Si të përmirësojmë estetikën e abutment implantar. Fazat operative

Aliazhet me titan janë përdorur edhe në abutment për implantet dentare, në të cilët më pas pozicionohen protezat. Një nga disavantazhet kryesore të këtyre abutment me titan është estetika e tyre; ngjyra gri metalike mund të përhapet nëpërmjet materialit protetik restaurues apo nëpërmjet indeve rrethuese.
Në një studim të kohëve të fundit në "The Journal of Prosthetic Dentistry", Prill 2016 ilustrohet një teknikë laboratorike që mund të përmirësojë karakteristikat estetike të këtyre abutment në titan duke ndryshuar ngjyrën e kunjit nëpërmjet anodizimit.
Dioksidi i titanit (TiO2) i përdorur në implantologji është një shtresë shumë e hollë rreth 20 nm, që mundëson një sipërfaqe biokompatibël dhe lejon reflektimin e dritës duke prodhuar një gri metalike, që shpesh mund të sjellë edhe një ngjyrosje në gri të lehtë të indit të butë që rrethon implantin dhe mbi të gjitha në zonat e dukshme estetike mund të rezultojë e pakëndshme për pacientin. Për të përmirësuar cilësitë optike të implanteve dentare dhe të komponentëve të tyre, janë zhvilluar teknika veshjeje me një shtresë shumë të hollë për të maskuar sipërfaqet metalike dhe për të përmirësuar estetikën (Watkin 2008; Bressan 2011).
Si alternativë e veshjes së titanit me një material sekondar, mund të përdoren efekte interferuese të dritës si teknika e anodizimit elektrokimik që shkakton një ndryshim të ngjyrës së sipërfaqes në titan. Shumë prodhues ofrojnë implante të anodizuar me një kunj, etj.
Teknika parashikon një sondë elektrike pozitive të ngjitur te titani (anoda) për tu ngjyrosur, e cila më pas zhytet në një solucion elektrolitik, zakonisht një solucion acid.
Kur tensioni aplikohet në solucionin elektrolitik, rryma rrjedh tej për tej, duke depozituar elektrone në titan. Procesi është vetëkufizues dhe ndalon në momentin që është arritur shtresa e duhur e anodizimit për tensionin e përdorur.
Shtresa e titanit TiO2 pas anodizimit, rezulton kështu në një sipërfaqe të ngjyrosur pa cenuar gjendjen kimike të sipërfaqes dhe duke ruajtur karakteristikën e biokompatibilitetit. Ngjyra bazë e kunjit në titan mund të përmirësohet duke ofruar një estetikë më të mirë, për shembull me ngjyrë në të verdhë për restaurimet e mbivendosura protetike dhe me ngjyrë në të kuqe për indet e perimplantuar.
Kjo teknikë laboratorike mund të përdoret nëse në një material çfarëdo me bazë titani, ndër to shtyllat e ndërmjetme, kunjat njësh përfundimtar apo shufrat. Duke shtuar trashësinë e shtresës së TiO2, mund të prodhohet një shumëllojshmëri ngjyrash duke përdorur modelet e interferencës së dritës.
Në slide-t e mëposhtëm ilustrohen fazat e ndryshme laboratorike për këtë teknikë anodizimi.

Nën kujdesin e: Lara Figini, Koordinatore Shkencore Odontoiatria33

Bibliografia:
- Watkin A, Kerstein RB. Improving darkened anterior peri-implant tissue color with zirconia custom implant abutments. Compend Contin Educ Dent 2008;29:238-42.
- Bressan E, Paniz G, Lops D, Corazza B, Romeo E, Favero G. Influence of abutment material on the gingival color of implant-supported all-ceramic restorations: a prospective multicenter study. Clin Oral Implants Res 2011;22: 631-7.
- Chandur P. K. Wadhwani, Richard O'Brien, Mathew T. Kattadiyil, and Kwok-Hung Chung, Laboratory technique for coloring titanium abutments to improve esthetics J Prosthet Dent April 2016;115:409-411

Përktheu: Erjola Taga