Qasja dixhitale në trajtimet protetike për të reduktuar riskun e infektimit nga Covid-19

Një kërkim italian i publikuar në Oral Disease në maj, tregon sesi një qasje protetike plotësisht dixhitale arrin të limitojë riskun e infektimit me Covid-19 në klinikën dentare dhe në laborator

Nga Lara Figini

Gjatë periudhës së pandemisë nga Covid-19, Ministria Italiane e Shëndetësisë ka rekomanduar dentistët që të limitojnë aktivitetin dentar vetëm me emrgjencat dhe trajtimet e domosdoshme.
Trajtimet protetike zakonisht konsiderohen raste që mund të shtyhen në një moment të dytë por megjithatë ka disa përjashtime:
- fraktura e një ure pre-ekzistuese që duhet zëvendësuar;
- dhëmbi i trajtuar në mënyrë endodontike që ka risk të lartë për frakturë dhe ka nevojë për kurorë inlay/onlay brenda një kohe të shkurtër;
- nevojiten rehabilitime protetike që mbështeten nga dhëmbët ose implantet në sektorin estetik.
Edhe në të ashtuquajturën Faza 2, menaxhimi i gjurmëve indikohet ndërmjet praktikave që duhet të konsiderohen si të rrezikshme dhe duhet të kryhen sipas një protokolli të saktë siç indikohet në indikacionet e ministrisë.
Të gjitha këto trajtime protetike kanë nevojë për marrjen e gjurmëve që gjatë pandemisë janë konsideruar si procedura me risk të lartë infektimi (qoftë për dentistët qoftë për teknikët e dhëmbëve) kurdo që janë kryer sipas mënyrave tradicionale, duke nxjerrë në pah problematikat e dezinfektimit, menaxhimit dhe transportit të gjurmëve të kontaminuara.
Nga kjo pikëpamje realizimi i gjurmëve dixhitale mund të paraqesë një ndihmë të madhe në reduktimin e riskut të infektimit.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një artikull italian të publikuar në Oral Disease në maj 2020, profesorët Papi, Di Murro, Penna, Pompa nga Departamenti i Shkencave Odontostomatologjike dhe Maksilo-Faciale në Universitetin La Sapienza Romë, kanë ilustruar modalitetin me të cilin kanë realizuar urat apo kurorat teke te 12 pacientë - 5 meshkuj dhe 7 femra - me moshë mesatare 62,66±12,58 vjeç, gjatë fazës 1 të pandemisë (10 mars - 4 maj), duke reduktuar në minimum mundësinë e infektimit me Covid-19.
Janë pranuar në trajtimin protetik dhe janë kryer restaurime përfundimtare vetëm te pacientët me dhëmbë/implante të thyer që mbështesnin ura/kurora provizore ose rehabilitime në sektorin estetik. Janë marrë vetëm gjurmët dixhitale me një skaner intraoral.

Rezultate
Nga analiza e këtyre rasteve, të trajtuar në mënyrë plotësisht dixhitale dhe të krahasuar me rastet e trajtuara në mënyrë konvensionale, është evidentuar një reduktim i konsiderueshëm në orët e punës për të përfunduar manufaktin protetik (70±18,97 minuta vs 110±10,9 minuta në rastet e trajtuara në mënyrë tradicionale) dhe një reduktim edhe në numrin e takimeve të nevojshme (2,33±0,51 vs 2,83±0,75 takime).

Konkluzione
Autorët e këtij botimi theksojnë se një qasje protetike plotësisht dixhitale limiton riskun e infektimit me anë të kontaktit direkt por kontaminimi mund të parandalohet me pajisjet për mbrojtjen personale, dezinfektimin e sipërfaqeve dhe sterilizimin e skanerit. Risku i infektimit me Covid-19 minimizohet nga një fluks pune dixhital, sepse ky i fundit redukton hapat, kohën e punës dhe takimet e nevojshme në krahasim me fluksin analog të punës.
Në përgjithësi risku i infektimit dhe në veçanti nga Covid-19, ulet me teknikat dixhitale sepse nuk ekzistojnë gjurmë në materiale që duhen dezinfektuar me saktësi, me dezinfektantë të përshtatshëm dhe që duhen transportuar në laborator, duke pasur si qëllim kryesor tutelimin e teknikut të dhëmbëve nga infektimi.

Implikime klinike
Në bazë të opinionit të autorëve, kur është e mundur, në trajtimet protetike gjatë pandemisë nga Covid-19, këshillohet qasja plotësisht dixhitale, që duhet të zbatohet për të limituar riskun e infektimit edhe të laboratorit dentar.

Për më tepër:
Papi P, Di Murro B, Penna D, Pompa G. Digital prosthetic workflow during Covid-19 pandemic to limit infection risk in dental practice. Oral Dis 2020 Maggio 27. doi: 10.1111/odi.13442.

Përktheu: Valbona Spahia