Roli thelbësor i dentistit në konstatimin e sëmundjes celiake

Sëmundja celiake prek 1% të popullsisë evropiane. Megjithatë, vlerësohet se një përqindje e lartë e pacientëve (afro 75%), nuk janë të diagnostikuar për shkak të...

Sëmundja celiake prek 1% të popullsisë evropiane. Megjithatë, vlerësohet se një përqindje e lartë e pacientëve (afro 75%), nuk janë të diagnostikuar për shkak të simptomave shumë heterogjene të kësaj sëmundjeje.

Ato më të njohurat janë fryrja dhe dhimbja abdominale, humbja e peshës, diarreja, ose konstipacioni. Gjithsesi, patologjia nuk prek vetëm sistemin tretës, por shfaqet edhe në kavitetin oral.

Presidenti i Kolegjit Zyrtar të Dentistëve dhe Stomatologëve në Spanjë, Victor Zurita, shpjegon se në shumë raste, simptomat orale janë shfaqja e parë ose e vetme e sëmundjes celiake te individët e padiagnostikuar. Pra, roli i dentistit është thelbësor në dallimin dhe trajtimin e kësaj sëmundjeje.

Cilat janë simptomat më të shpeshta?
Zurita shpjegon se simptomat më të shpeshta janë kserostomia ose tharja e fytit, pasi kjo sëmundje bën që organizmi të prodhojë më pak pështymë. Ajo nxit edhe acarimin e mukozave, të cilat shfaqen të irrituara dhe të skuqura.

Një tjetër simptomë është edhe hipoplazia e smaltit, për shkak të disa faktorëve imunitarë dhe ushqimorë, si mungesa e kalciumit, acidit folik dhe vitaminës B. Në këto raste, smalti i dhëmbëve është i dëmtuar dhe paraqet ashpërsi ose brazda, njolla kafe, të verdha ose të bardha. Zakonisht, këto shenja shfaqen në incizivët e sipër dhe në molarët e parë të sipërm.

Kariesi dhe sëmundjet periodontale janë patologji të tjera që mund të shkaktohen nga sëmundja celiake, si pasojë e tharjes së fytit dhe dobësimit të smaltit të dhëmbëve.

Plagët, zakonisht shumë të dhimbshme, mund të shfaqen edhe në gjuhë, në qiellzën e sipërme dhe në mukozën e faqeve për shkak të keqpërthithjes së përbërësve, si hekuri serik, acidi folik dhe vitaminat B5 dhe B12.

Ekzistojnë edhe forma të tjera më të rralla, si glositi atrofik, i cili është një inflamacion i gjuhës dhe glositi migrator beninj, i cili zakonisht fillon me një pllakë të bardhë që përhapet në skajet e gjuhës.

Mund të shfaqen edhe lezione, ose çarje të cepave të buzëve.

Te fëmijët, përveç këtyre simptomave, mund të vërehen edhe të tjera, si dalja e vonuar e dhëmbëve ose rritja asimetrike e tyre, por edhe çrregullimet në mineralizimin e smaltit të dhëmbëve për shkak të fillimit të parakohshëm të një diete pa gluten dhe të niveleve të larta të pllakës bakteriale.

Këshillat për shëndetin oral
Pacientët celiakë duhet të ndjekin një dietë të përshtatshme, për t'u kujdesur për shëndetin e tyre oral. Përveç shmangies së ushqimeve që përmbajnë gluten, ata duhet të reduktojnë edhe konsumin e produkteve acide apo me sheqer, pasi këto të fundit favorizojnë erozionin dentar dhe kariesin.

Ata duhet të ndjekin një rutinë strikte të higjienës orale, duke i larë dhëmbët me një pastë me fluor për dy minuta pas çdo vakti, ose minimalisht në mëngjes dhe në darkë.

Gjithashtu, duhet të përdorin fillin dentar dhe nëse dentisti e sheh të nevojshme, një shpëlarës specifik, i cili nuk duhet ta zëvendësojë pastën në asnjë rast.

Vizitat e rregullta te dentisti janë thelbësore për dy arsye: 1. Profesionisti mund të dallojë shenjat e kësaj sëmundjeje kur ajo nuk është diagnostikuar ende dhe 2. Ai mund të trajtojë në mënyrë të hershme çdo patologji të lidhur me të, duke përmirësuar edhe cilësinë e jetës së pacientit.