Cili është materiali më i mirë për pulpotominë?

Nga Simona Chirico

Kur jemi përballur me një rast klinik që lidhet me frakturën e një incizivi, ku përfshihet smalti, dentina dhe pulpa, objektivi ynë ka qenë që të ruajmë sa më shumë të jetë e mundur pulpën.
Për ta bërë këtë, kemi disa opsione klinike: mbulimin direkt të pulpës dhe pulpotominë. Siç mund ta shohim në literaturën shkencore, mbulimi direkt i pulpës ka një sukses nga 43% deri në 85%; ndërsa për pulpotominë kjo përqindje varion nga 79% deri në 100% (Wang, 2017; Gudkina, 2012).
Duke marrë në konsideratë pulpotominë, ka disa materiale të ndryshme që mund të përdoren ndërmjet të cilave: hidroksidi i kalciumit (CH) dhe agregati i trioksidit mineral (MTA). Hidroksidi i kalciumit ka një aktivitet antimikrobial dhe stimulon formimin e indeve të forta, por ka një tretshmëri të madhe, një aftësi të dobët mbajtëse dhe mungesë adezioni.
Agregati i trioksidit mineral (MTA) ka aftësi të mira mbajtëse dhe biokompaktibiliteti, por paraqet çngjyrosje, kohë shërimi më të gjata dhe kosto të lartë. Këto vitet e fundit, është propozuar përdorimi i një materiali tjetër: qeramikës bioaktive me bazë silikati të kalciumit, që ka veti të shkëlqyera biologjike, aftësi mbajtëse, aktivitet antibakterial dhe mund të stimulojë formimin e një shtrese të trashë të urës dentinale.
Pra, nëse do donim që të krahasonim qeramikën bioaktive me bazë silikati kalciumi dhe hidroksidin e kalciumit, cili do ishte materiali më i mirë për pulpotominë?

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Rao et al. kanë kërkuar t'i përgjigjen kësaj pyetjeje në një studim retrospektiv të publikuar në Journal of Endodontics. 205 incizivë permanentë me fraktura të komplikuara të kurorës janë përfshirë në studim. Në këto dhëmbë është kryer pulpotomia dhe janë organizuar në dy grupe, në bazë të materialit të përdorur: Grupi BC me 105 incizivë të trajtuar me iRoot BP Plus (qeramika bioaktive me bazë silikati kalciumi); Grupi CH me 100 incizivë të trajtuar me hidroksid kalciumi.
Informacionet klinike dhe radiografike janë grumbulluar gjatë një periudhe follow up-i prej 12- 24 muajsh. Formimi i dentinës terciare dhe obliteracioni i kanalit pulpar janë analizuar duke përdorur radiografitë te të dy grupet.

Rezultate
Përqindja e suksesit për thërritjen në një tjetër seancë gjatë periudhës së follow up-it mesatar prej 12-24 muajsh pas trajtimit me pulpotomi ka qenë 99% për grupitn BC, ndërsa për grupin CH ishte 93%. Formimi i dentinës terciare është observuar në 92,4% në grupin BC dhe në 90% në grupin CH. Obliteracioni i kanalit pulpar është observuar në 2 dhëmbë (2%) në secilin grup.

Konkluzione
Nga rezultatet e nxjerra në këtë studim retrospektiv, grupi i trajtuar me qeramikë bioaktive ka pasur rezultate më të mira në krahasim me grupin e trajtuar me hidroksid kalciumi. Pra qeramika bioaktive është një alternativë e vlefshme e hidroksidit të kalciumit si material për pulpotominë.

Për më shumë informacione:
Rao Q, Kuang J, Mao C, Lei Z, Song G, Yuan G et al. Comparison of iRoot BP Plus and calcium hydroxide as pulpotomy materials in permanent incisors with complicated crown fractures: a retrospective study. Clinical Research 2020;46(3):352-7.
Wang G, Wang C, Qin M. Pulp prognosis following conservative pulp treatment in teeth with complicated crown fractures - A retrospective study. Dent Traumatol 2017 Aug;33(4):255-60.
Gudkina J, Mindere A, Locane G, Brinkmane A. Review of the success of pulp exposure treatment of cariously and traumatically exposed pulps in immature permanent incisors and molars. Stomatologija 2012;14(3):71-80.

Përktheu: Valbona Spahia