Sialadenitis nekrotizues subakut i maskuar si tumor i gjëndrave të pështymës. Një rast klinik

Sialadenitis nekrotizues subakut (SNS) ka një etiologji idiopatike. Traumat, infeksionet dhe alergjenët janë të predispozuar në këtë gjendje. Klinikisht, SNS ka një incidencë sporadike në një grupmoshë të gjerë (15-70) me një predispozitë për të prekur meshkujt (3:1 meshkuj - femra). SNS është hasur më shumë në qiellzën e fortë dhe shfaq në mënyrë histologjike karakteristika të inflamacionit miks. Me këtë specifikë, SNS u cilësua se përfaqëson një gjendje patologjike të veçantë, por disa autorë e konsideruan një fazë të hershme të sialometaplazisë nekrotizuese. Ky rast prezanton një rast të ri të SNS i cili përmbledh disa karakteristika ngatërruese histologjike duke u maskuar si një tumor i gjëndrave të pështymës.
Prezantimi i rastit
Një mashkull 59 vjeçar kishte një ënjtje asimptomatike në anën e djathtë të qiellzës së fortë.
Pacienti kishte raportuar një rritje të fshehtë prej disa muajsh, e cila nuk ishte përgjigjur ndaj asnjë ilaçi lokal sistemik terapeutik (fig.1). Mukoza që mbulon qiellzën, në maksilën pa dhëmbë, nuk tregoi ulcera. Pacienti nuk kishte histori për mbajtje të protezave. Me ekografi, studimi amerikan nuk shfaqi shenja malinje. Nyjet limfatike të qafës ishin normale.
Parenkimat e gjëndrave të pështymës dhe gjëndrave të tiroides ishin normale. Pas pëlqimit të informuar të pacientit për incizionin kirurgjikal të ënjtjes, u përftua një biopsi me prerje nëpërmjet anestezisë lokale (lidokainë 2%) dhe u dërgua për ekzaminime mikroskopike.
Panorama histologjike e incizionit të ënjtjes shfaqi një lezion të kufizuar me shpërndarje të çrregullt të strukturave duktale.
Epiteli mbulues nuk tregoi hiperplazi epiteliomatoze (fig. 2).

Fig.1: Foto klinike që tregon një lezion të vogël në anën e djathtë të qiellzës së fortë

Fig.2: Fotomikrograf që dëshmon lezionin e kufizuar me shpërndarje të rregullt të strukturës duktale (H&E me njolla, zmadhim origjinal: 4x)

Megjithatë kapsula kufizuese nuk shfaqi qeliza neoplastike. Karakteristikë e lobulave të gjëndrave të vogla të pështymës ishte demonstrimi i neutrofileve, limfociteve, histiociteve, qelizave të plazmës, eozinofileve, nekrozës acinare të hershme dhe atrofisë duktale.
Kjo karakterizonte natyrën mikse të një inflamacioni të tillë: akut dhe kronik. Përveç arkitekturës së strukturës acinare të infektuar pjesërisht, nuk u vlerësua as gjakrrjedhje e mukusit as metaplazi skuamoze duktale (fig. 3 dhe 4). Më pas nuk u vërejt asnjë fibrozë domethënëse. Profili IHC i lezionit ishte negativ për tumoret neoplastik të pështymës. Lezioni ishte negativ për CK7, S100, p53 dhe SMA.
Pacienti u sigurua dhe informua rreth natyrës inflamatore të lezionit të tij. Nuk u sugjeruan ndërhyrje të tjera kirurgjikale.

Diskutim

SNS është një gjendje e rrallë inflamatore idiopatike jo specifike, që prek gjëndrat e vogla orale të pështymës. SNS klinikisht përfaqësohet si një ënjtje e lokalizuar e qiellzës, jo ulceroze eritematoze. Duket se është një proces vetëkufizues sepse shumë nga rastet e raportuara janë zgjidhur në pak javë ose pas biopsisë. Ënjtja ka një fillim të fshehtë dhe asimptomatik, por gjendje me dhimbje u vërejtën afërsisht në 25% të rasteve të raportuara.
Maloth et al. dhe Hendi et al. kanë krahasuar karakteristikat klinike patologjike të SNS dhe sialometaplazisë nekrotike duke sugjeruar një marrëdhënie të mundshme midis dy gjendjeve. Megjithatë, Ko et al. kanë konsideruar SNS si një gjendje të veçantë me manifestime palatale dhe ekstra palatale (27 nga 33 rastet u raportuan në qiellzë). Megjithëse SNS është gjithmonë një lezion me përmasa të vogla, Eyibilen et al. kanë raportuar një lezion gjigant.

