Probiotikët në trajtimin e mukozitit perimplatar

Mukoziti perimplantar (PiM) është përkufizuar si një inflamacion gingival me gjakrrjedhje në sondim (BOP) dhe shtimin e thellësisë së sondimit (PD), por pa humbje kockore përreth implanteve.

Sipas një studimi të publikuar së fundi, prevalenca e tij varion nga 19-65%. Faktorët e rrezikut lokal më të zakonshëm të sëmundjeve perimplantare përfshijnë kontrollin e dobët të pllakës dhe zakonin kronik të pirjes së duhanit.

Vetëm debridementi mekanik i sipërfaqeve të implantit dhe indeve përreth përfaqëson terapinë e zgjedhur primare; megjithatë, studime të ndryshme të literaturës kanë treguar se debridementi mekanik (MD) nëse kryhet së bashku me terapinë probiotike shtesë (PT) mund të japë rezultate më efikase në menaxhimin e PiM në krahasim vetëm me trajtimin mekanik MD.

Probiotikët janë mikrobe të gjalla që formojnë një biofilm beninj në nivel oro-dentar që nëse administrohen në sasi dhe doza të përshtatshme mbrojnë kavitetin oral nga agjentët kariogjenë dhe periodontopatogjenë.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një studim të publikuar në "Clinical Implant Dentistry Related Research", autorët kanë vlerësuar efikasitetin e debridementit mekanik (MD) me aplikimin e probiotikëve (PT) shtesë në trajtimin e mukozitit perimplantar (PiM) tek individët duhanpirës dhe jo duhanpirës. Në studim u përfshinë pacientët e prekur nga mukoziti perimplantar (grupi I) dhe pa PiM (grupi II). Të dhënat demografike u grumbulluan nëpërmjet një pyetësori.

Pacientët e grupit të I dhe të II janë u ndanë në:
• (a) ata që i janë nënshtruar MD me PT shtesë (duke përdorur Lactobacillus Reuteri);
• (b) pacientët që iu nënshtuar vetëm MD.

Në të gjithë grupet thellësia e sondimit (PD), indeksi i pllakës (PI) dhe gjakrrjedhja gjatë sondimit (BOP) u matën në kohën 0 (bazë) dhe pas 3 apo 6 muajsh. U matën edhe nivelet bazë të kockës së kreshtës perimplantare.

U krye një vlerësim i dimensionit të kampionit dhe janë kryer krahasime statistikore duke përdorur analizën njëdrejtimëshe të variacionit dhe testin e rregullimit post hoc të Bonferroni.

Rezultatet

Tetëdhjetë individë (grupi I: 40 duhanpirës dhe grupi II: 40 jo duhanpirës) me PiM morën pjesë në këtë studim. Në të gjithë intervalet e kohës që u morën në konsideratë, nuk u vunë re diferenca të konsiderueshme në PD, PI dhe BOP te të gjithë pacientët e grupit I.

Pas 3 muajsh ndjekje, diferencat në BOP (P<.05) dhe PI (P<.05) ishin në mënyrë të konsiderueshme më të mira në grupin që iu nënshtrua MD me dhe pa terapi shtesë të PT.

Konkluzionet

Nga të dhënat e marra nga ky studim, që duhet të gjejnë konfirmim me punime të tjera analoge, mund të dalim në konkluzione që për një kohë të shkurtër trajtimi i debridementit (MD) me terapi probiotike (PT) shtesë është më efikas në kurimin e mukoziteve perimplantare (PiM) në krahasim me vetëm debridement mekanik (MD) tek individët jo duhanpirës.

Konsumimi i një cigareje në fakt dëmton shërimin perimplantar të indeve të buta pas MD me ose pa terapi probiotike (PT) shtesë.

Implikimet klinike

Në trajtimin e mukoziteve perimplantare stomatologu mund të përdorë ndihmën e terapisë probiotike për të përmirësuar shërimin tek individët jo duhanpirës.

Për më shumë informacion:

Salvi GE, Cosgarea R, Sculean A. Prevalence of periimplant diseases. Implant Dent 2019;28(2):100-2.
Alqahtani F, Alqahtani M, Shafqat SS, Akram Z, Al-Kheraif AA, Javed F. Efficacy of mechanical debridement with adjunctive probiotic therapy in the treatment of peri-implant mucositis in cigarette-smokers and never-smokers. Clin Implant Dent Relat.