Restaurimet e aditivëve në kompozitë me teknikën e drejtpërdrejtë të mbështetur nga Aesthetic Digital Smile Design

Komunikimi ndërmjet pacientit dhe profesionistit të shëndetësisë është themelor në botën dentare, veçanërisht në rastet që sigurojnë ekzekutimin e restaurimeve estetike në sektorin e mëparshëm. Operatori duhet të jetë në gjendje të kuptojë dëshirat e pacientit dhe nga ana e tij duhet t’i shpjegojë p

Nicola Scotti, Valerio Bini, Riccardo Tempesta

Komunikimi ndërmjet pacientit dhe profesionistit të shëndetësisë është themelor në botën dentare, veçanërisht në rastet që sigurojnë ekzekutimin e restaurimeve estetike në sektorin e mëparshëm. Operatori duhet të jetë në gjendje të kuptojë dëshirat e pacientit dhe nga ana e tij duhet t'i shpjegojë pacientit zgjedhjet e veta terapeutike. Por, problemi ka qenë gjithmonë në gjetjen e një gjuhe që të mund të jetë intuitive dhe bindëse.
Me progresin e teknologjive dhe të fotografive dixhitale është bërë e mundur gjithmonë e më shumë, zgjidhja e problemeve të komunikimit duke e bërë pacientin që të jetë pjesëmarrës e duke i treguar drejtpërdrejtë problemet e veta dhe duke e diskutuar së bashku planin e trajtimit.
Këto vitet e fundit janë futur programe dhe protokolle dixhitale që janë në gjendje të lehtësojnë edhe më shumë komunikimin profesionist - pacient duke ju treguar atyre një imazh që përfaqëson një parashikim të rezultatit përfundimtar të trajtimit në të cilin do t'i nënshtrohen.
Një nga këto instrumente është "Aesthetic Digital Smile Design" ( ADSD ) që nëpërmjet përdorimit të imazheve të përpunuara i tregon pacientit në monitorin dixhital, fotografitë përpara dhe pas trajnimit të propozuar nga dentisti, duke krijuar kështu një dinamikë më të madhe dhe një qartësim në dialogun ndërmjet tyre.

Materiale dhe Metoda

Pacientja C.M., 19-vjeçare, është paraqitur në Repartin e Konservativës të "Dental School të Lingotto" në Torino pas trajtimit dentar të kryer në këtë vend. Pacientja filloi terapinë dentare për një open-bite nga zakone të bëra ves.
Pacientja e cila vendosi në mënyrë të prerë të ndërpresë trajtimin dentar. Pra u dërgua në Repartin e Konservativës për të korrigjuar formën aluviale të elementit 2.2.
Në vazhdim të një testimi të parë me objektiv jashtë gojës dhe brenda gojës, vlerësohej në nivelin e sektorit të nofullës në pjesën e parme me diastreme 1.2, 1.1 e 2.1 dhe një asimetri në kufijtë inçizalë. Kështu u mendua t'i propozohej pacientes një zgjidhje pak bindëse që do të mund të sillte një simetri tek elementët e sektorit të parmë, një pozicionim korrekt të linjës mediane të buzëqeshjes dhe një mbyllje të liene open-bite. Për ta bërë pacienten që të mund të kuptonte më mirë rezultatin estetik final, dhe për të sjell modifikime të tjera në formë siç i dëshiron ajo, u krye një analizë dentofaciale dixhitale falë teknikës Aestetic Digital Smile Design (ADSD).

Hapi i parë është testimi I dinamikës së buzëqeshjes nëpërmjet videove të dobishëm ndaj një vlerësimi të kujdesshëm të lëvizjeve gjatë funksionit mimik dhe fonetik. Më pas janë bërë foto jashtë gojës, duke e vënë pacienten në një pozicion të ngritur, me kokën e kthyer në mënyrë që të plani i Camper dhe aksi bipupilar të jenë paralel me dyshemenë dhe fotot brenda gojës ballore dhe anësore të harqeve dentare në bashkimin e dhëmbëve të sipërm me ato të poshtëm në mënyrë maksimale, majë më majë dhe sipas sekstantit të dytë duke përdorur një vijëzues të zi.

