|

Restaurime indirekte anteriore: teknikat e pjesshme aditive si një opsion terapeutik konservativ

Stomatologjia moderne adezive i ka mundësuar mjekëve procedura rikonstruktuese më të thjeshta, duke hapur skenarë të pamenduar në të shkuarën, falë teknikave adezive. Me këtë qëllim sot është e mundur të kryejmë restaurime parciale me teknika direkte, duke përdorur materiale kompozite moderne, por edhe me teknika indirekte duke përdorur qeramikën feldspathic dhe qeramikat e qelqta apo vetë materialet kompozite, të përdorur me teknikën indirekte te dhëmbët anterior pa përgatitje ose me përgatitje ultrakonservative, duke kryer një ndërhyrje minimale në smalt që në çdo rast ruhet në integritetin e tij. E gjithë kjo konsiston në përftimin e ngjitjes më të mirë të mundshme duke fiksuar restaurimet në mënyrë si mikromekanike si kimike në suportin dentar.

Diskutim
Prezantohen më pas një qasje moderne për procedura restaurimi posteriore parciale dhe një fluks pune i dobishëm në të gjithë rastet që nuk lejojnë kontrolle okluzale, vetëm nëse kryhen pas cementimit Teknikat indirekte sot mund të jenë plotësisht shtuese në situata të ndryshme klinike, falë pranisë së hapësirave që duhet të kompensohen. Përgjithësisht përgatitja protetike nuk është në fakt e nevojshme për dhëmbët veçanërisht të vegjël edhe në mungesë të gërryerjeve. E vetmja veçori është vlerësimi i një aksi insercioni për punën që është në të shumtën e rasteve bukale. Mungesa e përgatitjes ofron avantazhe të ndryshme si për shembull konservimi i smaltit të pranishëm, menaxhimi dhe kontrolli i profilit të emergjencës, reduktimi i kohës në poltron.
Udhëzimet për ekzekutimin e restaurimeve parciale anteriore me teknika indirekte janë:
- modifikime të formës, për shembull në rastet e dhëmbëve konikë, agenesis dentar, prania e diastemave, embrasures cervikale për t'u kompensuar, nevoja e zgjatjes në nivel incizal,
- modifikime të profilit të emergjencës
- nevoja për të kryer restaurime të rëndësishme në rast frakturash të kurorës, karies i shumëfishtë, veshja e dhëmbit, rimodelimi i dhëmbëve të keq formuar
- diskromi të rënda pa mundësi zbardhje
- kërkesa estetike shumë të larta nga ana e pacientit
Bëhet e njohur se teknikat shtuese nuk janë gjithmonë të praktikueshme, pasi ekzekutimi i tyre mund të merret në konsideratë vetëm nëse është e mjaftueshme hapësira që të mund të shtohet material në vend që të hiqet substancë dentare. Ato pra rezultojnë ideale nëse janë të pranishme për shembull diastema për t'u kompensuar, dhëmbë konikë për tu zmadhuar, mikrodonci apo nevojë për zgjatje në nivel incizal, por me kusht që të ekzistojnë overjet dhe overbite të përshtatshëm që të mund të punohet në shtesë.
Zgjedhja e materialeve qeramike fokusohet te qeramikat etchable, qofshin këto feldspathic apo me bazë të disilikatit të litiumit, megjithatë këto kanë një nivel translucence ideal, por mund të adoptohen (në veçanti ato me bazë të disilikatit) edhe në "lëndët e para" më opake dhe mbuluese në rastet e diskromisë. Fluksi i punës në teknikat plotësisht shtuese parashikon nga fillimi i trajtimit të cementimit disa pasazhe të raportuara si më poshtë:
- dyllosje për analizë dhe krijimi i udhëzimeve në silikon
- stampim i mock-up nëpërmjet maskave dhe funksionaliteti i saj
- gjurmët e mock-up funksionalizuar për ndërtimin e udhëzimeve në silikon që do të ndihmojnë teknikun në realizimin e restaurimeve nga një pikëpamje funksionale
- gjurmët e precizionit
- fazat e laboratorit dhe prova e manifakturave
- procedurat adezive dhe cementimi

Figurat 1-25 ilustrojnë një rast klinik në të cilin prania e mikrodoncisë dhe diastemave është trajtuar me faseta në qeramikë me teknika shtuese.

