Rigjenerimi multidisiplinor i elementit dentar tejet të dëmtuar

Pas traumës paraqitet në urgjencë pacientja, grua 28 vjeç, me një frakturë të zhdrejtë tek incizivi i sipërm në anën e majtë. Historia e përgjithshme e pacientes është negative për çdo sëmundje sistemike dhe nuk ka histori stomatologjike të rëndësishme tek dhëmbët e tjera.

Luca Solimei

Pas traumës paraqitet në urgjencë pacientja, grua 28 vjeç, me një frakturë të zhdrejtë tek incizivi i sipërm në anën e majtë.
Historia e përgjithshme e pacientes është negative për çdo sëmundje sistemike dhe nuk ka histori stomatologjike të rëndësishme tek dhëmbët e tjera. Pas diskutimit me pacienten, përjashtohen opsionet terapeutike që lidhen me kirurgjinë dhe implantologjinë kryesisht për shkak të dyshimit për një shtatzëni të mundshme.
Pas zgjidhjes së menjëhershme të urgjencës, duke pasur parasysh vlerën e rëndësishme estetike dhe një pajtueshmëri jo optimale me pacienten, vendoset të cementohet me material për kompozitë të para-ngrohur, edhe në bazë të një lidhjeje të mirë me pjesën e mbetur, pjesa e copëtuar e dhëmbit.

Formulohet pra një Plan Trajtimi në lidhje me heqjen ortodontike të elementit 2.1, ritrajtimin endodontik, rindërtimin me fije me fibra qelqi dhe materialin e kompozitës dhe përfundimin estetiko-funksionale nëpërmjet një provizori me rezinë dhe një punim definitiv me Oksid Zirkoni ZrO2 me mbështetje të porcelanit të shtresëzuar. Trajtimi ortodontik, që zgjat rreth 2 muaj, ka prodhuar një migrim në kuptimin e kurorës së rrënjës së dhëmbit me rreth 2 mm të mjaftueshme për të nxjerrë linjën e thyerjes së dhëmbit dhe për të garantuar një efekt të duhur si unazë tek elementi shtyllë.

Pasi përfundon kjo fazë mund të vijohet me ritrajtimin endodontik nëpërmjet sistemeve rrotulluese me nikel-titan dhe rindërtimi i mëvonshëm me fije me fibra, i cementuar me Duale dhe material kompoziti.

Pas përfundimit të fazës së parë terapeutike u vijua me përgatitjen e protezës.

Zgjedhja bie kryesisht mbi përgatitjen e llojit vertikal për të mos holluar së tepërmi elementin shtyllë në nivelin e qafës së dhëmbit me qëllim pra sigurimin e fuqisë dhe në të njëjtën kohë për të qënë në gjendje për të rivendosur profilin e rrënjës duke gjeneruar një protezë origjinale, për ta bërë kështu sa më i ngjashëm me elementin e anës tjetër. Zgjedhja e materialit për restaurim lejon përveç kësaj, edhe me këtë lloj përgatitjeje, për të aspiruar për një estetikë të shkëlqyer pa cënuar aspektet funksionale.

Me një frezë me chamfer të zgjatur, kryhet përgatitja e elementit dentar duke mbushur gropëzën në mënyrë të kontrolluar, pas hetimit periodontal, me pasojë gjakosjen e indeve të buta.

Kjo procedurë shkakton gjakderdhje të cilat, me mbështetjen e provizorit, do të bëhet në fillim koagulim gjaku dhe më pas ind lidhës duke trashur kështu gingivën dhe duke e bërë më të fortë.

Gjatë periudhës së shërimit dhe maturimit të indeve të buta vijohet me ndryshimin gradual të provizorit, i projektuar për të favorizuar në maksimum mbështetjen për vetë ato derisa të arrijnë një trashësi dhe një qëndrueshmëri të kënaqshme për marrjen e masës për protezën që do të bëhet nëpërmjet vinil-polisiloksan-it me viskozitet të dyfishtë, një përbërës light që i dedikohet më shumë detajeve të zonës së qafës së dhëmbit dhe një heavy që mbështet të parin.

Falë edhe një cilësie të mirë të këtij të fundit, tekniku i dhëmbëve do të prodhojë një bazë me Oksid Zirkoni ZrO2 që, pasi konfirmon saktësinë dhe mbajtjen e elementit shtyllë gjatë një momenti të veçantë do të shërbejë si mbështetje për porcelanin e shtresëzuar, duke mundur kështu të cementohet me oksidofosfat zinku.

Si përfundim,nëpërmjet një qasjeje multidisiplinore me preferencë për mini-invazivitetin, u vendosën të gjithë përbërësit estetiko-funksional tek një paciente e re me kërkesa estetike, duke ruajtur elementin dentar dhe duke optimizuar pra prognozën për një kohë të gjatë.

Përktheu: Valbona Spahia