Vera e kuqe, një aleate në luftën kundër kariesit

Një kërkim amerikan ka treguar se produktet e mbetura nga përpunimi i verës frenojnë aktivitetin e Streptococcus mutans.

Përfitimeve të ndryshme të verës së fundmi i është shtuar edhe një që ka të bëjë me shëndetin e dhëmbëve dhe gengivave: por efekti pozitiv nuk është marrë nga një gotë verë e kuqe që konsumohet në një vakt, por nga mbetjet pas përpunimit të saj. Megjithatë duhet pak kohë përpara se eksperimentet premtuese të çojnë në realizimin e një produkti nga i cili përfiton shëndeti oral, por për momentin është e sigurt një e dhënë: farat dhe lëkurat e rrushit të fermentuar, që ngelin nga përpunimi i verës, kanë aftësinë që të kundërshtojnë veprimin e baktereve që shkaktojnë karies.

"Eksperimentet tona laboratorike kanë treguar që produktet e mbetura nga përpunimi i verës janë me të vërtetë në gjendje që të interferojnë me aktivitetin e Streptococcus mutans" thotë Hyun Koo, docent në Eastman Department of Dentistry dhe në Center for Oral Biology në Universitetin e Rochester, SHBA.

"Kufizimi i veprimit të Streptococcus mutans bëhet para së gjithash duke frenuar sekretimin e glukoziltransferazave, pra enzimave që përmes prodhimit të substancave me sheqerna dhe viskoze (glukanët), lejojnë bakteret që të aderojnë në sipërfaqet e dhëmbëve dhe të formojnë një barrierë mbrojtëse rreth kolonive të Streptococcus, në fakt në kontakt me farat dhe lëkurat e rrushit të fermentuar kufizojnë prodhimin e enzimave dhe reduktojnë në mënyrë të konsiderueshme aftësinë e baktereve që të aderojnë në smalt dhe të krijojnë kushte optimale për t'u riprodhuar".

Substancat që vijnë nga përpunimi i verës janë në gjendje të modifikojnë edhe mjedisin në të cilin jetojnë Streptococcus mutans. "Edhe modifikimet e mjedisit bëhen përmes kufizimit të aktivitetit të baktereve: ndërkohë që në kushte normale Streptococcus sekreton substanca që krijojnë mjedisin acid në të cilin jeton, kur bie në kontakt me derivantët e rrushit nuk arrin të prodhojë të njëjtën sasi të substancave acide, ndoshta falë inhibimit të glikolizës".

Studimi i publikuar në "Journal of Agricultural and Food Chemistry", ka treguar se substancat përgjegjëse të inhibimit të aktivitetit bakterial janë polifenole gjerësisht të pranishme në mbetjet e fermentuara të rrushit të presuar dhe në veçanti te rrushi i zi, që përmban 40% më shumë në krahasim me varietetet e rrushit të bardhë.
"Eksperimentet tona kanë treguar që përdorimi i mbetjeve të rrushit të zi ka reduktuar 85% sekretimin e dy glukoziltransferazave", vazhdojne autoret.

Një nga elementet më të rëndësishëm sipas studiuesve është fakti që në asnjë rast polifenolet nuk kanë eliminuar bakteret, por thjesht kanë modifikuar aktivitetin, kjo, sipas tyre lejon shmangien e episodeve të rezistencës bakteriale siç ndodh me kurat me antibiotikë si edhe eliminimi i baktereve të dobishme bashkë me ato që shkaktojnë karies.