Ndikimi i okluzionit dentar në sistemin okulomotor

Nga Lara Figini

Pamja holistike morfofunksionale e trupit të njeriut po luan një rol gjithnjë e më të rëndësishëm në mjekësi dhe stomatologji. Për diagnostikimin dhe trajtimin e entiteteve klinike komplekse është thelbësor bashkëpunimi ndërdisiplinor midis specialiteteve të ndryshme mjekësore.

Ndërveprimet midis ndarjeve funksionale të trupit të njeriut, për shembull okluzioni dhe qëndrimi, aktualisht po studiohen gjithnjë e më shumë; megjithatë, objektivat dhe rezultatet e të dhënave të disponueshme janë të diskutueshme.

Disa studime të kohëve të fundit kanë sugjeruar korrelacione midis kufizimeve funksionale të sistemit vizual dhe okluzionit dentar bazuar në konceptin se nervi trigeminal është më kompleksi nga të gjithë nervat kranial, inervon strukturat që janë zhvilluar nga harqet e degëzuara dhe somitet gjithashtu integron edhe impulset nga muskujt e qafës, organi i ekuilibrit, truri i vogël dhe muskujt e syrit janë thelbësor për detyrat e tij të ndryshme.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një studim gjerman, të botuar së fundi në Annals of Anatomy, autorët ekzaminuan ndërveprimin midis sistemit okulomotor dhe sistemit stomatognatik bazuar në marrëdhëniet morfofunksionale midis nervave kranial përkatës, zonave të tyre qendrore dhe formimit retikular, siç është lidhja me ekzaminimet optometrike.

Subjektet e studimit (N = 100) u rekrutuan në mënyrë prospektive dhe u ndanë në dy grupe:
• Grupi 1 ose grupi i të rinjve (N = 53, mosha 6-16 vjeç);
• Grupi 2 ose grupi i të moshuarve (N = 47, 23-78 vjeç).

Autorët përcaktuan intervalin horizontal të konvergjencës dhe divergjencës si dhe pikën e afërt të konvergjencës. Këta parametra optometrikë u regjistruan në të dy grupet në pozicionin e pushimit, në pozicionin e hapjes maksimale të gojës dhe në pozicionin e shtrëngimit të gojës në pickim me anë të fletëve prej kallaji (0,5 mm dhe 1 mm), të cilat futeshin okluzalisht në niveli i molarit të parë të poshtëm të majtë.

Rezultatet

Të gjithë parametrat okulomotor u ndryshuan ndjeshëm nga manipulimi i kafshimit dhe hapja maksimale e gojës.

Këto efekte mund të vërehen pavarësisht nga mosha dhe gjinia dhe për këtë arsye sugjerojnë një ndërveprim midis lëvizjes së syve dhe kompleksit orofacial. Subjektet me simptoma astenopike nuk treguan ndryshime në reagimet nga subjektet e shëndetshme.

Konkluzionet

Nga të dhënat e këtij studimi, të cilat duhen vërtetuar edhe në studime të tjera të ngjashme, mund të konstatohet se ndryshime të rëndësishme në parametrat okulomotorikë ndodhin gjatë shtrëngimit të gojës në pickim ose gjatë hapjes maksimale të gojës.

Implikimet klinike

Nevojiten hetime të mëtejshme për një deklaratë përfundimtare mbi korrelacionin midis sistemit okulomotor dhe stomatognatik. Për studime të ardhshme rekomandohet bashkëpunimi ndërmjet fushave të ndryshme lëndore.

Për më shumë informacion:

Siebert L, Kirschneck C, Krey K-F, Ratzmann A. Influence of dental occlusion on oculomotory function - A pilot study. Annals of Anatomy 2022;239:151804.