Ndryshimet e vlerave hematike tek individët diabetikë dhe parodontopatikë. Vlerat që duhen marrë në konsideratë sipas literaturës

Lara Figini

Problematikat parodontale janë një nga komplikacionet kryesore të diabetit melit tip 1.
Nivelet e larta të produkteve përfundimtare të glycation të avancuar (AGE) në serum dhe te indet që lidhen qoftë me diabetin imun qoftë me atë jo imun (diabeti melit tip 1 [DM1] dhe tip 2 - DM2).
Hemoglobina e glikuar është një formë hemoglobine që përdoret kryesisht për të identifikuar përqendrimin plazmatik mesatar të glukozës për një kohë të gjatë. Prodhohet një reaksion jo-enzimatik pas ekspozimit të hemoglobinës normale ndaj glukozës plazmatike. Glikosilimi jo enzimatik i lartë i hemoglobinës lidhet me:
- sëmundjet kardiovaskulare,
- nefropati,
- retinopatia e diabetit melit.
Studimet klinike kanë treguar që diabeti melit tip 1 lidhet edhe me rritjen e niveleve të serumeve të ndërmjetësuesve të inflamacionit si: interleukina 6 (IL-6), interleukina 8 (IL-8) dhe kemokina CXCL5.
Por në rastet kur pacientët preken qoftë nga diabeti 1 qoftë nga parodontopatia vlerat e serumeve rriten sërish?
Studimet në literaturë, kanë evidentuar që pacientët e prekur nga diabeti dhe parodontiti shfaqin në mënyrë efektive nivele plazmatike të larta dhe interleukina 8 (IL-8), më të mëdha në krahasim me pacientët e shëndetshëm dhe me ato me parodontit por jo me diabet.

Studimi të cilit i jemi referuar, i publikuar në Journal of Periodontology në nëntor 2015 kishte objektivat e mëposhtme:
1) Të krahasonte nivelet qarkullues të IL-6. IL-8 dhe CXCL5 te pacientët me diabet melit tip 1 (T1DM), me dhe pa parodontit dhe jo duhan pirës, duke i krahasuar me pacientët e shëndetshëm, jo duhan pirës, me dhe pa parodontit;
2) Të lidhet hemoglobina e glikuar dhe nivelet e biomarker te këto pacientë;
Autorët kanë marrë në konsideratë 104 pjesëmarrës: 19 vullnetar të shëndetshëm (Grupi H), 23 pacientë me parodontit (Grupi P), 28 pacientë me diabet tip 1 (Grupi T1DM) dhe 34 pacientë me diabet tip 1 dhe parodontit (Grupi T1DM+P). Nivelet e glukozës në gjak / hemoglobina e glikuar (International Federation of Clinical Chemistry [IFCC]) janë përcaktuar nëpërmjet kromatografisë dhe nivelet e IL-6, IL-8 dhe CXCL5 në plazmë janë përcaktuar nëpërmjet Enzyme-Linked ImmunoSorbent Assay (Shqyrtim Imuno-Absorbues i lidhur me një Enzimë) ose testi ELISA.
Rezultatet e marra nga autorët janë ilustruar në tabelën 1.

Tabela1

Vlerat plazmatike të IL-8 dhe CXCL5 lidhen në mënyrë të rëndësishme me IFCC dhe hemoglobinën e glikuar dhe pra pacienti me një kontroll të dobët metabolik paraqet nivelet e serumeve më të larta të IL-8 dhe CXCL5. Për më tepër, pacientët me diabet dhe parodontit tregojnë nivele të IL-8 në plazmë më të mëdha në krahasim me pacientët vetëm me parodontit. Këto të dhëna mbështesin idenë se kontrolli i dobët glicemik është një faktor real rreziku për parodontitin.

Nën kujdesin e: Lara Figini, Koordinatore Shkencore e Odontoiatria33

Bibliografia:
The Influence of Glycated Hemoglobin on the Cross Susceptibility Between Type 1 Diabetes Mellitus and Periodontal Disease. Lappin DF, Robertson D, Hodge P, Treagus D, Awang RA, Ramage G, Nile CJ. J Periodontol. 2015 Nov;86(11):1249-59

Përktheu: Valbona Spahia

Për të votuar duhet të vendosni kredencialet tuaja në Medikey

Interesant ( 90 votim / mesatar 3 )