Të reduktosh përqendrimin e polimerizimit dhe hiperndjeshmërinë nga kompozita. Nga një kërkim një monomer i ri

Lara Figini

Rezinat kompozitë aktualisht janë me siguri materialet më të përdorura për mbushjet direkte. Avantazhi i tyre kryesor është ai estetik, të cilit i shtohet edhe fakti që në krahasim me materialet e tjera që përdoren për mbushje (për shembull amalgama ose qeramika), kompozitat mund të përdoren pavarësisht nga forma dhe nga madhësia e kavitetit që duhet mbushur, duke lejuar mbushjen edhe të defekteve të vogla pa pasur nevojë që të zmadhohen për të garantuar mbajtjen mekanike të rikonstruksionit (ashtu siç ndodhte për amalgamën dhe qeramikën).

Disavantazhet kryesore të këtyre materialeve janë:
- konsumimi, që i përket kryesisht kompozitave të gjeneratës së parë, në kompozitat e gjeneratës së re (nanohibride) pothuajse nuk ekziston,
- përqendrimi nga polimerizimi që në materialet moderne kjo tërheqje vendoset midis 1% dhe 3% të volumit të tyre. Për këtë arsye, me normë në kavitet vendosen sasi të vogla kompozite, që më pas ngurtësohen një nga një. Në këtë mënyrë reduktohen tensionet që krijohen për shkak të tërheqjes qoftë në kavitet qoftë në kufijtë e mbushjes. Për fat të keq pavarësisht këtyre përkujdesjeve shpesh kemi ngjarje të hiperndjeshmërisë nga kompozita ose bezdi gjatë përtypjes që i atribuohen pikërisht përqendrimit nga polimerizimi.
- Mungesa e aktivitetit antibakterial. Vihet re që këto materiale janë më predispozuese se materialet e tjera, si për shembull amalgama, ndaj grumbullimit të baktereve dhe pllakës dhe nëse pacienti nuk ndjek me përpikëri manovrat e higjienës orale me kalimin e kohës këto mbushje ndeshen me filtrimet dhe kariesin sekondar.

Pra i besojmë kërkimit për të mundur të përmirësojnë shërbimet me këto materiale. Një studim i fundit i publikuar në Dental Materials në maj të 2015 paraqet një monomer të ri, një amonium kuaternar, IPhene, i inkorporuar në Bis-GMA/TEGDMA me një seri përqindjesh me masa të ndryshme (10%, 20%, 30% dhe 40%). Autorët kanë hetuar, në krahasim me Bis-GMA/TEGDMA tradicional (grupi i kontrollit) parametrat e mëposhtëm: shkalla e konvertimit të monomerit (DC), përqendrimi i polimerizimit, rezistenca ndaj përkuljes, moduli i elasticitetit, energjia e frakturës, radio-opaciteti i polimerit dhe aktiviteti antibakterial.

Rezultatet e arritura ishin si në vijim:
Formulimi i rezinës së marrë me shtimin e IPhene ka garantuar një përqendrim më të vogël nga polimerizimi, radio-opacitet më të madh dhe në provëzat në të cilat përqindja e IPhene ishte mbi 30% edhe njëfarë aktiviteti antibakterial, pra të gjitha përfitimet e aplikimit të mundshëm klinik, por edhe shkallë më të ulët konvertimi, rezistencë më të ulët ndaj përthyerjes dhe e modulit të elasticitetit në krahasim me rezinën e kontrollit (p<0.05). Polimerët me 20% dhe 30% IPhene kanë treguar energji më të larta ndaj frakturave në krahasim me polimerin e kontrollit (p<0.05).

Kërkimi duhet të përmirësojë së fundmi karakteristikat e materialeve kompozitë në mënyrë që të reduktojë përqendrimin e tyre nga polimerizimi dhe të rrisë aktivitetin antibakterial, që mund të provokojnë shqetësime për pacientët si hiperndjeshmëria, filtrimet dhe kariesi sekondar pas një periudhe kohore. Ky monomer inovativ me bazë IPhene mund të paraqesë një zgjidhje për këto problematika edhe nëse përmirësohen vetitë e tjera si shkalla e konvertimit dhe moduli i elasticitetit. Janë të nevojshme studime të tjera për të stabilizuar biokompaktibilitetin dhe rezistencën në kushtet orale por ky monomer i ri duhet të merret në konsideratë për të ardhmen.

Nën kujdesin e: Lara Figini, Koordinatore Shkencore e Odontoiatria33

Bibliografia:
Dent Mater. 2015 May;31(5):575-82. Preparation of antibacterial and radio-opaque dental resin with new polymerizable quaternary ammonium monomer. He J, Söderling E, Lassila LV, Vallittu PK.

Përktheu: Valbona Spahia