|

Cilësi e dobët e kockës, cilin implant dhe cilën strategji të përdorim? Përgjigjet e këtyre pyetjeve nga literatura

Sot implantet njihen nga komuniteti ndërkombëtar si një ndihmesë e madhe funksionale dhe estetike për të rehabilituar humbjen e një apo më shumë dhëmbëve me përdorimin e protezave fikse apo të lëvizshme. Suksesi dhe kohëzgjatja e implanteve janë të lidhura ngjushtë me termin Osteointegrim i cili është i lidhur ngushtë me termin qëndrueshmëri implantare.

Qëndrueshmëria implantare influencohet nga cilësia e kockës së zonës kirurgjikale, në fakt një kockë kompakte do të bëjë rezistencë më të lartë si dhe më të fortë gjatë futjes së implantit në njësinë e tij por do ketë qëndrueshmëri më të lartë. Anasjelltas një kockë e përbërë në pjesën më të madhe të saj nga një ind sfungjeror do të ofrojë më pak rezistencë dhe si pasojë më pak qëndrueshmëri.
Në literaturë tre janë rrugët e propozuara nga autorë të ndryshëm për të rregulluar problematikën e cilësisë së dobët të kockës e për të favorizuar rritjen e qëndrueshmërisë primare dhe sekondare: Sennerby er all. 1992; Ivanov er all. 1996 propozojnë zgjatjen e periudhës së shërimit pas fazës së parë kirurgjikale, ndërsa Venturelli 1996; Sennerby e Roos 1998, këshillojnë modifikimin e protokollit kirurgjikal duke parapërgatitur zonën në trashësi dhe gjatësi, Sullivan et all. 1997; Orestein et all. 1998 synojnë në fakt në përdorimin e implanteve me sipërfaqe të ndryshme implantare.

Në linjën e këtyre autorëve të fundit gjejmë punën e Wang TM et all. Me titull "The effect of implant design and bone quality on insertion torque, resonance frequency analysis, and insertion energy during implant placement in low or low-to medium-density bone" publikuar në, Int J Prosthodont. (2015 Janar-Shkurt; 28(1):40-7).
Me studimin e tyre in vitro Wand dhe kolegët e tij kanë dëshmuar se implantet me dizenjo të ndryshme tregojnë skema jo të ngjashme me kurbën IT (torque e futjes së implantit).
Implantet konike kanë treguar vlera të IT mbi 40 Ncm për të gjithë blloqet e lëmuar të provës dhe për blloqet jo të lëmuar të provës me densitet të ulët apo mesatar.
Implantet dhe paretet paralele nuk kanë treguar PIT apo vlera FIT mbi 40 Ncm për të gjithë blloqet e testeve. Analiza e frekuencës së rezonancës ISQ është një metodë jo invazive që mat qëndrueshmërinë implantare dhe densitetin e kockës në kohë të ndryshme duke përdorur vibracionin dhe një princip të analizave strukturore.
Në studimin e Wang të gjithë implantet kanë treguar vlera në rritje të ISQ kur implanti është futur më thellë. Të gjithë implantet kanë treguar një rritje domethënëse të PIT, FIT, IE dhe ISQ kur densiteti test-bllok ishte rritur apo kur shtresa e lëmuar me 1mm ishte prezente. Pra mund të dalim në përfundimin se disa dizenjo të implanteve janë më të përshtatshme se disa të tjera nëse është e lartë kërkesa në kockë me cilësi të dobët.

Kjo është procedura e përdorur për të kryer kërkimin

Nën kujdesin e: Lara Figini, koordinatore shkencore Odontoiatria33

Përktheu: Erjola Taga

Për të votuar duhet të vendosni kredencialet tuaja në Medikey

Interesant ( 84 votim / mesatar 3 )