Implantologjia dhe të moshuarit jo autosuficientë. Një studim Italian tregon vështirësitë për të mbajtur një higjienë të kujdesshme

Prof. Eriberto Bressan, Riccardo Guazzo, Luca Sbricoli, Michele Stocchero

Grupi i kërkimit drejtuar nga prof. Eriberto Bressan i Klinikës Stomatologjike të Universitetit të Studimeve në Padova (Drejtor prof. Edoardo Stellini), prej vitesh merret me kërkime në fushën implanto-protetike dhe periodontale. Një grup i tillë është i përbërë nga dentistë të rinj dhe kërkues të angazhuar për të studiuar inovacionet dhe kritikat e këtyre disiplinave.

Duke konsideruar bibliografinë më të fundit dhe eksperiencën klinike të grumbulluar ndër vite, kërkuesit kanë hamendësuar se pacientët e moshuar jo autosuficientë, të rehabilituar vite më parë me terapi implantare, nuk janë në gjendje të mbajnë një higjienë orale të indeve perimplantare.

Kjo sigurisht rrit riskun e fillimit të sëmundjeve perimplantare: mukoziti dhe perimplantiti që nuk lejojnë cilësinë e duhur të jetës së përditshme.

Më saktësisht janë marrë në konsideratë 3 aspekte:

1) Gjithmonë e më shumë pacientë janë trajtuar me rehabilitime të suportuara me implante. Në 2013 janë vendosur 15 milion implante dentare nga të cilët 1,3 milion në Itali (Meyer et al 2016). Duke parë mbijetesën afatgjatë është e presupozueshme se këto implante do te mbeten në pozicion deri kur pacienti të arrijë një moshë të avancuar. (Andreiotelli et al. 2010; Pjetursson et al. 2012).

2) Sipas të dhënave të raportuara nga ISTAT në Itali, në 2015 pritshmëria e jetëgjatësisë mesatare është rreth 83 dhe 79,6 vjeç respektivisht për femrat dhe për meshkujt. Paralelisht gjithmonë e më shumë persona të moshuar i drejtohen shtëpive për të moshuar për asistencë pasi humbin në mënyrë progresive kapacitetin për të mbajtur një jetë të pavarur dhe që të kryejnë aktivitet të zakonshëm ditor, ndër të cilët një higjienë korrekte orale në kushtet e shtëpisë. Vetëm duke konsideruar provincën e Padovas, janë të pranishme 20 shtëpi për të moshuar dhe/ose qendra ditore.

3) Duke u plakur zvogëlohet kapaciteti për të mbajtur një higjienë orale pasi shpesh lindin probleme vizive, të prekjes dhe të lëvizjes. Këto kufizime mund të çojnë në një përkeqësim të gjendjes shëndetësore. Higjiena orale përfaqëson një presupozim thelbësor për ruajtjen afatgjatë të implanteve dentare: një kontroll jo adekuat i higjienës sjell gjendje inflamacioni të indeve perimplantare.

Patologji të tilla perimplantare shfaqen me dhimbje, abscese, gjakrrjedhje, halitosis dhe vështirësi në përtypje me pasojë përkeqësimin e cilësisë së jetës.

Nga pikëpamja klinike, publikime të ndryshme kanë afirmuar se te pacientët e moshuar grumbullimi i pllakës bakteriale tek implantet sjell një reaksion inflamator të madh dhe të vështirë për t'u kontrolluar në krahasim me grumbullimin e pllakës bakteriale përreth dhëmbit.

Studime të mëparshme kanë zbuluar se niveli i higjienës orale i mundësuar nga personeli në shtëpitë e kujdesit për të moshuar mund të mos jetë gjithmonë optimal nga mungesa e informacionit dhe/apo mjeteve. (Sweeney et al 20017).

Qëllimi i studimit është që të hetojë përhapjen e implanteve dentare dhe të patologjive peri-implantare te pacientët e moshuar, miq në shtëpitë e të moshuarve, me qëllimin për të menaxhuar dhe parandaluar këto komplikime.

Për realizimin e projektit janë parashikuar dy faza: epidemiologjike-diagnostikuese dhe terapeutike-mirëmbajtje.

Në fazën e parë objektivi është që të vlerësojmë sa janë pacientët që kanë implante dentare dhe cila është gjendja e shëndetit të indeve perimplantare. Paralelisht nënkuptohet që t'i mundësojmë personelit të kujdesit të shtëpive të të moshuarve informacionet e nevojshme se cilat shenjat patognomonike të sëmundjes perimplantare me qëllimin që të kryejnë një diagnozë të hershme.

Në fazën e dytë qëllimi është që të propozojmë një protokoll asistence për trajtimin e sëmundjes perimplantare në pacientët e moshuar mbi bazën e rezultateve të fazës epidemiologjike. Do të propozohet një protokoll ditor i higjienës orale për të kufizuar dhe/ose shmangur fillimin e simptomave klinike të sëmundjes.

Me zhvillimin e këtij projekti kërkimor, do të jemi në gjendje të kuptojmë: prevalencën e protezave të suportuara në implant, gjendjen e tyre të mirëmbajtjes dhe prevalencën e patologjive perimplantare te personat rezident në shtëpitë e të moshuarve.

Ky projekt është vlerësuar me çmim në 2017 nga Eklund Foundation, fondacion që promovon kërkimin shkencor drejt përmirësimit të cilësisë së jetës së pacientëve. Njohja ka një domethënie të dyfishtë. Konfirmon se po lëvizim në drejtimin e duhur në parandalim dhe mirëmbajtje dhe së dyti, kjo njohje na jep mundësi konkrete për të filluar studimin. Falë mbështetjes së Fondacionit jemi në gjendje t'i hapim rrugën këtij projekti me objektivin për të mbledhur njohuri që mund më pas të ndahen nga bota shkencore dhe mbi të gjitha të përmirësojnë cilësinë e jetës së personave të moshuar që nuk janë më autosuficientë.

Nën kujdesin e: prof. Eriberto Bressan, dott. Riccardo Guazzo, dott. Luca Sbricoli, dott. Michele Stocchero

Përktheu: Erjola Taga