Incidenza e "ferrule effect" në reduktimin e dështimit të rikonstruksioneve komplekse me kunja me fibër

Nga Lara Figini

Kunjat endodontike janë përdorur gjerësisht kur ka një strukturë të pamjaftueshme të kurorës për të garanatuar mbajtjen e një restaurimi të përshtatshëm dhe afatgjatë. Kunjat mund të jenë metalike (me lidhje në ar ose jo) ose jo metalike (fibra me material xhami, karboni, zirkoni ose materiale të tjera).
Kunjat me kompozitë të përforcuar me fibra (FRC) kanë avantazhin estetik dhe atë të kohës së shkurtër të trajtimit klinik për shkak se nuk nevojiten fazat laboratorike. Megjithatë, janë sinjalizuar norma të ndryshme të dështimit të këtyre llojeve të kunjave.
Prania e të paktën 2 mm të dentinës në përgatitjen e kurorës është sinjalizuar si një nga faktorët e rëndësishëm që shtojnë rezistencën ndaj frakturës së restaurimit përfundimtar dhe është njohur si "ferrule effect".
Një konsensus në literaturë përsa i përket këtyre avantazheve mungon dhe studimet in vitro e ato klinike kanë pasur rezultate kundërshtuese.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës
Në një rishikim sistematik të fundit, të publikuar në Journal of Prosthetic Dentistry në shkurt 2020, autorët kanë kryer një kërkim bibliografik botëror nëpërmjet databazave tradicionale si PubMed, Medline, Embase, Scopus dhe Cochrane Library, për artikuj që janë të përshtatshëm për temën të publikuar në gjuhën angleze, deri në maj 2018.
Raporti i riskut me intervalin e besueshmërisë me 95% është vlerësuar duke përdorur metodën Mantel-Haenszel. Janë seleksionuar studime potencialisht të pranueshme në bazë të leximit të abstraktit dhe të të gjithë tekstit.
Janë analizuar studimet klinike perspektive dhe studimet klinike të randomizuara, të gjithë me një minimum prej 10 pacientësh në secilin grup, me një periudhë follow up-i më të gjatë se 6 muaj.

Rezultate
Nga 380 studime të rekuperuara, 4 janë përfshirë në meta-analizën përfundimtare. Një total prej 297 dhëmbësh janë vlerësuar ku në 157 ishte i pranishëm "ferrule effect" dhe në 140 jo. Norma mesatare e mbijetesës ka qenë 88,35% në grupin me "ferrule effect" dhe 78,05% në grupin pa "ferrule effect".
Nuk është observuar asnjë diferencë statistikisht e rëndësishme në analizën e përgjithshme të dështimit, edhe pse një numër më i madh i dështimeve është verifikuar te restaurimet pa "ferrule effect".

Konkluzione
Nga rezultatet e meta-analizës aktuale, të cilat duhet të konfirmohen më tej me studime analoge, mund të dalim në përfundimin se "ferrule effect" nuk duket se redukton në mënyrë statistikisht të konsiderueshme, normën e dështimit të restaurimeve të dhëmbëve të trajtuar në mënyrë endodontike të rikonstruktuar me ndihmën e kunjave me fibër.

Implikime klinike
Rezultatet e këtij studimi mund të ndihmojnë mjekun që të vendosë sesi të rregullojë një dhëmb që është trajtuar më parë në mënyrë endodontike dhe ka një humbje të madhe të indit dentar, sepse "ferrule effect" mund të mos jetë faktori kryesor për sjelljen biomekanike optimale.
Nevojiten më shumë studime të kontrolluara dhe të randomizuara për të vendosur një protokoll klinik efikas në kohë për rikonstruksionin e dhëmbëve të trajtuar në mënyrë endodontike.

Për më shumë informacione:
Victor Eduardo de Souza Batista, Sandro Basso Bitencourt, Natália Almeida Bastos, Eduardo Piza Pellizzer, Marcel Coelho Goiato, e Daniela Micheline dos Santos. Influence of the ferrule effect on the failure of fiber-reinforced composite post-and-core restorations: a systematic review and meta-analysis. J Prosthet Dent 2020;123(2):239-45.

Përktheu: Valbona Spahia