Kur dhe përse dështojnë implantet në fazën e hershme përpara protezimit

Dështimet e implanteve dentare mund të ndahen në dështime të hershme dhe dështime të vonshme, sipas verifikimit përpara (të hershëm) apo pas (të vonshëm) protezimit.
Kjo ndarje është e rëndësishme sepse sugjeron që dështimet në këto periudha të ndryshme mund të lidhen me faktorë të ndryshëm.

Një dështim i hershëm i një implanti vjen nga mosvendosja e një osteointegrimi të mjaftueshëm dhe të përshtatshëm, në këtë rast, shërimi kockor pas futjes së implantit dëmtohet dhe mund të ndikohet nga faktorë lokalë dhe sistemike si sëmundjet sistemike, marrja e barnave të caktuara kronike apo zakonet e këqija, si duhanpirja, që mund të interferojnë me shërimin e plagëve.
Dështimet e vonshme të implantit, janë më të lidhura me mjedisin mikrobial oral, me parafunksionet, ose gabimet protetike. Shumë studime në literaturë janë marrë me studimin e dështimeve të vonshme të implantologjisë, por shumë pak dihet përsa i përket faktorëve që ndikojnë fazat e fillimit të osteointegrimit.
Në një studim të fundit të publikuar në Journal of Dental Research në gusht 2016 diskutohet pikërisht ky argument, duke vlerësuar ndikimin e faktorëve lokalë dhe sistemikë në dështimin e hershëm (preprotetik) të implanteve deri në fazën e dytë kirurgjike me futjen e abutment.

Ky studim retrospektiv ka marrë në konsideratë 2670 pacientë në të cilët janë futur 10.096 implante në një klinikë të specializuar dhe janë rehabilituar me proteza nga viti 1980 deri në vitin 2014.
Në studim janë përfshirë vetëm implantet e dështuar përpara fazës së protezimit. Janë përfshirë vetëm implantet modernë cilindrikë ose konikë. Implantet zigomatikë janë përjashtuar nga studimi, ashtu si implantet që nuk kishin dokumentacionin e duhur dhe informacionet anamnestike të pacientit.

Rezultatet që janë nxjerrë nga ky studim ishin si më poshtë:
Nga 10.096 implante 642 kanë dështuar (6.36%). Nga këto 642 implante të dështuara, 176 implante në 139 pacientë kanë dështuar përpara protezimit (65 burra dhe 74 gra, mosha mesatare 54,1 ± 16,3 vjeç). Kjo korrespondon me një normë dështimi prej 1,74% duke ju referuar implanteve dhe me 5,21% duke ju referuar pacientëve. Nga 176 implante të dështuar më parë 76 janë futur në maksilën anteriore, 36 në mandibulën anteriore, 44 në maksilën posteriore dhe 23 në mandibulën posteriore. Vetëm 4 nga 176 dështime janë verifikuar në implantet që nuk janë vënë me një protokoll për vendosje të vonuar.
Në Tabelën 1 tregohet krahasimi midis dy grupeve të dështimin të implantologjisë, të hershme dhe të vonshme, në krahasim me klasifikimin e Lekholm dhe Zarb (1985) rreth sasisë dhe cilësisë së kockës.

Tabela 1: Sipas klasifikimit të Lekholm dhe Zarb (1985), cilësia e kockës ndahet në 4 grupe sipas proporcionit midis strukturës kompakte dhe strukturës trabekolare kockore:
- tipi 1, kocka kompakte homogjene kortikale me dimensione të mëdha;
- tipi 2, shtresë e shpeshtë e kockës kompakte që rrethon kockën e dendur trabekolare;
- tipi 3, shtresë e hollë e kortikales që rrethon një kockë të dendur trabekolare;
- tipi 4, shtresë e hollë e kortikales që rrethon një bërthamë me densitet të ulët të kockës trabekolare.

Cilësia e kockës së maksilës ndahet në 5 grupe (A-E) në bazë të formës së kockës së mbetur pas heqjes së dhëmbit: kocka e klasifikuar si A paraqet sasinë më të madhe të kockës, kocka e klasifikuar si E paraqet volumin më të ulët të kockës.
Duhanpirja dhe marrja e antidepresivëve influencojnë në mënyrë të konsiderueshme verifikimin e dështimeve të hershme të implanteve, prandaj stomatologu duhet të motivojë pacientët duhanpirës për të reduktuar në mënyrë drastike duhanin përpara se të vijohet me implantologjinë dhe të paralajmërohen pacientët që marrja kronike e antidepresivëve mund të ndikojë osteointegrimin. Sasia dhe cilësia kockore nuk duket se ndryshojnë në mënyrë të konsiderueshme midis dështimeve të hershme të implanteve dhe atyre të vonshme.

Nën kujdesin e: Lara Figini, Koordinatore Shkencore e Odontoiatria33

Bibliografia:
Factors Influencing Early Dental Implant Failures. Chrcanovic BR, Kisch J, Albrektsson T, Wennerberg A.J Dent Res. 2016 Aug;95(9):995-1002

Përktheu: Valbona Spahia