Endokarditi bakterial dhe higjiena orale

Endokarditi bakterial infektiv (EI), që zakonisht haset si infeksion i valvulës së zemrës, është i rrallë në popullatën e përgjithshme, edhe pse shoqërohet me sëmundshmëri dhe vdekshmëri të lartë.

Më shumë se 100 vjet më parë është sugjeruar se bakteremia orale mund të jetë shkaktare e EI-së.
Në vitin 1955, udhëzimet e para të Shoqatës Amerikane të Zemrës (AHA) për parandalimin e EI-së rekomanduan që pacientët me rrezik të lartë për EI të marrin antibiotikë profilaktikë (AP) përpara se të ndërmarrin procedura dentare invazive.

Megjithatë, në vitin 2007, AHA e ndryshoi këtë rekomandim për ata që konsiderohen të jenë në rrezik të moderuar për komplikime nga EI-ja, një grup që përfshin afërsisht 90% të njerëzve me sëmundje valvulare të zemrës, duke rekomanduar profilaksinë me antibiotikë vetëm për individët me rrezik të lartë që i nënshtrohen stomatologjisë invazive të EI-së. Këto rekomandime u publikuan te Udhëzimet e Kardiologjisë 2021 nga AHA/American College.

Pjesa dërrmuese e pllakës dentare përfshin streptokoket (për shembull, S. mitis) dhe në kushte të shëndetshme, çarja e gengivave rreth dhëmbëve është e veshur me një shtresë të hollë të epitelit jo të keratinizuar shumë të depërtueshëm, i cili ndan organizmat potencialisht patogjenë nga qarkullimi i përgjithshëm.

Akumulimi i pllakës dentare dhe tartarit rezulton në rritjen e baktereve, inflamacionin e gengivave, ulçerimin dhe rritjen e përshkueshmërisë së epitelit krevikular, gjë që ndoshta çon në një rritje të frekuencës së bakteremisë.

Ka prova në rritje në literaturë që bakteremia e shpeshtë për shkak të pllakës dhe tartarit lidhet ndoshta me një rrezik në rritje për EI-në.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një studim rast-kontroll, që do të publikohet së shpejti në "Oral Surgery Oral Medicine Oral Patology Oral Radiology 2023", autorët kanë përcaktuar nëse higjiena orale lidhet me endokarditin infektiv (EI) tek individët në rrezik të moderuar për EI-në.

Në këtë studim, u analizua higjiena te pacientët e hospitalizuar me EI (raste) krahasuar me pacientët ambulatorë me sëmundje valvulare të zemrës por pa EI (kontrollet).

Objektivi primar ishte indeksi mesatar i tartarit. Objektivat sekondarë ishin masat e tjera të higjienës orale dhe sëmundjet periodontale (p.sh. pllaka dentare, gengiviti).
Është kryer edhe kategorizimi i kulturave të gjakut të specieve bakteriale.

Rezultatet

62 pjesëmarrësit në grupin e rastit kishin një indeks mesatar të tartarit 53% më të lartë se 119 pjesëmarrësit në grupin e kontrollit (0,84, 0,55, përkatësisht; diferenca = 0,29, 95% CI: 0,11 , 0,48; p = 0,002) dhe 26% indeksi mesatar i pllakës kryesore dentare (0,88, 0,70, respektivisht; diferenca = 0,18, 95% CI: 0,01, 0,36; p = 0,043).

Në përgjithësi, rastet raportuan më pak vizita dentare dhe higjienike dentare (p = 0,013) dhe më pak vizita dentare në 12 javët para regjistrimit në studimin e lartpërmendur sesa kontrollet (p = 0,007).
Bakteret e zakonshme orale u identifikuan nga kulturat e gjakut në 27 nga 62 raste (44%).

Konkluzionet

Nga të dhënat e këtij studimi, të cilat duhet të konfirmohen edhe në punime të tjera të ngjashme, mund të konkludohet se te personat në rrezik për endokardit bakterial mund të reduktohen burimet e mundshme të endokarditit bakterial që lidhen me të, duke ruajtur shëndetin optimal oral nëpërmjet rregullave të kujdesit profesional dhe procedurat dentare të higjienës orale konstante dhe korrekte në shtëpi.

Implikimet klinike

Raporti i Institutit të Mjekësisë në vitin 2000 mbi Shërbimet Dentare të Nevojshme Mjekësore dhe Rekomandimet e AHA kanë treguar prej kohësh nevojën për të sqaruar rolin e higjienës orale në patogjenezën e EI-së.
Disa nga ata në rrezik për të zhvilluar EI mund të kenë akses të kufizuar në kujdesin dentar për një sërë arsyesh, si dhe një kuptim të kufizuar të rëndësisë së arritjes dhe mbajtjes së higjienës së mirë orale.

Për klinicistët dhe stomatologët, ekziston një mungesë e të kuptuarit të rreziqeve relative nga procedurat dentare invazive të rralla kundrejt bakteremisë së përsëritur nga aktivitetet rutinë të përditshme (për shembull, larja e dhëmbëve) te individët me higjienë të dobët orale, duke shtuar sfidën për të ndërmarrë parandalimin e EI-së.

Të dhënat nga ky studim ofrojnë dëshmi se mirëmbajtja e higjienës orale mund të jetë një faktor i rëndësishëm zbutës i rrezikut për zhvillimi e EI-së.

Për më shumë informacion:

Peter B. Lockhart, Vivian Chu, Jing Zhao, Frank Gohs, Martin H. Thornhill, Bruce Pihlstrom, Farah Bahrani Mougeot, Geoffrey A. Rose, Yee-Ping Sun, Joel Napenas, Stephanie Munz, Peter M. Farrehi, Thomas Sollecito, Vidya Sankar, Patrick T. O'Gara. Oral hygiene and infective endocarditis: a case control study. Oral Surg Oral Med Oral Pathol Oral Radiol (2023), doi:https://doi.org/10.1016/j.oooo.2023.02.020.