Si ndikon periodontiti në zhvillimin e perimplantit?

Perimplantiti (PI) është një sëmundje inflamatore kronike komplekse shumë e përhapur dhe shpesh asimptomatike që kulmon me humbjen progresive të kockave mbështetëse rreth implanteve dentare.

Etiologjitë e PI dhe periodontitit (PR) mendohet të jenë të ndërmjetësuara mikrobikisht.
Gjetjet e fundit sugjerojnë se ekziston një nivel i fortë i provave që pacientët me një histori të mëparshme të PR, me kontroll joadekuat të biofilmit dhe mungesë të kujdesit të rregullt të mirëmbajtjes, janë në një rrezik në rritje të zhvillimit të PI.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një studim klinik retrospektiv, të botuar në Journal of Periodontology, autorët kanë hetuar nëse një histori periodontiti, sipas kritereve të përcaktuara nga Workshopi Botëror i zhvilluar në vitin 2017, mund të lidhet me një rritje të dështimit të implantit dhe me një fillim dhe ashpërsi më të madhe të peri-implantitit (PI).

Në këtë studim u përfshinë vetëm pacientët me një histori të periodontitit, të cilët morën terapi korrigjuese jo-kirurgjikale dhe, nëse indikohet, terapi kirurgjikale përpara vendosjes së implantit.

Stadi dhe shkalla e periodontitit u përcaktuan për çdo pacient të përfshirë në studim që nga momenti i fillimit të terapisë periodontale.

Modelet Cox Proporcional Hazard Frailty u ndërtuan për të analizuar korrelacionin midis fazës dhe shkallës së periodontitit, në kohën fillestare, dështimit të implantit, si dhe fillimin dhe ashpërsinë e PI.

Rezultatet

221 implante iu vendosen 99 pacientëve me histori të mëparshme periodontiti dhe u ndoqën për një kohëzgjatje mesatare prej 10,6 ± 4,5 vjet pas vendosjes së implantit. 6 implante (2.7%) dështuan dhe shkalla më e lartë e dështimit të implantit për shkak të PI u gjet për pacientët me periodontit të gradës C (P <0.05), ndërsa vetëm një tendencë në rritje ndaj PI u vu re për fazat III dhe IV krahasuar me I dhe II.

Klasifikimi ndikoi ndjeshëm në rrezikun e humbjes margjinale të kockës (MBL)> 25% të gjatësisë së implantit (P = 0.022) në implantet e prekura nga PI. Megjithatë, nuk u gjet asnjë korrelacion i drejtpërdrejtë midis një niveli më të lartë të stadit dhe shkallës së periodontitit dhe prevalencës së PI.

Konkluzionet

Nga të dhënat e këtij studimi, të cilat duhet të konfirmohen edhe në studime të tjera të ngjashme, mund të konkludohet se nuk ka një lidhje statistikisht domethënëse midis stadit ose shkallës së periodontitit dhe prevalencës së perimplantitit (PI). Megjithatë, kur ka një diagnozë të PI, ekziston një lidhje midis shkallës së periodontitit dhe ashpërsisë së PI ose shfaqjes së dështimit të implantit.

Implikimet klinike

Duhet të merret parasysh se faktorët që kontribuojnë në perimplantit (PI), si pozicionimi (i keq) i implantit, prania e çimentos së mbetur dhe disa karakteristika protetike (profili i daljes dhe lartësia e abutmentit) nuk janë llogaritur plotësisht për në këtë studim.

Studimet e ardhshme duhet t'i marrin parasysh këta faktorë për të kuptuar më mirë se si mund të ndërveprojnë me një histori të mëparshme të periodontitit për të ndikuar në prevalencën e PI dhe ashpërsinë e tij.

Për më shumë informacion:

Ravidà A, Rodriguez MV, Saleh MHA, Galli M, Qazi M, Troiano G, Wang H-L, Galindo Moreno P. The correlation between history of periodontitis according to staging and grading and the prevalence/severity of peri-implantitis in patients enrolled in maintenance therapy. J Periodontol novembre 2021;92(11):1522-35.