Fëmijëve autik i duhet një kujdes dentar ad hoc

Një shëndet i mirë oral është një element esencial për shëndetin dhe mirëqenien e secilit prej nesh. Ndonjëherë nuk është e lehtë të bindësh vogëlushët që të respektojnë rregullat bazë për të mbajtur dhëmbët dhe gingivat të shëndetshme dhe situata komplikohet edhe më shumë kur fëmijët vuajnë nga autizmi. Në këto raste, për kurat stomatologjike është e rëndësishme t'i drejtohen qendrave të specializuara, që të mund të plotësojnë nevojat e këtyre fëmijëve kaq të veçantë falë ekipit të mjekëve të përgatitur nga pikëpamja psikologjike. Maria Grazia Cagnetti, koordinatore e projektit dhe jo vetëm stomatologe dhe studiuese në departamentin e shkencave të shëndetit në Universitetin e Milanos, merret çdo ditë me këto fëmijë në bashkëpunim me spitalin San Paolo (Milano) dhe sipas saj problematikat që kanë të bëjnë me fëmijët autik janë të njëjtat që kanë edhe fëmijët normal.

Por përse mund të jetë problem vizita te dentisti për këto fëmijë?
"Fëmijët autik janë fëmijë shumë rutinor, e duan rutinën dhe vetëm ideja që duhet ta ndryshojnë për të shkuar te dentisti në vend se, për shembull në shkollë ose në qendrën e rehabilitimit, për to paraqet një stres shumë të madh. Ja përse ne duhet të kërkojmë të reduktojmë stresin me të gjitha aftësitë që kemi që në njëfarë mënyre "qetësojnë" fëmijën" - konfirmon dr. Cagnetti.
Megjithatë edhe pse është i vlefshëm parimi bazë për të mos krijuar stres te këto pacientë të vegjël, strategjitë më të përshtatshme për të arritur objektivin janë të ndryshme nga rasti në rast. Më shumë se për autizëm duhet folur në fakt për "shqetësime të spektrit autik", duke theksuar faktin se patologjia ka shumë forma dhe sfumime, nga ato më të rëndat tek ato më të lehtat. Krahas fëmijëve që kanë një intelekt afër normalitetit, ka të tjerë që nuk flasin, që nuk ndërveprojnë dhe janë të mbyllur "në botën tyre" në të cilën nuk është e lehtë të hysh. Jo rastësisht, stresi mund t'i bëjë agresiv, duke favorizuar veprime vetë-dëmtuese.
Por sidoqoftë është e mundur që këto pacientë t'i nënshtrohen kurave stomatologjike, vetëm se nevojiten mjete të përshtatshme dhe personel vërtetë i përgatitur jo vetëm nga pikëpamja stomatologjike por edhe nga ana psikologjike. Të mundoheni të reduktoni stresin e tyre sa më shumë që të mundeni, për shembull me kontrolle të shpejta, të mundoheni të mos i mbani gjatë në poltron, të bëni të mundur që trajtimet e tyre të kryhen gjithmonë me të njëjtët persona dhe në të njëjtën dhomë, të mundoheni t'i reduktoni stresin viziv (aparaturat të mos i tregohen asnjëherë nëse nuk është vërtetë e nevojshme). Por një gjë është e sigurt: është e vështirë që të rendisësh veprimet që janë të drejta dhe ato që janë të gabuara në lidhje me këto fëmijë sepse ajo që për njërin mund të jetë mirë mund të përbëjë një problem për tjetrin ndaj është eksperienca dhe njohja e fëmijës që ndihmon në zgjedhjet e duhura. Duhen vënë në veprim shumë kompetenca dhe shumë dhembshuri për të kuruar sa më mirë këto fëmijë.

Dhe për ta mbyllur doktoresha thekson se - "Prindërit kanë një rol kryesor gjatë gjithë trajtimit stomatologjik. Përpara se të fillojmë trajtimin me pacientin e vogël duhet të bëjmë një intervistë me prindërit për të parë se çfarë na pret, ndoshta duke marrë parasysh reagimin që ka pasur fëmija kur është vrarë që i ka dalë pak gjak apo kur ka qenë për vizitë te pediatri. Në të vërtetë nuk duhet të presim që fëmija të na tregojë dhëmbin që i dhemb por të nisim menjëherë kontrollin. Prindi shpesh është i pranishëm gjatë seancave për të na ndihmuar të menaxhojmë sa më mirë reagimet e fëmijës. Dhe mund të duket banale por nuk është në fakt sepse prindi duhet të kujdeset për mbajtjen e higjenës orale të fëmijës edhe pse është shumë e vështirë që të vërë edhe këtë midis shumë të tjerave si prioritet të tij. Nuk është e pamundur por shumë e vështirë që të mund t'i mësojë se duhet të lajë dhëmbët çdo ditë ndërkohë që duhet ta mësojë të vishet vetë, të shkojë në shkollë etj."

Përktheu: Valbona Spahia