Xheli novator nanoteknologjik, si trajtim kanalar

Antibakteriali intrakanalar, që po përdoret më shpesh si trajtim është hidroksidi i kalciumit (Ca(OH)2), aktiviteti bakterial i të cilit vjen për shkak të alkalinitetit, që nxit lëshimin e radikaleve...

Antibakteriali intrakanalar, që po përdoret më shpesh si trajtim është hidroksidi i kalciumit (Ca(OH)2), aktiviteti bakterial i të cilit vjen për shkak të alkalinitetit, që nxit lëshimin e radikaleve të lira shumë oksiduese dhe të joneve hidroksile, që janë në gjendje të shkatërrojnë murin bakterial, duke shkaktuar vdekjen e mikroorganizmave. Por, fatkeqësisht është demonstruar se Ca(OH)2 nuk është në gjendje të eliminojë bakteret e pranishme në kanalet dentare, për shkak të anatomisë së ndërlikuar të tyre, të mungesës së kontaktit të drejtpërdrejtë me mikroorganizmat dhe të mungesës së penetrimit në kanalet dentare. Bakteret në kanalet dentare mund të kthehen në burim infeksioni gjatë ose pas terapisë endodontike, duke shkaktuar infektime, apo infektime të përsëritura të kanalit të rrënjës.

Zhvillimi i nanoteknologjive ka sjellë zgjidhje të ndryshme alternative për dezinfektimin e kufizuar të tubulave dentare kanalare, me preparate që garantojnë çlirim afatgjatë dhe konstant të barit, duke reduktuar dozën terapeutike të kërkuar dhe efektet e mundshme dytësore të lidhura me të.

Një sfidë tjetër e Ca(OH)2-NP (hidroksid i kalciumit i reduktuar me efikasitet duke përdorur nanogrimcat NP_ është aplikimi i tij në formë të lëngshme, duke qenë i thjeshtë për t'u aplikuar në brendësi të tubulave, por edhe më i lehtë për t'u hequr. Për këtë arsye, zgjidhja e duhur është aplikimi në formë të lëngshme, që kthehet në formë gjysmë të ngurtë brenda tubulave dentare. Në këtë aspekt, nanoteknologjitë ofrojnë një gamë të gjerë mundësish: një nga më interesantet është shpërndarja e NP-ve në xhela inteligjentë që u përgjigjen stimujve. Ata janë në gjendje të garantojnë një çlirim më të zgjatur në vendin e veprimit dhe janë të përshtatshëm për fushën endodontike.

Konkretisht, xhelat e ndjeshëm ndaj temperaturës janë interesantë, sepse ruajnë një gjendje të lëngshme derisa arrijnë temperaturën e duhur. Në këtë pikë, ndërveprimi ndërmjet segmenteve të tyre hidrofile dhe hidrofobike ndryshon, duke u kthyer në një strukturë të ngjashme me xhelin. Një polimer i përdorur gjerësisht për prodhimin e këtyre xhelave është poloxameri 407 (PA 407), kopolimer triblloku që përdoret shpesh si surfaktant. PA 407 është në gjendje të ndryshojë formën e tij të lëngshme, apo visko-elastike në funksion të temperaturës.
Kjo veçori mundëson administrimin e barit si lëng, duke lejuar që sistemi i kanalit rrënjë të ujitet në mënyrën e duhur dhe më pas, shndërrimi i tij në xhel brenda kanalit të rrënjës në 37°C, mundëson qëndrueshmëri më të madhe të barit dhe ul tretshmërinë e tij.

Si përfundim, ky xhel eksperimental i ndjeshëm ndaj temperaturës dhe me bazë nanogrimcash të hidroksidit të kalciumit mund të përbëjë një alternativë të vlefshme, si trajtim antibakterial intrakanalar.