabilitation", autorët kanë dietat që ndiqnin individët me TMD dhe kanë hetuar ndryshimet në marrjen e lëndëve ushqyese midis individëve të shëndetshëm me dhe pa TMD.

Individët e hulumtuar në këtë studim u ndanë në dy grupe:
Grupi 1 ose grupi studimor me TMD (bazuar në Indeksin Anamnestik Fonseca);
Grupi 2 ose grupi i kontrollit pa TMD (bazuar në Indeksin Anamnestik Fonseca).

Për të vlerësuar cilësinë e jetës në lidhje me shëndetin oral u përdor Profili i Ndikimit të Shëndetit Oral-14 (OHIP-14). Funksioni mastikator u vlerësua me testin e përtypjes dhe gëlltitjes me substanca të ngurta (TOMASS).

Një metodë e rikujtimit të dietës 24-orëshe u përdor për të matur marrjen ditore të lëndëve ushqyese të pjesëmarrësve dhe u llogaritën marrja ditore e energjisë, makro dhe mikro-ushqyesve.

Të gjitha pijet dhe ushqimet në regjistrat e dietës u kategorizuan si "të lëngshme", "të copëtuara- të lëngshme dhe të buta" dhe "ushqime të ngurta të lehta për t'u përtypur".

Rezultatet

Pjesëmarrësit në grupin studimor (n=30) kishin një rezultat më të lartë OHIP-14 (p< .01) sesa grupi i kontrollit (n=30).

Sipas TOMASS-it, numri i kafshimeve (p=003) dhe koha totale (p=007) ishin të dyja më të larta në grupin e studimit sesa në grupin e kontrollit. Nuk kishte dallim në numrin e cikleve përtypëse (p = 100) dhe numrin e gëlltitjeve (p =764) midis grupeve.

Për sa i përket marrjes së energjisë, proteinave, karbohidrateve dhe yndyrave, nuk u gjetën dallime midis grupeve. Gjithashtu nuk kishte asnjë ndryshim të rëndësishëm midis grupeve në përqindjen mesatare të marrjes së energjisë dhe makro-ushqyesve me teksturat e ushqimit të modifikuar dhe të rregullt (p>05).

Konkluzionet

Nga të dhënat e këtij studimi, të cilat duhen vërtetuar edhe në punime të tjera të ngjashme, mund të konkludohet se nuk ka asnjë ndryshim midis individëve me dhe pa çrregullime temporomandibulare për sa i përket marrjes së ushqimit dhe marrjes së lëndëve ushqyese.

Implikimet klinike

Rezultatet e këtij studimi sugjerojnë se gjendja nutricionale e individëve me TMD është e ngjashme me atë të individëve të shëndetshëm pa TMD.

Për më shumë informacion:

Arda Aktaº, Fatma Ilgaz, Selen Serel Arslan. Dietary intakes of individuals with temporomandibular disorders: a comparative study. J Oral Rehabil agosto 2023;50:655-63.