Dhëmbët e plasaritur të trajtuar në mënyrë endodontike. Cilët janë faktorët që ndikojnë në përmirësimin e prognozës

Në dekadat e fundit, janë propozuar trajtime të reja për menaxhimin e dhëmbëve të thyer, por një metodë e saktë dhe e riprodhueshme për të diagnostikuar shkallën ose ashpërsinë e frakturës ende mungon. Si pasojë, vendimi se në cilën rrugë duhet të shkohet për të trajtuar dhëmbët e çarë shpesh bazohet në përvojën personale dhe provat anekdotale.

Dhëmbët e plasaritur karakterizohn nga një frakturë jo e plotë që mund të shtrihet nga kurora në nivelin subgingival. Sidoqoftë, restaurimet dhe kufizimet e mjeteve të ekzaminimit mund të shtrembërojnë incidencën e vërtetë të dhëmbëve të plasaritur.

Disa faktorë mund të rrisin gjasat e shfaqjes së plasaritjes, për shembull, restaurimet e mëdha të amalgamave në nivelin e molarëve të mandibulës shpesh shoqërohen me çarje.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një studim in vitro të botuar në "Journal of Endodontics", autorët kanë hetuar korrelacionin e faktorëve të shumtë me prognozën e dhëmbëve të thyer të trajtuar në mënyrë endodontike.

Ata vlerësuan 3680 pacientë që morën trajtim endodontik me një ndjekje prej të paktën 1 viti. Nga kjo mostër, 62 pacientë plotësuan kriteret e përfshirjes dhe u përfshinë në analizën përfundimtare. U përfshinë dhëmbët në të ciliët frakturat mund të vëreheshin nën një mikroskop kirurgjik, me ose pa ndihmën e blu metilenit.

Nxjerrja e dhëmbëve sugjerohej nëse linja e thyerjes ishte zgjatur në dyshemenë e dhomës së pulpës ose përtej grykave të kanaleve. Çarje të dukshme në zmadhim të lartë u identifikuan në 64 dhëmbë duke përdorur një mikroskop operativ, por dy mostra u përjashtuan për shkak të dokumentacionit jo të plotë të ndjekjes.

Faktorët e vlerësuar përfshinin demografinë, simptomat dhe shenjat klinike, gjetjet radiografike dhe llojin e restaurimit. Analiza statistikore u krye duke përdorur testin chi-square dhe testin e saktë të Fisherit.

Rezultatet

Periudha mesatare e ndjekjes ishte 23.3 muaj, me një sukses të përgjithshëm prej 75.8%. Shkalla e suksesit ndryshonte ndjeshëm nëse dhëmbi kishte një dëmtim para-operativ periapikal, nuk kishte restaurim adekuat të përhershëm ose kishte futur një post pas trajtimit të kanalit rrënjë.

Analiza e të dhënave tregoi se restaurimi i dhëmbëve pas trajtimit dentar ishte faktori më i rëndësishëm për prognozë. Dhëmbët e thyer të trajtuar në mënyrë endodontike me restaurime përfundimtare të mbulimit të plotë kishin një sukses 2-vjeçar prej 93.6%.

Konkluzionet

Nga të dhënat e këtij studimi, të cilat duhet të konfirmohen në punime të tjera të ngjashme, mund të konkludohet se një restaurim me mbulim të plotë ka një normë suksesi shumë më të lartë (93.6%) sesa dhëmbët e pa restauruar (20%).

Në të kundërt, prania e radiolucencës periapikale, vendosja nga pas dhe thellësia e shtuar e sondimit ndikojnë negativisht në shkallën e suksesit të dhëmbëve të thyer.

Implikimet klinike

Megjithëse një frakturë ka një ndikim negativ në dhëmbët e trajtuar në mënyrë endodontike, këta të fundit kanë një sukses premtues të paktën 2 vjet kur rindërtohen me proteza të përhershme me mbulim të plotë.

Për më shumë informacion:

Yen-Tung Chen, Tun-Yi Hsu, Hongsheng Liu, Sami Chogle. Factors related to the outcomes of cracked teeth after endodontic treatment.