Humbja e pakohshme e dhëmbëve të qumështit

Shpesh dhëmbëve të qumështit i kushtohet më pak rëndësi nga sa duhet për shkak se ndryshimi i dhëmbëve bëhet në mënyrë automatike. Por dhëmbët e qumështit janë thelbësorë për mastikacionin, për një fonacion të saktë, për estetikë dhe paraqesin për më tepër një guidë për dhëmbët permanentë që duhet të arrijnë pozicionimin e duhur në harkadën dentare.

Në fakt, humbja e parakohshme e dhëmbëve të qumështit çon në kontraktimin e hapësirës, me pasojë problematika të malokluzionit te dhëmbët permanentë, nëse nuk ndërhyhet për të vendosur një ruajtës të hapësirës.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Qëllimi i studimit të publikuar në Journal of Dental Science ka qenë ai i monitorimit të ndryshimeve të hapësirës për një kohë të gjatë te fëmijët me humbje premature të molarit të parë të qumështit.
19 pacientë që paraqisnin humbje premature unilaterale të një molari të parë maksilar janë vlerësuar për këtë studim, por vetëm nëntë pjesëmarrës (me moshë mesatare 6,0 ± 0,42 vjeç) kanë rezultuar të disponueshëm për follow up-in e fundit me 81 muaj.

Studimi i rasteve është kryer në modele shkumësi 2 ose 3 ditë pas ekstraksionit të dhëmbit dhe më pas me një vizitë kontrolli, mesatarisht për 81 muaj. Molarët kundërlateralë i kanë shpëtuar kontrollit. Asnjë ruajtës hapësire nuk është përdorur te pacientët gjatë të gjithë periudhës. Janë matur pesë linja në harkadën dentare në bazë të pikave të referimit që janë vendosur:
- gjatësia dhe gjerësia e harkadës;
- gjatësia dhe gjerësia interkanine;
- perimetri i harkadës.

"Paired t-test" janë përdorur për të krahasuar matjet ndërmjet testimeve të follow up-it dhe atyre pas 81 muajsh.

Rezultatet

Në follow up-in pas 81 muajsh, janë regjistruar të dhënat si në vijim:
- 88,9% të rasteve nuk ka treguar as grumbullim të dhëmbëve permanentë që korrespondojnë me to, as retinim të kaninit në pjesën e ekstraksionit;
- 1 rast nga 9 paraqet një denticion permanent më të grumbulluar në pjesën e kontrollit në krahasim me pjesën e ekstraksionit;
- dimensioni i harkadës ishte në mënyrë të konsiderueshme më i madh në krahasim me parametrat fillestarë (P <0,05), qoftë në gjatësi qoftë në gjerësi, apo në gjatësinë dhe gjerësinë interkanine;
- asnjë diferencë e konsiderueshme nuk është parë në perimentrin e harkadës (P = 0,071).

Konkluzionet

Rritja e përmasës së harkadës së evidentuar në studim mund të vërë në diskutim përdorimin e ruajtësve të hapësirës. Për më tepër, varieteti i rezultateve sugjeron që faktorë të shumtë influencojnë ndryshimet e hapësirës në harkada gjatë zhvillimit. Megjithatë duhet studime të mëtejshme për të dalë në një konkluzion të saktë.

Për më shumë informacion:

Yng-Tzer J.Lin, Yai-TinLin. Long-term space changes after premature loss of a primary maxillary first molar. Journal of Dental Sciences;12(1):44-8.