|

Konservativë | 13 Korrik 2016 |

Rikonstruksionet parciale të elementeve anterior dhe posterior me metodikat e gjurmës dixhitale

R.Spreafico, F. Brenna, M. Nuvina, C. Robello, M. Grassi, M. Gagliani

Dy punimet e prezantuara në këtë artikull kanë si argument rikonstruksionet parciale si në sektorët posterior si në ata anterior.
Punimi i parë (Rikonstruksionet parciale në elementet posterior me metodika të gjurmës dixhitale) i dedikohet mbi të gjitha metodave të reja dixhitale të përftimit të gjurmës, por merr në shqyrtim dhe tipologjitë e elementeve dentar që kanë të bëjnë me restaurimet, klasifikimin e tyre me kujdes te veçantë ndaj udhëzimeve klinike dhe ndaj jetëgjatësisë së materialeve kompozite dhe qeramike.
Metodikat tradicionale për përgatitjen e rikonstruksioneve indirekte parashikojnë marrjen e një gjurme, dërgimin në laborator, ngjitjen e saj me material precizioni dhe realizimin nga ana e stomatologut të një punimi me dorë me materialin e përzgjedhur. Sot përdorimi i teknologjive dixhitale përfaqëson një alternativë të vlefshme në këto faza të punës dhe përdorimi i një skaneri intraoral kryen marrjen e gjurmës me materialin e precizonit (Fig.1)

Në procedurën e ashtuquajtur "chair-side" apo në karrigen e pacientit, informacioni i gjurmës dixhitale përpunohet menjëherë, projektohet një punim me dorë i përshtatshëm për formën dhe masën, dërgohen informacionet te personi që merret me punimet me frezë që në kohën e kërkuar nga kompleksiteti i vetë punimit me dorë, do të kthejë një mbushje apo kurorë në materialin e dëshiruar (Fig. 2-4).

Kjo nëse realizohet në kompozit apo në qeramikë, karakterizuar dhe trajtuar në mënyrë të përshtatshme mund të provohet në kavitetin e parapërgatitur dhe nëse gjykohet i përshtatshëm, çimentohet në seancën e radhës (fig. 5-7).

Diçka e ngjashme verifikohet kur informacionet e gjurmës dixhitale mbërrijnë (nëpërmjet ueb-it, postës elektronike apo me "korrierë elektronikë" të  ndryshëm) në laboratorin odontoteknik ku rrjedha e projektimit dhe e dërgimit te punuesi me frezë ndodh në të njëjtën mënyrë si më parë. Ndryshon vetëm dërgimi te pacienti, që ndikohet veçanërisht nga koha e transferimit nga laboratori në klinikë, i mbushjes së realizuar.
Rezultatet e garantuara nga sistemi i marrjes së gjurmës dixhitale për realizimin e rikonstruksioneve indirekte janë të besueshme për të vijuar me qëllimin për të përftuar restaurime cilësore, që zgjasin në kohë dhe pa efekte të padëshirueshme.
Punimi i dytë (Rikonstruksioni parcial në elementet anterior me metodika të gjurmës dixhitale) ka si temë rikonstruksionet estetike të kryera për të restauruar elemente dentare anteriore të dëmtuara nga proceset karioze apo nga diskromitë dhe traumat.
Përshkruhen udhëzimet e përdorimit të fasetave në qeramikë apo me materiale të tjera estetike të ngjashëm, tipologjitë e përgatitjeve dentare, sistemet për të kushtëzuar substratin dentar dhe materialet e çimentimit.
Kriteret e zgjedhjes midis restaurimit direkt dhe indirekt parcial janë shpesh të lidhura me vitalitetin e elementit dentar, me humbjen e një pjese të konsiderueshme të indit interproksimal dhe në thellësi, gjithmonë në nivel interproksimal të lezionit. Sa më me e thellë, apo përtej bashkimit smalt-cement, aq më mirë do të funksionojë teknika indirekte parciale. Zgjedhja e dytë midis restaurimit indirekt parcial apo total lidhet me prezencën apo jo të smaltit me trashësinë e duhur përgjatë konturit të sipërfaqes dentare të mbetur, sa më shumë smalt të përfaqësohet, aq më shumë teknika adezive për rikonstruksionet parciale indirekte do të jenë të përshtatshme për të konsideruar restaurimin. Nuk janë të rralla përdorimet e teknikave adezive të asistuara nga metodikat dixhitale për përgatitjen e materialeve të rikonstruksionit, për mbushjet e tipit estetik që mund të përfshijnë pamjen vestibulare apo pamjet interproksimale, për shembull në mbylljen e diastemave apo për përmirësimin e vëllimit të dhëmbëve me përmasa të reduktuara apo konoide.
Alternativat e rikonstruksionit në sektorët anterior mund të jenë të ndryshme, si metodikat indirekte, në sensin anësor, si ato nëpërmjet sistemit CAD/CAM mund të përdoren në restaurimin morfo-funksional jetëgjatë me këto elemente dentare (fig. 8-11).

Rrjedha e punës dixhitale për realizimin e restaurimeve indirekte, qofshin këto në kompozit apo në materiale qeramike është i ndryshueshëm, ndërkohë që nuk duket të jenë prezente mospërputhja për sa i përket gradës së precizonit, e arritshme me restaurime të kryera plotësisht në laborator nëse krahasohen me ata të kryer me sistemin "chair-side" (fig. 12,13 a,b).

Mundësia për të rikonstruktuar me material kompozit apo qeramikë elementet dentare anterior ka kohë që njihet, mundësia për të kryer këto restaurime me sistemet CAD/CAM është sot më e riprodhueshme dhe njëlloj efikase.

Sinteza nën kujdesin e: Anna Maria Melica, Konsulente Shkencore Dental Cadmos

Përktheu: Erjola Taga