Pra imazhet janë importuar dhe drejtuar falë një software për post-prodhimin e fotografive (Adobe Photoshop CC PS), duke ndjekur një procedurë të ripërpunimit të imazheve të përbërë nga më shumë hapa.
1. Falë Analogic Transfer System Comunication është bërë e mundur transferimi I madhësive të fytyrës, duke përdorur pajisjen FATS (Face Analogic Transfer Support), që I vihet pacientit gjatë kryerjes së fotografive jashtë gojës. Në veçanti, masat analogjike (mm) janë konvertuar në ato dixhitale (pixel) , duke I dhënë kështu mundësinë për të matur përmasat e elementeve dentare pasi janë ripërpunuar me ADSD.

2. Imazhi I buzëqeshjes së pacientit është modifikuar duke alternuar dhe duke modifikuar morfologjinë dentare të elementëve 1.2, 1.1, 2.1 e 2.2 me "Digital Dental Image Distorsion" (DDID). Imazhi i ri I përftuar nga DDID I është treguar pacientit gjatë një interviste pre- operatore në të cilin shpjegohet trajtimi rindërtues. Pasi është përcaktuar rezultati i avokuar, projekti I dërgohet laboratorit që, duke njohur dhe duke përdorur masat e marra nga shkalla e matjes së përdorur nga software, mund të transformojë projektin virtual në një pastrim diagnostik, që do t'i shërbejë dentistit si guidë dhe si mbështetje për trajtimin.

Procedura klinike për kryerjen e restaurimeve të aditivëve në përbërje

Pasi është izoluar zona operatore nëpërmjet një mase gome, sipërfaqet e elementëve 1.2, 1.1, 2.1 dhe 2.2 janë thërrmijëzuar me oksid alumini 46 µm për të hequr papastërtitë dhe pigmentet nga sipërfaqet dentare, që më pas i nënshtrohen procedurës ngjitëse duke përdorur një sistem etch-and-rinse: gravura e smaltit me acid ortofosforik 36% (Ultra-Etch, Ultradent) për 40 sekonda,duke I shplarë me reaktivë uji për 30 sekonda dhe thrja bëhet me reaktivë ajri, aplikimi shumështresor i bonding (Optibond FL, Kerr); polimerizimi me llamba LED(Valo, Ultradent) për 20 sekonda për çdo element.

Restaurimet direkte janë kryer duke angazhuar një teknikë shtresëzimi në rritje të masave të ndryshme të përbërjes (Clearfil ES-2, Kuraray). Një masë e parë smalti (ngjyrë A1E),është vënë falë maskës së silikonit që përftohet nga pastrimi diagnostik që është shërbyer nga mbështetja për të realizuar sipërfaqet anësore, duke stabilizuar kështu përmasat e reja të elementëve dentar.
Sipërfaqet e hapësirave ndërmjet dhëmbëve (ngjyrë A1E) me pikat e reja të kontaktit janë realizuar nëpërmjet matricave të bombarduara me acetat (Garrison), të stabilizuara nga pjesë druri. Në këtë pikë kalojmë në shtresimin e masës së dentinës(ngjyrë A2)që është mbuluar më pas nga një shtresë e fundit me masë smalti (ngjyrë A1E). Trashësitë e apozicioneve të përbërjes dhe të raporteve ndërmjet elementëve janë kontrolluar gjithmonë nga maska silikoni të stampuara mbi dyllin dhe të prera trasversalisht. Çdo masë e përbërjes polimerizohet me llambë LED (Valo, Ultradent) për 20 sekonda. Një cikël I fundit I fotopolimerizimit ( 10 sekonda për çdo dentar) është kryer pasi janë mbuluar elementët dentar të trajtuar me një shtresë xheli prej glicerine transparente. Restaurimet më pas rifiksohen me hapëse me kokrra të vogla dhe disqe (Soflex, 3M ESPE), të lëmuar me goma të vogla diamanti me basë silikoni (PoGo,Densply) dhe goma në formë spirale (Kuraray).

Me një kontroll prej shtatë ditësh është kryer ndriçimi me furça të vogla vetëlëmuese (Occlubrush, Kerr Dental) dhe radiografitë periapikale në fund.

