Metodat e ndryshme të ujitjes së kanalit të rrënjës në krahasim. Nga gjilpëra tradicionale tek aktivizimi me lazer

Nga Lara Figini

Suksesi afatgjatë i një trajtimi të kanalit të rrënjës bazohet kryesisht në eliminimin ose reduktimin e konsiderueshëm të ngarkesës bakteriale brenda sistemit të kanalit rrënjësor, pasi infeksioni dhe prania e biofilmit në këtë nivel mund të jenë faktorë shkaktarë të periodontitit apikal.

Eliminimi ose zvogëlimi i ndjeshëm i ngarkesës bakteriale brenda sistemit të kanalit rrënjësor i është besuar instrumenteve mekanike, të cilat kanë kufizime të rëndësishme në sistemet komplekse të kanaleve dhe ujitjes me bazë dezinfektuesi.

Hipokloriti i natriumit (NaOCl) është ujitësi më i zakonshëm i kanalit të rrënjës dhe ka kapacitetin dezinfektues dhe atë të tretjes së indeve organike. Ujitja me shiringë dhe gjilpërë (CNI) është procedura tradicionale për shpërndarjen e një solucioni dezinfektues të NaOCl, por kjo metodë mund të bllokojë flluska ajri ose të lërë zona ku uji nuk mund të arrijë.

Prandaj janë zhvilluar teknika të ndryshme aktivizimi irrigant për heqjen e biofilmit, duke përfshirë ultratingujt dhe së fundmi lazerin.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një studim in vitro mbi kafshët, botuar në BMC Oral Health, autorët krahasuan efektivitetin e teknikave të ndryshme të aktivizimit të ujitjes për heqjen e biofilmit. U përdorën 20 rrënjë të premolarit të dytë mandibular qumeshtit të 5 derrave meshkuj.

Pas pulpektomisë, kanalet u lanë të hapura për 2 javë për t'u kontaminuar bakteriologjikisht dhe më pas u mbyllën për 4 javë për të lejuar zhvillimin e një biofilmi të vërtetë intrakanal. Biofilmat intraradikularë u analizuan duke përdorur SEM dhe sekuencën e gjenit bakterial 16S rRNA.

Efektiviteti i heqjes së biofilmit u hetua pas kryerjes së ujitjes së kanalit të rrënjës duke përdorur një gjilpërë konvencionale ose aktivizuar me ultratinguj pasiv, ujitje nënsonike ose lazer. Një PCR në kohë reale u krye për të përcaktuar sasinë e përbërësve të mbetur të biofilmit.

Analiza statistikore u krye duke përdorur ANOVA e ndjekur nga një test Tukey Kramer post-hoc me α = 0.05.

Rezultatet

Metoda e ekspozimit të pulpës ishte efektive në nxitjen e periodontitit apikal dhe analiza SEM zbuloi një formim biofilmi shumështresor brenda kanaleve të rrënjës. Analiza e sekuencës 16S rRNA identifikoi Firmicutes, Bacteroidetes dhe Fusobacteria si përbërës mbizotërues bakterial, me një profil të ngjashëm me atë të mikrobiomës së vëzhguar në kanalet njerëzore.

Asnjë nga teknikat e ujitjes të testuara nuk i pastronte plotësisht përbërësit e biofilmit nga kanali i rrënjës, por metodat e ujitjes nënsonike dhe të aktivizuara me lazer prodhuan numrin më të ulët të baktereve (p <0,05).

Konkluzione

Nga të dhënat e këtij studimi, të cilat duhen vërtetuar edhe në studime të tjera të ngjashme, mund të konkludohet se ujitja nënsonike ose e aktivizuar me lazer ofron rezultatet më të mira në heqjen e biofilmit të kanalit të rrënjës in vitro te kafshët.

Implikimet klinike

Ky studim in vitro mbi derrat, nëse konfirmohet nga studime të mëtejshme in vitro, por edhe in vivo tek njerëzit, mund të japë një kontribut të rëndësishëm në të ardhmen për të përmirësuar efektivitetin e trajtimeve të kanalit rrënjë.

Për më shumë informacion:

Toshinori Tanaka, Yoshio Yahata, Keisuke Handa, Suresh V. Venkataiah, Mary M. Njuguna, Masafumi Kanehira, Tatsuya Hasegawa, Yuichiro Noiri e Masahiro Saito. An experimental intraradicular bioflm model in the pig for evaluating irrigation techniques. BMC Oral Health (aprile 2021);21:177.