Një rrugë e re për kurimin e kavitetit karioz

Nga Debora Bellinzani

Amalgama është shumë rezistente ndaj kohës por nuk është estetike dhe përmbaja e merkurit në të nxit shqetësime, ndërsa rezinat kompozitë kanë ngjyrën e smaltit por nuk janë shumë rezistente ndaj kohës dhe nuk përshtaten shumë në kavitete të zgjeruara apo te dhëmbët që kanë ngarkesat më të mëdha. Por a është e mundur që të ekzistojë një rrugë tjetër që mund të ofrojë karakteristikat pozitive të këtyre materialeve dhe të rregullojë defektet?
Duket se disa kërkues kinezë dhe kanadezë, edhe pse ende në fazë eksperimentale, kanë gjetur diçka së fundmi: kanë realizuar dhe testuar një material rezistent, që zgjat në kohë dhe me ngjyrë të ngjashme me smaltin. Për më tepër materiali i ri lejon të mos provokohen reaksione alergjike sepse ka origjinë organike: edhe pse mund të tingëllojë çuditshëm ky material është realizuar duke përdorur si bazë acidet biliare.
"Duke u nisur nga substancat acide që prodhohen nga mëlçia për të tretur yndyrnat, kemi arritur të prodhojmë një substancë jashtëzakonisht të fortë dhe rezistente që është përgjigjur në mënyrë optimale ndaj të gjitha testeve që i është nënshtruar në laboratorët tanë," - shpjegon Julian Zhu, kërkues në departamentin e kimisë nga Universiteti i Montrealit, në Kanada; "biokompaktibile nga natyra, kjo substancë ka treguar se ka veti mekanike dhe aftësi të adezionit më të larta sesa rezinat kompozitë që janë aktualisht në treg dhe që përdoren për mbushje."

Kompozitat e përdorura zakonisht janë përbërë nga një rezinë bazë në të cilën janë inkorporuar pjesëza nga materiale të tjera si kuarci, xhami ose porcelani për të shtuar fortësinë dhe rezistencën; këto materiale shtesë përbëjnë të ashtuquajturin filling, të veshur nga një adeziv (silan vinyl) për të aderuar në rezinë. Në pjesën më të madhe të kompozitave matrica organike është përbërë nga e ashtuquajtura rezinë Bowen, Bis-GMA me bazë bisfenoli A glycidylmethacrylate, që është një nga materialet me të cilat substanca e re është krahasuar. Rezultatet janë publikuar në revistën Applied Materials & Interfaces.
"Elementet e parë që kemi testuar janë fortësia dhe rezistenca, sepse pikërisht këto lidhen me disa nga defektet e rezinave kompozitë: gjatë polimerizimit, pra procesi i forcimit ato krijojnë të ashtuquajturin stres nga kontraktimi që mund të krijojë pasaktësi mikroskopike të mbylljes marginale të mbushjes," - shkruar kërkuesi. "Në lidhje me këtë aspekt, krahasimi me materialin e ri ka favorizuar këtë të fundit duke demonstruar se substanca që vjen nga acidet biliare ruan kompaktësinë së bashku me një kapacitet adezioni në mënyrë kompleksive superior ndaj rezinave kompozitë."

Reaksionet e materialit të ri ndaj temperaturave të larta dhe vetive të tij mekanike kanë lejuar kërkuesit që të pohojnë se në mënyrë kompleksive shërbimet janë më të mirë në krahasim me ato të rezinave kompozitë dhe që për më tepër mund të përmirësohen më tej. "Edhe pse rezultatet në lidhje me estetikën kanë qenë të kënaqshme: ngjyra e arrirë me materialin e ri lidhet me gamën e rezinave kompozitë që përdoren tashmë," - përmbyll kërkuesi. "Edhe pse analiza duhet të thellohet më tej mund të themi me siguri se në vitet e ardhshme stomatologët mund të kenë në dispozicion një material për mbushje më të fortë dhe më rezistent me kalimin e kohës sesa rezinat, me pamje më të mirë sesa amalgama dhe mbi të gjitha më kompaktibël në krahasim me të gjitha materialet e disponueshme ditët e sotme."

Përktheu: Valbona Spahia