Pedodonci | 19 Janar 2016 |

Epidermoliza flluskoze simplex te pacientët pediatrik: si duhet të lëvizë stomatologu

Epidermoliza flluskoze (EF) është një grup heterogjen i sëmundjeve të trashëgueshme të karakterizuara nga brishtësia ekstreme e lëkurës dhe mukozave

Lara Figini

Epidermoliza flluskoze (EF) është një grup heterogjen i sëmundjeve të trashëgueshme të karakterizuara nga brishtësia ekstreme e lëkurës dhe mukozave. Këto sëmundje të trashëgueshme përbëhen nga një deficit ose ndryshime të disa proteinave të lëkurës me funksion ngjitës ndërqelizor që sjellin formimin e flluskave pas traumave mekanike qofshin edhe të lehta. Ka katër tipe kryesore të EF që ndryshojnë në mënyrë gjenotipike dhe fenotipike:
- Simplex (EFS),
- Kryqëzuese (JEF),
- Distrofike (DEF) dhe
- Sindroma Kindler.
Metoda ideale për të diagnostikuar këtë patologji është mikroskopi me transmision (TEM). Spektri klinik i epidermolizës flluskoze varion nga forma të hershme vdekjeprurëse te format me një pritshmëri të jetës normale.
Tipi më i përhapur i EF -së është epidermoliza flluskoze simplex (EFS), që përfshin më së shumti këmbët, duart dhe qafën. Te kjo patologji zbulohen edhe lezione orale (Shih figurat 1, 2 dhe 3).

Por çfarë masash apo rekomandimesh duhet të sigurojë stomatologu përpara pacientëve të vegjël të prekur nga kjo patologji?
Në një studim, i publikuar në International Journal of Clinical Pediatric Dentistry, Shtator - Dhjetor 2015,përshkruhet rasti i një vajze 10 vjeç me EFS, duke nënvizuar karakteristikat klinike dhe masat paraprake që stomatologu dhe prindërit duhet të marrin për të ndihmuar që pacientja të përmirësojë cilësinë e jetës, specifikisht në lidhje me fushën oro-dentale.
Te kjo vogëlushe EFS -ja është diagnostikuar nga pediatri që pas lindjes, e konfirmuar nga analizat në TEM. Dieta e vajzës parashikonte domosdoshmërisht vetëm ushqime të buta. Higjiena orale duhej të ndiqej në mënyrë të rregullt dhe me saktësi me një furçë dhëmbësh prej gome shumë të butë dhe pastë me bazë fluori. Në ekzaminimin intraoral vogëlushja tregonte gjatë daljes së dhëmbëve që qiellzën e kishte të mbushur me flluska (Fig.1), ndërsa gjuha kishte karakteristika normale.
Duart e saj ishin distrofike (Fig. 2) dhe kërkonin mbrojtje të vazhdueshme me doreza për të shmangur çdo impakt. Dora e saj e djathtë kishte një flluskë të shpuar (Fig. 3). Përballë këtij rasti autorët e studimit kanë kryer takime stomatologjike të shpeshta mujore për të kontrolluar gjendjen e flluskave dhe për të parandaluar kariesin. Për të lehtësuar ndjesinë e djegies te gingivat gjatë dhe pas përtypjes kanë sugjeruar përdorimin e një xheli me bazë aloe vera, që duhet përhapur te flluskat dhe gingivat, përveç përdorimit të një shpëlarësi me bazë enzimash bioaktive (Biotene, GlaxoSmithKline) për të forcuar dhe ndihmuar sistemin imunitar të pështymës dhe për të mbrojtur sipërfaqet e mukozave.

Kontrolli i higjienës orale në shtëpi, shmangia e ushqimeve kariogjene dhe kontrolli i kariesit nëpërmjet përdorimit të pastave me bazë fluori dhe furçave shumë të buta dhe kontrollet stomatologjike të shpeshta madje mujore janë themelore për të evituar trajtimet stomatologjike që te pacientët e vegjël të prekur nga EFS -ja mund të përkeqësojnë në mënyrë drastike kuadrin e tyre të patologjisë orale, për përdorimin e nevojshëm të mjeteve invazive ose prerje afër lëkurë dhe mukozës nga ana e stomatologut, duke marrë në konsideratë edhe hapjen e kufizuar të gojës nga ana e pacientes si pasojë e plagëve dhe dhimbjes.

Në kujdesin e: Lara Figini, Koordinatore Shkencore e Odontoiatria33

Përktheu: Valbona Spahia