Diabeti dhe implantologjia. Të rejat më të fundit të literaturës

Nga Lara Figini

Diabeti melit dhe paradiabeti janë çrregullime metabolike shumë të zakonshme që shkaktojnë hipergliceminë që çon në mikro dhe makro angiopati.

Dihet se ato shoqërohen me: periodontit, shërim të vonuar të plagëve dhe ndryshime në metabolizmin e kockave.

Diabeti melit dhe kushtet paradiabetike janë një problem shëndetësor i zakonshëm, në rritje dhe me efekte të shumta të dëmshme në të gjithë trupin.

Megjithëse diabeti melit është konsideruar si një faktor rreziku për rehabilitimin dentar me implante, kirurgjia e implantit dentar është zhvilluar si mjeti më i mirë i përshtatshëm për rehabilitimin oral në dekadat e fundit, ndaj është e rëndësishme të dihet nëse kjo procedurë mund të garantojë sukses edhe te pacientët me diabet dhe paradiabet të kontrolluar dhe të pakontrolluar.

Tipologjia e kërkimit dhe modaliteti i analizës

Në një përmbledhje sistematike, të botuar në International Journal of Implant Dentistry, autorët u përpoqën të siguronin një përditësim mbi literaturën aktuale mbi efektet e paradiabetit dhe diabetit melit në suksesin e implanteve dentare.

Autorët kryen një kërkim të literaturës bazuar në deklaratën PRISMA për t'iu përgjigjur pyetjes PICO "A kanë pacientët diabetikë me implante dentare një shkallë më të lartë të komplikimeve sesa kontrollet e shëndetshme?"

Kërkimi i literaturës dhe nxjerrja e të dhënave u krye nga dy studiues të pavarur (JWa dhe HN) duke përdorur këto baza të dhënash: PubMed, AWMF Online dhe Biblioteka Cochrane.

Si një përditësim i një rishikimi të mëparshëm nga të njëjtët autorë, fillimi i hulumtimit ishte në 7 maj 2015 dhe përfundimi në 23 prill 2021.

Publikimet para dhe pas këtyre datave nuk janë marrë në konsideratë.

Rezultatet

40 studime klinike dhe 16 botime të literaturës së bashkuar u përfshinë në këtë përmbledhje sistematike.
Rezultatet treguan se pacientët me diabet melit të kontrolluar keq vuajnë më shpesh nga peri-implantiti, veçanërisht në periudhën pas implantimit. Për më tepër, këta pacientë shfaqin norma më të larta të humbjes së implantit sesa individët e shëndetshëm.

Nga ana tjetër, në diabetin melit të kontrolluar, nivelet e suksesit janë të ngjashme me ato të subjekteve të shëndetshëm.

Administrimi mbështetës i antibiotikëve dhe klorheksidinës aktualisht përfaqëson standardin e artë pasi duket se përmirëson suksesin e implantit.

Ka vetëm disa studime mbi implantet dentare në pacientët me gjendje paradiabetike, të cilat tregojnë një efekt të mundshëm negativ në zhvillimin e sëmundjes peri-implantare, por nuk kanë ndikim në mbijetesën e implantit.

Konkluzionet

Nga të dhënat e këtij rishikimi, të cilat duhet të konfirmohen edhe në punime të tjera të ngjashme, mund të konkludohet se procedurat e implantimit përfaqësojnë një mënyrë të sigurt të rehabilitimit oral te pacientët me paradiabet të kontrolluar ose diabet melit, me kusht që të respektohen masat e duhura paraprake.

Implikimet klinike

Rehabilitimi oral me implante dentare në pacientët me paradiabet të kontrolluar dhe diabet melit mund të konsiderohet një procedurë e parashikueshme dhe e sigurt.

Megjithatë, përgatitja e duhur për kirurgjinë e implantit të pacientit, administrimi i antibiotikëve dhe mbështetja me klorheksidinë, si dhe miratimi i një sistemi të rikujtimit pas ndërhyrjes për pacientët me paradiabet dhe diabet melit të tipit 2 janë të një rëndësie thelbësore për të siguruar një nivel të lartë të probabilitetit të suksesit të implantit.

Për më shumë informacion:

Juliane Wagner, Johannes H. Spille, Jörg Wiltfang, Hendrik Naujokat. Systematic review on diabetes mellitus and dental implants: an update. Int J Implant Dent gennaio 2022);3;8(1):1.