Detektorët elektronikë apikalë. A janë të besueshëm edhe për trajtimet endodontike të dhëmbëve të qumështit?

Nga Lara Figini

Qëllimi kryesor i terapisë endodontike te dhëmbët primarë është ruajtja tyre në një gjendje pa simptoma derisa të zëvendësohen natyrshëm nga dhëmbët e përhershëm.

Prandaj, pulpektomia është një opsion trajtimi që duhet marrë parasysh nga klinicistët në rastet kur janë të pranishëm dhëmbët primar me pulpit akut të pakthyeshëm ose indi i pulpës nekrotike.

Fatkeqësisht, ka disa faktorë që e rrisin kompleksitetin e terapive endodontike te dhëmbët primar, si për shembull: "pjekuria" e pacientit, morfologjia e kanalit të rrënjës, procesi fiziologjik i resorbimit dhe afërsia e dhëmbit të përhershëm, të gjitha këto e ndërlikojnë fazën e përcaktimit të gjatësisë së punës gjatë trajtimit.

Një matje e saktë e gjatësisë së punës është thelbësore për të arritur sukses në pulpektominë e dhëmbëve primar pasi, nëse gjatësia e punës përcaktohet saktësisht, preparati kimio-mekanik mbetet i kufizuar brenda kufijve biologjikë të kanalit të rrënjës, duke shmangur çdo dëmtim të mikrobit të përhershëm të dhëmbëve ose indeve periapikale.

Teknikat për përcaktimin e gjatësisë së punës në dhëmbët e qumështit janë kryesisht radiografitë periapikale dhe përdorimi i detektorëve elektronikë apikalë (EAL). EAL-ët aktualisht mund të konsiderohen të përshtatshëm dhe të sigurt në dhëmbët primar, sepse ata nuk kërkojnë ekspozim të pacientit ndaj rrezatimit, nuk shkaktojnë dhimbje dhe reduktojnë ndjeshëm kohën e qëndrimit në karrige.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një përmbledhje sistematike të botuar në International Endodontic Journal autorët vlerësuan saktësinë e detektorëve elektronikë apikalë-EAL në përcaktimin e gjatësisë së punës në pulpektomitë e dhëmbëve primarë.

Dy recensues kërkuan dhjetë baza të dhënash për artikujt përkatës të botuar në literaturë deri në shtator 2021. Në rishikim u përfshinë edhe studimet klinike që vlerësojnë saktësinë e matjes elektronike të gjatësisë së punës në pulpektomitë e dhëmbëve primarë.

Studimet që nuk kishin një grup kontrolli, me mostra më pak se dhjetë kanale rrënjësore dhe që nuk përdorën EAL u përjashtuan nga rishikimi.

Një metaanalizë u krye për të vlerësuar ndryshimet midis matjeve të marra me detektorët elektronikë apikalë dhe metodave krahasuese. Rreziku i paragjykimit dhe zbatueshmëria e studimeve u vlerësuan duke përdorur mjetin QUADAS-2.

Rezultatet

Njëzet e nëntë studime u përfshinë në analizën cilësore dhe njëzet e tre në analizën sasiore. Metodat e krahasimit me matjet elektronike ishin radiografike, metoda radioviziografike, mikroskopi elektronik skanues dhe vizualizimi i drejtpërdrejtë.

Metaanaliza tregoi se matja me detektorë elektronikë të kulmit ka tendencë të jetë "më e shkurtër" se matja radiografike, ndërsa me metodat e tjera nuk u gjetën dallime. Cilësia e studimeve ishte e ulët.

Rezultatet e këtij rishikimi tregojnë një performancë të mirë të EAL-ëve në përcaktimin e gjatësisë së punës në pulpektomitë e dhëmbëve primarë.

Konkluzionet

Nga të dhënat e këtij studimi, të cilat duhen vërtetuar edhe në punime të tjera të ngjashme, mund të konstatohet se detektorët elektronikë apikalë ofrojnë saktësi të pranueshme në përcaktimin e gjatësisë së punës në pulpektomitë e dhëmbëve primarë.

Implikimet klinike

Të dhënat në këtë përmbledhje bazohen në studime klinike me cilësi të ulët metodologjike dhe heterogjenitet të lartë, dhe kjo kërkon interpretim të kujdesshëm për praktikën klinike.

Për më shumë informacion:

Filipe Colombo Vitali, Pablo Silveira Santos, Mariane Cardoso, Carla Massignan, Lucas da Fonseca Roberti Garcia, Eduardo Antunes Bortoluzzi, Cleonice da Silveira Teixeira. Are electronic apex locators accurate in determining working length in primary teeth pulpectomies? A systematic review and meta-analysis of clinical studies. Int Endod J Ottobre 2022;55:989-1009.