Fig.1: Situata fillestare: pamje frontale

Fig.2: Në pamje laterale majtas pacientja tregon mikrodonci të 1.2 dhe crossbite posterior

Fig.3: Në pamje laterale djathtas vërehen rrotullimi i 1.3, prania e hapësirës së bollshme midis 1.1, 1.2, 1.3 dhe kafshimi i hapur posterior

Fig.4: Pacientja ftohet tek ortodonti për zgjidhjen e probleme të vërejtura

Fig.5: Për të ndihmuar ortodontin në terapinë e specializuar, kryhen restaurime provizore në kompozitë në 1.2 dhe 2.2 pa teknika adezive, në mënyrë që të mund të hiqen lehtësisht në fund të ortodoncisë

Fig.6: Detaje të ashtuquajturave restaurime provizore (në të majtë) dhe pas heqjes së tyre në fund të trajtimit ortodontik (në të djathtë)

Fig.7: Detaje të diastemave me ngarkesë të incizivëve lateral në pamje frontale dhe laterale

Fig.8: Gravura e diastemave në 1.2

Fig.9: Pamje e zmadhuar e diastemave në 2.2

Fig.10: Analizimi i harkut facial dhe gjurmët e precizionit

Fig.11: Fasetat adezive në disilikat litiumi të presuara dhe të pikturuara

Fig.12: Prova e fasetave me pasta të dedikuara

Fig.13: Try-in i fasetave në pamje frontale dhe okluzale

Fig.14: Prova e radhës e fasetave nën digë

Fig.15: Gravura e sipërfaqes vestibulare për 20 sekonda pas punimit me rërë me oksid alumini

Fig.16: Aplikim i një sistemi adeziv universal i gjeneratës së fundit

Fig.17: Gravura e porcionit të brendshëm të restaurimeve me acid fluorhidrik 9,6% për 20 sekonda

Fig.18: Cementimi i fasetave me një kompozitë të dedikuar, vetëm fotoaktive

Fig.19: Detaje pas manovrave të rifiniturës dhe shkëlqimit të restaurimeve nën digë

Fig.20: Detaje të tjera pas rifiniturës dhe shkëlqimit të restaurimeve nën digë

Fig.21: Detaje para dhe pas procedurave restauruese

Fig.22: Buzëqeshja e re e pacientes

Fig.23: Kontrolli pas një muaji

Fig.24: Detaje të morfologjive të reja dhe integrimi estetik

Fig.25: Kontrolli pas një viti tregon një integrim të shkëlqyer morfologjik – qeramikë dhe restaurimi me proporcione ideale

Konkluzione
Teknikat restauruese parciale indirekte janë një suport shumë i vlefshëm në situata të ndryshme klinike aty ku kërkesa për përmirësim estetik e buzëqeshjes është e rëndësishme.
Falë mundësisë së shtimit të materialit të suportit dentar që mbetet i paprekur dhe jo i përgatitur, sot rezulton akoma më e lehtë mos të tramuatizojmë në asnjë mënyrë elementet dentare, pra duhet t'i respektojmë dhe t'i përmirësojmë në mënyrë plotësisht konservative.

Referenca:
1. Coachman C, Gürel G, Calamita M, Morimoto S, Paolucci B, Sesma N. The influence of tooth color on preparation design for laminate veneers from a minimally invasive perspective: case report. Int J Periodontics Restorative Dent 2014;34(4):453-9.
2. Gürel G. Porcelain laminate veneers: minimal tooth preparation by design. Dent Clin North Am 2007;51(2):419-31.
3. Gürel G. Predictable, precise, and repeatable tooth preparation for porcelain laminate veneers. Pract Proced Aesthet Dent 2003;15(1): 17-24.
4. Gürel G, Sesma N, Calamita MA, Coachman C, Morimoto S. Influence of enamel preservation on failure rates of porcelain laminate veneers. Int J Periodontics Restorative Dent 2013;33(1):31-9.
5. Magne P, Cascione D. Influence of post-etching cleaning and connecting porcelain on the microtensile bond strength of composite resin to feldspathic porcelain. J Prosthet Dent 2006;96(5):354-61.
6. Magne P, Douglas WH. Porcelain veneers: dentin bonding optimization and biomimetic recovery of the crown. Int J Prosthodont 1999;12(2):111-21.
7. Mangani F, Cerutti A, Putignano A, Bollero R, Madini L. Clinical approach to anterior adhesive restorations using resin composite veneers. Eur J Esthet Dent 2007;2(2):188-209.

Përktheu: Erjola Taga

Për të votuar duhet të vendosni kredencialet tuaja në Medikey

Interesant ( 60 votim / mesatar 3 )