Roli i ortodontëve tek OSA

Nga Davide Elsido

Ka një interes në rritje për rolin e ortodontit qoftë në skrinimin e sindromës së apneas obstruktive të gjumit (OSA), qoftë si profesionist që mund të jetë i çmuar në menaxhimin multidisiplinor të OSA edhe te fëmijët edhe tek adultët.

Edhe pse OSA mund të jetë përfundimisht e diagnostikuar vetëm nga një mjek, dentisti mund të ndihmojë në diagnozën fillestare dhe në menaxhimin e sëmundjes.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në numrin e korrikut 2019 të revistës The American Journal of Orthodontics and Dentofacial Orthopaedics është publikuar një artikull nga një komision ekspertësh në mjekësinë e gjumit për të krijuar indikacione të dobishme për dentistin, veçanërisht me ata që merren me ortodonci, në menaxhimin e apneas obstruktive të gjumit. Konkluzionet e nxjerra janë shumë të rëndësishme për praktikën stomatologjike të përditshme.

Në vijim kemi nxjerrë një përmbledhje të rekomandimeve që autorët duan t'ia transmetojnë lexuesve:
Apnea obstruktive e gjumit është një çrregullim mjekësor që mund të ketë pasoja të rënda nëse nuk trajtohet. OSA mund të prekë adultët dhe fëmijët dhe mund të paraqitet në çdo moment të jetës. Të gjithë ortodontët duhet të marrin në konsideratë inkorporomin e skrinimit të OSA në anamnezën e tyre dhe ekzaminimin klinik të pacientëve.

Kur një ortodont ka dyshimin klinik se një pacient mund të ketë OSA, rekomandohet që të drejtohen te një mjek, mundësisht një profesionist i mjekësisë së gjumit. Diagnoza përfundimtare e OSA duhet të bëhet nga një mjek. Ortodontët mund të zgjedhin të marrin pjesë në trajtimin dhe monitorimin e pacientëve me OSA siç është e përshtatshme dhe siç lejohet nga ligjet, nga standardet e kurimit dhe mbulimi nga sigurimet.

Konkluzione
1) Rekomandohet që ortodontët të njohin shenjat dhe simptomat e OSA.
2) Rekomandohet që ortodontët të kontrollojnë pacientët në lidhje me shenjat dhe simptomat e OSA. Një anamnezë e thellë dhe një ekzaminim klinik janë me rëndësi thelbësore sepse stabilizojnë praninë e kushteve pre-ekzistuese, një bazë për diagnozën dhe për vlerësimin e efekteve të trajtimit.
3) Rekomandohet që ortodonti të dërgojë pacientin me faktorë risku për OSA te një mjek për një vlerësim të mëtejshëm dhe një diagnozë përfundimtare. Preferohet një mjek i mjekësisë së gjumit.
4) Rekomandohet që ortodonti të drejtojë pacientët pediatrikë me obstruksion nazal apo hipertrofi adenotonsilare drejt një otorinolaringologu.
5) Rekomandohet që ortodonti të drejtojë pacientët adultë me obstruksion nazal apo hipertrofi adenotonsilare drejt një otorinolaringologu.
6) Vendimi i një ortodonti për të marrë pjesë në trajtimin e OSA është një zgjedhje që duhet të merret në bazë të interesave, jo vetëm në bazë të formimit, aftësisë, eksperiencës, ligjeve, standardit të kurimit apo mbulimit nga sigurimet.
7) Nëse përfshihet në trajtimin e OSA, një ortodont duhet të monitorojë efikasitetin e trajtimit me OA (aparatura orale).
8) Një ortodont mund të zgjedhë të menaxhojë efektet anësore të terapisë me OA. Asnjë trajtim ortodontik nuk ka treguar se shkakton ose rrit mundësinë e OSA. Në fakt, disa forma të trajtimit ortodontik kanë treguar se janë të rëndësishme në trajtimin e OSA.

Trajtimi interdisiplinor i OSA ndihmon që të trajtohen më mirë pacientët që e kanë këtë çrregullim.

Për më shumë:
Behrents RG, Shelgikar AV, Conley RS, Flores-Mir C, Hans M et al. Obstructive sleep apnea and orthodontics: an American Association of Orthodontists White Paper. Am J Orthod Dentofacial Orthop 2019 Jul;156(1):13-28.e1.

Përktheu: Valbona Spahia