Gjumë dhe pushim. Rëndësia e skrinimit në letër në patologjinë OSA

Të flesh nuk është gjithmonë sinonim i pushimit. Përkundrazi, për dikë mendimi i vetëm për t'u përballur me shtratin bëhet një makth dhe për dikë tjetër, makthi është miku i shtratit.
Por, ndërsa rezulton qartë, që është shumë e thjeshtë të identifikosh një person që gërhet, identifikimi i atij që vuan nga apneat obstruktive e gjumit (OSA), rezulton në të shumtën e rasteve i vështirë sepse ai që vuan nga kjo patologji fle, nuk qëndron zgjuar. Problemi është se është një gjumë i fragmentuar, jo rifreskues dhe në zgjim, në rastet simptomatike ngrihen më të lodhur se sa kur u shtrinë për të fjetur.
Shenja që është më sugjestive e OSA është ajo e ndalimit të papritur të gërhitjes. Nëse ndodh kjo, bashkë me frymëmarrjen, ndërkohë që toraksi dhe abdomeni i personit kontraktohen vrullshëm, kemi një ngjarje klasike të sindromës së apneave obstruktive të gjumit.

Në këto raste frymëmarrja frenohet vazhdimisht për të paktën 10 sekonda për dhjetëra dhe qindra herë gjatë gjithë natës. Për t'u mbrojtur nga pasoja e rrezikshme e reduktimit të oksigjenit, truri aktivizohet me zgjime të shkurtra (të quajtura "arousal") që ndryshojnë vijueshmërinë e gjumit.
Kur frymëmarrja rifillon, ndodh zakonisht një frymëmarrje e thellë dhe pas kësaj vijon gërhitja që do të ndërpritet më pas me apnean e radhës dhe kështu me radhë duke u përsëritur gjatë gjithë natës.
Dhe për këtë, pothuajse gjithmonë, personi i interesuar nuk ka as perceptimin më të vogël. Në të shumtën e rasteve është partneri që e vë re duke gjeneruar shumë shpesh një ndjenjë ankthi sepse zhbllokimi duket gjithmonë sikur nuk do të vijë kurrë.

Nëse konsiderohet që kërkesat për gjumë të një jete mesatare janë me rreth 192.000 orë, të barabarta me rreth 22 vjet dhe që shqetësimet e gjumit përfshijnë të gjithë sferën psiko-fizike/marrëdhëniore të individit është e dukshme rëndësia e cilësisë së gjumit. Mungesa e gjumit ose mungesa e cilësisë së tij lidhet me një shpejtësi të zvogëluar dhe korrektësi në përgjigjen ndaj stimujve të jashtëm, aq sa të bëjë potencialisht të rrezikshëm drejtimin e makinës dhe aktivitetin e punës dhe të ndikojë më pas negativisht në marrëdhëniet sociale dhe në humor.
Lodhja në zgjim, përgjumja konstante gjatë ditës, vështirësia për t'u përqendruar, rënia e dëshirës dhe e performancës seksuale, hipertensioni, dhimbje koke në mëngjes, vështirësi në drejtimin e makinës nga përgjumja dhe ngadalësimi i reflekseve janë në mënyrë të pabesueshme fytyra të së njëjtës medalje, të gjitha të lidhura me gjumin.

Siç është vendosur nga udhëzimet ministrore, Stomatologu ka rolin e "Rojes Diagnostikuese" në identifikimin e patologjisë OSA.
Si pasojë bëhet thelbësore që kjo të jetë e aplikueshme çdo ditë në klinikë që të mund të lokalizojë dhe sensibilizojë pacientët që vuajnë nga apnea, duke qenë se 24% e meshkujve dhe 9 % e femrave vuajnë nga çrregullime respiratore gjatë gjumit.
Me kalimin e kohës këto persona do të kenë një rritje progresive të riskut kardiovaskular dhe metabolik, përveç një rënieje progresive në cilësinë e jetës.
Për të favorizuar ndërgjegjësimin e pacientit për patologjinë, rezulton i domosdoshëm për Stomatologun përdorimi i përditshëm në poltron i një broshure specifike që përshkruan shkurtimisht në brendësi të saj patologjinë, simptomat gjatë ditës dhe natës dhe gjëja thelbësore, që të ketë një pyetësor shumë të thjeshtë, të drejtpërdrejtë dhe të kuptueshëm për të gjitha fazat sociale ku pacienti mund të pasqyrohet në mënyrë efektive.

Nën kujdesin: Dr. Giuseppe Burlon: Stomatolog Ekspert në Çrregullimet Obstruktive Respiratore të Gjumit

Përktheu: Erjola Taga