Refluksi gastroezofageal dhe erozioni dentar

Erozioni dentar përkufizohet si konsumimi kimik i sipërfaqeve të dhëmbëve pa veprimin e baktereve dhe prevalenca e përgjithshme e tij te fëmijët është 39.6%.

Lezionet erozive te dhëmbët e qumështit të fëmijëve mund të mos zbulohen klinikisht për shkak se dhëmbët e qumështit qendrojnë në gojë për një kohë relativisht të shkurtër; megjithatë, lezionet erozive në dhëmbët primar janë të rëndësishme për parashikimin e erozionit në dhëmbët e përhershëm.

Ashtu si te të rriturit, erozioni i dhëmbëve te fëmijët shkaktohet nga acidet e brendshme dhe/ose të jashtme. Refluksi i lëngut gastrik në gojë, i lidhur përgjithësisht me çrregullime të tilla si sëmundja e refluksit gastroezofageal (GERD) dhe bulimia, është burimi mbizotërues i acideve të brendshme.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një përmbledhje sistematike, e cila do të publikohet së shpejti në Journal of Dentistry, autorët kanë hetuar dhe kanë kryer një analizë sasiore të literaturës mbi lidhjen ndërmjet sëmundjes së refluksit gastroezofageal (GERD) dhe erozionit dentar në moshën pediatrike.

Autorët kryen kërkimin e literaturës duke përdorur bazat e mëposhtme të të dhënave: Embase, Medline, Web of Science, Trip Pro, Cochrane Library, International Clinical Trials Registry Platform, ClinicaTrials.gov, Open Gray, Proquest Dissertations and Thesis Global dhe Google Scholar deri më 9 qershor 2022.

U analizuan prova të kontrolluara me përzgjedhje rastësore, studime grupore, hetime ndërseksionale dhe studime rast-kontrolli që vlerësojnë lidhjen midis GERD dhe erozionit dentar te fëmijët dhe adoleshentët e moshës 1-18 vjeç, pa kufizime gjuhësore ose vitin e botimit. Të dhënat u grupuan në modele me efekte të rastësishme.

Rezultatet

Në rishikimin përfundimtar u përfshinë 13 studime, nga të cilat 12 prej tyre ishin të dobishme për metaanalizën.

U gjetën lidhje të forta midis GERD dhe erozionit të smaltit me subjektin si njësi (raporti i mundësive 4.46; intervali i besueshmërisë 95% [CI] 1.93-10.30; n = 6774), midis GERD dhe erozionit të dentinës me subjektin si njësi ( raporti i mundësive 13,39; 95% CI 4,17-42,94; n = 371), midis GERD dhe erozionit të smaltit me dhëmbin si njësi (raporti i mundësive 3,29; 95% CI 1,36-7,95; n = 4637); si dhe midis GERD dhe erozionit të dentinës me dhëmbin si njësi (raporti i mundësive 5.91; 95% CI, 2.35-14.86; n = 4637).

Në studimet e grupit, GERD u shoqërua me një rrezik në rritje të erozionit të smaltit me subjektin si njësi (rreziku relativ 1,88, 95% CI 1,22-2,92; n = 1411).

Konkluzionet

Nga të dhënat në këtë përmbledhje, të cilat duhet të konfirmohen në punime të tjera të ngjashme, mund të konkludohet se sëmundja e refluksit gastroezofageal është e lidhur me erozionin dentar te fëmijët.
Në interpretimin e të dhënave, megjithatë, duhet të merret parasysh heterogjeniteti në përkufizimin e GERD.

Implikimet klinike

Duke pasur parasysh ekzistencën e një lidhjeje pozitive midis GERD dhe erozionit dentar në gamën pediatrike, dentistët duhet të theksojnë zbulimin dhe menaxhimin në kohë të erozionit dentar në GERD.

Studimet e ardhshme duhet të përcaktojnë GERD pediatrike bazuar në udhëzimet universale për të përmirësuar kujdesin ndaj pacientit.

Duke qenë se erozioni dentar në moshë pediatrike dëmton dhëmbët e fëmijëve gjatë gjithë jetës së tyre, duke kërkuar restaurime dhe procese rehabilitimi kërkuese dhe të kushtueshme, është e domosdoshme që mjekët pediatër, gastroenterologë dhe dentistët të ofrojnë diagnozën e hershme të erozionit dentar dhe zbulimin në kohë dhe menaxhimin e faktorëve themelorë që nxisin fillimin e tij.

Për shembull, kur fëmija refuzon të hajë me marrjen e pamjaftueshme të kalorive ose ka një dietë të gabuar dhe joadekuate, kërkohet monitorim aktiv dhe ndërhyrje e menjëhershme.

Pozicioni anësor i ngritur dhe i majtë i kokës, si dhe simptomat tipike si urthi dhe dhimbja retrosternale/epigastrike, janë të gjitha këmbanat e alarmit për të sugjeruar trajtimin e refluksit te fëmijët.

Kur një fëmijë shfaq erozion dentar në dhëmbët e tij primar, ai ka shumë të ngjarë të shfaqë erozion edhe në dhëmbët e tij të përhershëm.

Nëse fëmija ankohet për mbindjeshmëri dentare ose ka zona të mëdha dentine të ekspozuar, zgjedhja e parë e trajtimit që do të duhet të kryejë dentisti është ai minimalisht invaziv, duke mbyllur sipërfaqen e dhëmbit me rrëshira dentare speciale ngjitëse.

Nëse, nga ana tjetër, ka një humbje të madhe të substancës, rekomandohet një trajtim më i plotë restaurues me materiale të përbëra.

Për më shumë informacion:

Yuanyuan Li, Zhibin Wang, Ming Fang, Franklin R. Tay, Xin Chen. Association between gastro-oesophageal reflux disease and dental erosion in children: a systematic review and meta-analysis. J Dent 2022;125:104247.