Fig.3: Fotomikrograf që shfaq kapsulën e lezionit të kufizuar ku nuk demonstrohen qeliza neoplastike (H&E me njolla, zmadhim origjinal: 20x)

Fig.4: Fotomikrograf që karakterizon infiltratet inflamatore, nekrozën e hershme acinare dhe arkitekturën e zhdukur të strukturës acinare (H&E me njolla, zmadhim origjinal: 40x)

Në këtë rast të raportuar të qiellzës, SNS ishte i vazhdueshëm që disa muaj para biopsisë me prerje. Është gjithashtu rasti i katërt geriatrik i raportuar në literaturë. Në vijim të rrallësisë së këtij rasti, nuk kishte infeksione pulmonare apo odontogjenike të lidhura. Gjithashtu asnjë gjurmë traume nuk u përcaktua. Pacienti kishte maksilë pa dhëmbë, ku asnjë rrënjë e mbetur nuk u evidentua nga radiografia. Megjithatë tiparet karakteristike të SNS përfshijnë infiltrimin difuz të gjëndrave të vogla të pështymës nga një infiltrat miks inflamator që konsiston në neutrofile, limfocite, histiocite dhe me raste eozinofile. Pasqyrimi i qelizave kronike dhe akute inflamatore u mbyll me një lobul të vetëm të kufizuar të gjëndrave të vogla të pështymës. Nuk kishte fibrozë domethënëse, pavarësisht se ky lezion kishte mjaftueshëm kohë për të procesuar ndryshimet inflamatore nga fibroza e pësuar. Bashkë me rastet e raportuara, metaplazia skuamoze, fibroza, gjakrrjedhja e mukozës, kristalet Charcot-Leyden, përfshirja nervore dhe mioziti nuk ishin prezent. Kapsula e rrallë fibroze e kufizuar, e cila nuk është raportuar ndonjëherë, mund të tregojë se faktori shkaktar i lezionit ishte një irritues fokal i butë. Një injeksion anestetik lokal traumatik për ekstraktimin e molarit të sipërm, ndaj të cilit u lëshua gradualisht një përgjigje imune, mund të jetë faktori shkaktar në rastin aktual.
Për shkak se ky është rasti i 34-t i raportuar në literaturën mjekësore, përgatitja imunohistokimike nuk është mjaftueshëm bindëse. Megjithatë sialometaplazia nekrotizuese orale nuk tregoi imunoreaktivitet apo shprehi të dobëta fokale për CK7, calponin, p53, p63, SMA, S100 dhe Ki-67. Për të vendosur ngjashmërinë me apo ndryshimin nga sialometaplasia nekrotizuese orale, SNS duhet të testohet për markuesit imunohistokimik proliferativ dhe mioepitelial. Rasti aktual ishte negativ për CK7, S100 dhe SMA. Kjo sugjeron profilin imunohistokimik të SNS të NS.
Rasti ynë i raportuar tregoi një zgjidhje të jashtëzakonshme pas biopsisë me prerje. Kjo gjetje interesante gjithashtu u raportua në literaturë. Diagnoza e diferencuar e SNS përfshin metaplazinë nekrotizuese dhe sialadenitis kronik. Megjithëse sialometaplazia nekrotizuese dhe SNS hasen shpesh në qiellzën e fortë posteriore, sialometaplazia nekrotizuese mund të prekë gjithashtu gjëndrat e mëdha të pështymës, kavitetin nazal, sinuset maksilarë dhe laringun. SNS kur shikohet në pjesët ekstra qiellzore, prek gjëndrat e vogla të pështymës së mukozës bukale, buzës së sipërme dhe gjuhës në pjesën e përparme. SNS, përfaqëson një variant të sialometaplazisë nekrotizuese ose jo dhe kërkon një trajtim kirurgjikal pas përcaktimit të diagnozës.

Konkluzione

Sialadenitis nekrotizues subakut mund të vazhdojë klinikisht për javë të tëra. Megjithatë, SNS mund të shfaqë një varietet të gjerë të pamjeve histologjike. Nëse ky ishte rasti, duhet të garantohet një vëmendje e madhe për të shmangur ndërhyrjet e panevojshme kirurgjikale.

Referenca:

1. Werning JT, Waterhouse JP, Mooney JW. Subacute necrotizing sialadenitis. Oral Surg Oral Med Oral Pathol 1990;70(6):756-9.
2. van der Wal JE, Kraaijenhagen HA, van der Waal I. Subacute necrotizing sialadenitis: a new entity? Br J Oral Maxillofac Surg 1995;33(5):302-3.
3. Fowler CB, Brannon RB. Subacute necrotizing sialadenitis: report of 7 cases and a review of the literature. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol Endod 2000;89(5):600-9.
4. Ko YC, Philipone E, Florin W, Heinz MJ, Rosenberg S, Yudell R. Subacute necrotizing sialadenitis: a series of three cases and literature review. Head Neck Pathol 2016;10(4):425-28.
5. Maloth S, Ganapathy KS, Latha S, Pai A, Komali B. Subacute necrotizing sialadenitis. A case report. J Ind Academy Oral Med Radiol 2007;19(2):345.
6. Hendi J, Kahn MA, Papageorge MB. A clinico-pathologic correlation. Subacute necrotizing sialadenitis. J Mass Dent Soc 2009;58(1):36-7.
7. Eyibilen A, Ozkan NC, Aladað I, Ozkan F, Kaya Z, Köseoðlu D. An unusual giant subacute necrotizing sialadenitis as an emergency case of otolaryngology. Kulak Burun Bogaz Ihtis Derg 2009;19(4):216-9.
8. Dadfarnia T, Mohammed BS, Eltorky MA. Significance of Ki-67 and p53 immunoexpression in the differential diagnosis of oral necrotizing sialometaplasia and squamous cell carcinoma. Ann Diagn Pathol 2012;16(3):171-6.
9. Rizkalla H, Toner M. Necrotizing sialometaplasia versus invasive carcinoma of the head and neck: the use of myoepithelial markers and keratin subtypes as an adjunct to diagnosis. Histopathology 2007;51(2):184-9.

Përktheu: Erjola Taga