Radiografia periapikale kundrejt imazheve të rrezeve konike në mikrokirurgjinë endodontike

Periodontiti apikal persistent ndodh me një normë që varion nga 14% në 39% dhe vendimmarrje klinike për zgjedhjen e trajtimit përkatës, në raste të tilla dështimi duket të jetë sfidues dhe kërkon informacion të bazuar në prova, analiza specifike të pacientit dhe preferenca.

Mikrokirurgjia endodontike ka dëshmuar të jetë një strategji efektive trajtimi kur ritrajtimi ortograd dështon ose konsiderohet teknikisht i pamundur.

Planifikimi kirurgjikal duhet të marrë parasysh disa faktorë duke përfshirë trashësinë e kockave kortikale, pjerrësinë e rrënjës dhe strukturat anatomike ngjitur me qëllim që të reduktojë komplikimet pas operacionit, duke përfshirë dhimbjen dhe ënjtjen, hemorragjinë, perforimin e sinusit, trizmusin, vështirësinë në përtypje etj.

Mundësia e dëmtimit të ndjeshmërisë pas operacionit periapikal duket të jetë mjaft domethënëse (14%); në nivelin e premolarëve ka një incidencë 30% më të lartë se molarët (Mainkar et al., 2020).

Planifikimi i trajtimit endodontik ndikohet nga informacioni radiografik i cili mund të kontribuojë në një rezultat më të mirë të parashikueshëm. Megjithëse radiografitë periapikale (PR) janë metoda e preferuar e imazhit diagnostikues, "zhurma" dhe mbivendosja anatomike mund të pengojnë të dhënat e marra, duke rezultuar në një fushë të ngushtë shikimi dy-dimensionale.

Nga ana tjetër, imazhet CBCT ofrojnë informacion në tre plane ortogonale dhe mund të japin të dhëna shtesë për pjerrësinë e rrënjës, shtrirjen e saktë të lezionit periapikal dhe marrëdhënien e tij hapësinore me strukturat anatomike, trashësinë dhe statusin e pllakës kortikale për planifikimin para operacionit të dhëmbëve me shumë rrënjë që i nënshtrohen operacionit periapikal.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një studim të kontrolluar me përzgjedhje rastësore dhe të botuar në "Journal International Endodontics", autorët kanë vlerësuar nëse përdorimi i tomografisë kompjuterike me rreze konike shtesë (CBCT) mund të ketë efekte pozitive në cilësinë e jetës dhe rezultatin shërues pas operacionit periapikal krahasuar me përdorimin vetëm të radiografive periapikale (PR).

52 pacientë (88 dhëmbë gjithsej) me periodontit apikal persistent dhe dëshmi radiografike të lezionit periapikal u caktuan rastësisht në grupin PR ose CBCT. Parashikuesi kryesor i studimit ishte lloji i metodës imazherike (PR vetëm ose me CBCT shtesë).

Rezultati primar i hetuar ishte cilësia e jetës së pacientit gjatë javës së parë pas operacionit periapikal, dhe rezultatet sekondare të hetuara ishin kohëzgjatja e operacionit dhe rezultati i shërimit në ndjekjen 12-mujore.

Pjesëmarrësit në të dy grupet iu nënshtruan një operacioni periapikal bazuar në planin para-kirurgjikal të ofruar nga metodat e paracaktuara të imazherisë radiografike. Cilësia e jetës (QoL) u vlerësua duke përdorur pyetësorin e modifikuar Shugars.

Analiza radiografike për shërimin e lezioneve periapikale u krye duke përdorur kriteret Molven dhe kriteret e modifikuara PENN 3D.

Të dhënat kategorike ndërmjet grupeve u analizuan duke përdorur testin Chi-square, ndërsa krahasimet brenda grupit u analizuan duke përdorur testin McNemar. Rezultatet mesatare për secilin komponent të QoL (funksioni oral, funksioni i përgjithshëm, dhimbje, ënjtje dhe të tjera), rezultatet e kombinuara të QoL (mesatarja e përgjithshme e vlerave të 13 variablave) dhe marrja e analgjezikëve çdo ditë u llogaritën dhe u analizuan.

