A e përshpejton zbardhimi plakjen e pulpës dentare? Ja, studimi

Zbardhimi dentar është kthyer në trajtimin më të përhapur në stomatologji, me qëllim përmirësimin e estetikës së buzëqeshjes. Trajtimi zbardhues mund të kryhet në...

Zbardhimi dentar është kthyer në trajtimin më të përhapur në stomatologji, me qëllim përmirësimin e estetikës së buzëqeshjes.

Trajtimi zbardhues mund të kryhet në klinikë ose në shtëpi me përqendrime të ndryshme të preparatit zbardhues. Në të dyja proceset, pacientët përjetojnë shpesh ndjeshmëri dentare, sidomos nëse përdoren përqendrime të larta të xhelit zbardhues.

Disa studime të literaturës in vivo kanë demonstruar se zbardhimi përshpejton plakjen e pulpës, duke shkaktuar shkatërrimin e dentinës terciare dhe reduktimin e lumenit të dhomës së pulpës.

Tipologjia e kërkimit dhe metoda e analizës
Në një analizë të publikuar në International Endodontics Journal, autorët kanë vlerësuar ndikimin e zbardhimit në indin pulpar.

U përfshinë studime vetëm in vivo që vlerësonin efektet e xhelit zbardhues dhe/ose të peroksidit të karbamidit në reagimin inflamator në indin pulpar, krahasuar me indin e pazbardhuar. Gjithashtu, u vlerësua dhe rreziku për bias.

Rezultatet
Nga 1311 studime, 30 rezultuan të pranueshme. Nga këto, 18 studime vlerësuan reagimin inflamator te kafshët. Të gjitha këto kanë shkaktuar një reagim të fortë inflamator në zonat sipërfaqësore të pulpës, e karakterizuar nga ç'organizmi qelizor dhe zona nekrotike, sidomos në periudhën pas ekspozimit ndaj 35-38% xheli zbardhues për 30-40 minuta.

Njëmbëdhjetë studime kryen vlerësimin në dhëmbët e njeriut. Nga këto, shtatë analizuan reagimet inflamatore dhe 5 vëzhguan rezultatet e konsiderueshme të inflamacionit në pulpat e dhëmbëve të zbardhuar.

Përsa i përket shkatërrimit të dentinës terciare, në 11 nga 12 studime u vërejt shfaqja e saj pas zbardhimit me 35-38% xhel zbardhues për një kohë të gjatë. Gjithashtu, në tre studime janë shfaqur nivele të konsiderueshme të osteokalcinës/osteopontinës 2 ose 10 ditë pas trajtimit.

Në studime të tjera është shfaqur një shtim i citokinave proinfloamatore, duke filluar menjëherë pas zbardhimit e deri në 10 ditë më pas.

Studimet, në të cilat janë analizuar dhëmbët e njeriut, kanë demonstruar një rrezik të ulët për bias, ndërsa te studimet mbi kafshët, rreziku për bias është i lartë.

Përfundimet
Nga të dhënat e kësaj analize mund të arrijmë në përfundimin se përqendrimet e larta të xhelit zbardhues rrisin reagimin inflamator dhe nekrozën në indin pulpar shumë pak pas zbardhimit, sidomos në molarët e miut dhe në incizivët e njeriut, si dhe shkaktojnë depozitim më të madh të indit të fortë reaksional.

Ndërlikimet klinike
Pavarësisht heterogjenitetit të proceseve të zbardhimit të studimeve, përqendrimet e larta të xhelit zbardhues mund të shkaktojnë dëmtime të konsiderueshme në pulpë.