Diabeti i tipit 2. Dëmtimi i aftësisë përtypëse rrit nivelet e hemoglobinës së glikuar

Aftësia për të përtypur siç duhet mund të përmirësojë nivelet e glukozës në gjak te pacientët me diabet të tipit 2. Ata me funksion të plotë përtypës kanë raportuar nivele dukshëm më të ulëta të glukozës në gjak krahasuar me ata me aftësi të dëmtuar përtypëse. Në këtë përfundim ka arritur një hulumtim i botuar në "Plos One", i kryer nga Yeter E. Bayram nga spitali Mësimor dhe Kërkimor Pipili Hamidiye Etfal në Stamboll dhe Mehmet A. Eskan nga Shkolla e Mjekësisë Dentare në Universitetin Buffalo, Buffalo (SHBA).

Studimi retrospektiv shqyrtoi të dhënat e mbledhura nga 94 pacientë me të paktën një vit histori mjekësore të diabetit të tipit 2, të ndjekur dhe të trajtuar në një klinikë ambulatore të një spitali në Stamboll.
Pacientët u ndanë në dy grupe: i pari (kontrollit, n=41) përfshinte ata që kishin funksion të mirë okluzal, d.m.th., një numër të mjaftueshëm dhëmbësh të pozicionuar në mënyrë korrekte dhe që mund t'a përtypnin mirë ushqimin (Grupi Eichner A, 4 okluzal zonat funksionale në zonën e pasme). Grupi i testit (test, n=53) përfshinte grupin B të Eichner-it (1-3 zona të funksionit okluzal) dhe grupin C (pa kontakt natyral okluzal).

Niveli i glukozës në gjak ishte dukshëm më i ulët te pjesëmarrësit në grupin e kontrollit krahasuar me ata në grupin e testit. Subjektet që shfaqnin mbështetje okluzale të zvogëluar dhe që kërkonin një restaurim fiks u trajtuan me një restaurim fiks të mbështetur nga implanti. Nivelet e hemoglobinës së glikuar (A1c) për të dy grupet u krahasuan me Student T-test.

Niveli A1c në grupin e kontrollit ishte 7.48, ndërsa në grupin e testit, i përbërë siç u përmend nga subjektet që nuk ishin në gjendje të përtypnin mirë, ose fare, sepse u mungonin disa ose të gjithë dhëmbët, niveli A1c ishte dukshëm më i lartë, duke arritur në 9.42. Diferenca mesatare midis dy grupeve ishte 1,94 ± 0,39 (p = 0,0001). Nivelet e glukozës në gjak mund të ulen (A1c 9.1 në 6.2) pas një restaurimi fiks të mbështetur me implant te pacientët T2D me mbështetje të zvogëluar okluzale, thonë studiuesit. Rezultatet, përfundojnë ata, sugjerojnë se joefikasiteti përtypës për shkak të zvogëlimit të okluzionit dentar te pacientët me diabet të tipit 2 shoqërohet me rritjen e niveleve të glukozës në gjak.

PLoS One, 2023;18:e0284319. doi: 10.1371/journal.pone.0284319. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/37058457/