Rezultatet

Pesëdhjetë pacientë u vlerësuan në ndjekjen 12-mujore. Pjesëmarrësit në grupin PR raportuan dukshëm më shumë ënjtje në tre ditët e para sesa ata në grupin CBCT. Marrja e analgjezikëve ishte më e lartë në grupin PR në ditët 2 dhe 3 (testi Mann-Whitney U me korrigjim Bonferroni; p <.007).
Një ndryshim domethënës në kufizimin e funksioneve të përgjithshme u vu re në ditën e dytë (p <.07) me vlerat më të larta në grupin PR.

Rezultati i kombinuar i QoL midis dy grupeve ishte i parëndësishëm. Megjithatë, asnjë nga pacientët nuk kishte ndonjë ndërlikim intraoperativ ose dëmtim neurovaskular. Koha mesatare e operacionit ishte më e shkurtër në grupin CBCT (p <.05). Shërimi radiografik zbuloi një shkallë suksesi prej 96.2% për grupin PR dhe 95.8% për grupin CBCT pa dallime të rëndësishme midis grupeve.

Konkluzionet

Nga të dhënat e këtij studimi, të cilat duhet të konfirmohen edhe në punime të tjera të ngjashme, mund të konkludohet se përdorimi i CBCT-së në mikrokirurgjinë endodontike garanton në mënyrë thelbësore më pak komplikime si ënjtja e hershme postoperative dhe kufizimet e funksioneve të përgjithshme.

Megjithatë, CBCT-ja para operacionit nuk ka asnjë efekt në parametrat e tjerë të QL-së të hulumtuara dhe komplikimet intraoperative në pacientët me rrezik mesatar. Për më tepër, CBCT-ja nuk ka asnjë avantazh shtesë ndaj radiografisë periapikale për sa i përket vlerësimit të rezultatit të shërimit pas mikrokirurgjisë endodontike.

CBCT-ja ofron informacione anatomike të rëndësishme kirurgjikale për planifikimin para-kirurgjikal dhe për të siguruar rendimentin e trajtimit me kohën e operacionit të reduktuar ndjeshëm.

Implikimet klinike

Pikat e forta të këtij studimi përfshijnë vlerësimin paraprak të madhësisë së kampionit, një operator të vetëm që kreu të gjitha procedurat dhe verbimin e duhur të vlerësuesve. Motivimi për përdorimin e CBCT-së ishte gjithashtu në përputhje me rekomandimet e AAE/AAOMR.

Megjithatë, studimi ka disa kufizime të cilat përfshijnë një numër të vogël të dhëmbëve të pasmë dhe dhëmbëve të përparmë mandibular.

Përdorimi i shkallës së vlerësimit Likert për të vlerësuar QoL-në dhe dhimbjen pas operacionit është subjektiv, me mundësi paragjykimi.

Studimet e ardhshme afatgjata me një madhësi më të madhe kampioni të fokusuar në qasjet e synuara kirurgjikale në pacientët me rrezik të lartë për dëmtim neurovaskular janë të nevojshme për të kuptuar më mirë ndikimin e imazhit paraoperativ në rezultatet e operacionit periapikal.

Për më shumë informacion:

• Mainkar A, Zhu Q, Safavi, K. Incidence of altered sensation after mandibular premolar and molar periapical surgery. J Endod 2020;46(1):29-33.
• Keerthana Gurusamy, Jigyasa Duhan, Sanjay Tewari, Pankaj Sangwan, Ambika Gupta, Shweta Mittal, Vinay Kumar, Mayank Arora. Patient-centric outcome assessment of endodontic microsurgery using periapical radiography versus cone beam computed tomography: a randomized clinical trial. Int Endod J gennaio 2023;56(1):3-16.