Diskutim

Çdo ditë ngjitës direkt dentar po ngrihet gjithmonë e më shumë në botën dentare deri në zëvendësimin, në disa raste, të protezës tradicionale. Raste klinike që më parë zgjidheshin më restaurime nga ngjitës indirekt në qeramikë, si mbyllja e diastremeve ose transformimi i dhëmbëve konikë, sot mund të zgjidhen me teknika ngjitëse direkte. Kjo është bërë e mundur falë kërkimit shkencor, që ka sjellë një evolucion të madh në përbërjet e rezinave, në funksion të problemeve klinike relative me aplikimin e tyre dhe mirëmbajtjen në kohë. Nanoteknologjitë kanë lejuar që të krijohen përbërje rezine në të cilën matrica organike bashkëpunon më një filler me përmasa në shkallën e nanometrit. Mbushësi përmban nano - pjesëza me përreth 25 nanometra dhe nano - agregatë përreth 75 nanometër, prej zirkoni dhe silikatë. Ky lloj përbërësi ka një viskozitet që e bën të modelueshëm, mbi të gjitha në restaurimet e sektorit të parmë. Rezultati final është më performues, duke dhënë lëmimin më të madh që lejon të ketë shkëlqim të shkëlqyer dhe nëse është e nevojshme, një trashje të sipërfaqes.
Përveç kësaj sa më e shkëlqyeshme të jetë përbërja aq më I vogël do të jetë akumulimi i pllakës së saj dhe jetëgjatësia e saj do të jetë më e madhe. Problemi I rezistencës mekanike që njëherë e një kohë karakterizonte përbërësit nga një performacë estetike më e madhe tanimë janë parandaluar me përbërës të gjeneratës së fundit, falë nanombushësve dhe monomerëve më performues.

Avantazhet e përdorimit të ngjitjes konservative për rastet klinike të këtij lloji janë shumë. Përgatitja e dhëmbit mungon dhe prandaj sakrifikimi për një ind të shëndoshë është i kotë. Përveç kësaj ky lloj restaurimi garanton një mundësi të plotë për të ndërhyrë sërish: mund të përsëriten proçedurat e lëmimit dhe shkëlqimit përgjatë viteve; mund të kryhen riparime direkte në fraktura të mundshme të mbushjes; restaurimet mund të zëvendësohen me restaurime indirekte në qeramikë kurdo që të jetë e nevojshme për arsye funksionale. Në të kundërt metodikat indirekte, duke qenë më bindëse, jo gjithmonë e lejojnë ri- ndërhyrjen duke dhënë në këtë rast edhe kufizime nga ana operative. Teknikat direkte, veç kësaj kanë avantazhin që mund të përdoren direkt duke i garantuar pacientit një rezultat të shpëjtë qoftë ekstetik qoftë funksional dhe me kosto të ulët.

Rezinat që përdoren si mbushje megjithatë pavarësisht hapave gjigante që kanë bërë këto vite kanë problemin e jetëgjatësisë; në fakt ndryshe nga qeramika mund të takojnë pigmentimin dhe dekolorimin të masës në kohë më të shkurtër. Ky disavantazh kushtëzon shumë zgjedhjen e dentistit dhe mbi të gjitha sepse janë të pakta njohjet e rezinave që përdoren për mbushje të gjeneratës së fundit.

jo gjithmonë është e lehtë të bësh pacientin të kuptojë se çfarë mundet dhe çfarë nuk mundet të arrihet me një rehabilitim të këtij lloji, qoftë me teknikën direkte qoftë me atë indirekte. Shpesh herë ne nuk I dimë pritshmëritë e vërteta të pacientit edhe pse ai nuk e ka idenë e potencialit ose të limiteve të një rehabilitimi estetik. Software - ët virtual që lejojnë që pacienti të ketë një shikim paraprak të rehabilitimit në të cilin do të nënshtrohet mund të lehtësojnë komunikimin operator - pacient.

ADSD është një nga këto, një metodë e standardizuar që shfrytëzon imazhe fotografike dixhitale dhe programe ripërpunimi të imazhit për të krijuar një planifikim virtual estetik të rastit klinik, që do të shërbejë di guidë për të kryer një trajtim të mirëpritur dhe të aprovuar edhe nga pacienti.

Përktheu: Valbona Spahia