Sëmundja e gengivave mund të reduktojë funksionin pulmonar

Sipas një studimi të paraqitur në EuroPerio10, Kongresi lider në botë në Periodontologji dhe Stomatologji Implantare (EFP), i organizuar nga Federata Evropiane e Periodontologjisë (EFP), në rastin e sëmundjeve të rënda të gengivave, funksioni pulmonar reduktohet.

"Studimi ynë tregon një lidhje midis sëmundjes periodontale dhe funksionit pulmonar, që do të thotë se higjiena e mirë e dhëmbëve mund të sjellë përfitime si për shëndetin oral ashtu edhe atë të frymëmarrjes", tha autori i studimit Dr. Anders Rosland (Universiteti i Bergenit, Norvegji).

"Nevojiten më shumë kërkime për të vlerësuar shkakësinë dhe për të kuptuar nëse funksioni pulmonar mund të përmirësohet me terapi periodontale".

Hulumtimet e mëparshme kanë zbuluar se pastrimi i dhëmbëve, duke përfshirë heqjen e pllakës, shoqërohet me një reduktim të shpërthimit të simptomave te pacientët me sëmundje pulmonare obstruktive kronike.

Ky studim, i cili është pjesë e projektit të Malmö Offspring Dental Study, studioi lidhjen midis funksionit pulmonar dhe periodontitit. Studimi përfshiu 1021 pjesëmarrës, ndërmjet të cilëve 513 burra dhe 508 gra me moshë mesatare 44.5 vjeç.

U krye një ekzaminim dentar, duke përfshirë radiografi, ekzaminim të dhëmbëve dhe ekzaminim të gengivave. Ashpërsia e periodontitit u vlerësua duke matur thellësinë e xhepave rreth dhëmbëve dhe humbjen e ngjitjes nga indet përreth. Shkalla e inflamacionit të gengivave u përcaktua nga përqindja e vendeve që shfaqën gjakderdhje gjatë provës.

Periodontiti i moderuar u diagnostikua në 289 (28%) pjesëmarrës, ndërsa 71 (7%) kishin periodontit të rëndë. Pjesa e mbetur prej 661 (65%) u klasifikuan si pa periodontit ose periodontit të butë dhe përfaqësonin grupin e krahasimit.

Mosha mesatare e individëve me periodontit të rëndë ishte 55 vjeç dhe 59% e të cilëve ishin meshkuj. Pirja e duhanit ishte dukshëm më e zakonshme te individët me periodontit të moderuar ose të rëndë krahasuar me grupin e shëndetshëm/të moderuar.

Funksioni pulmonar u vlerësua me spirometri, e cila mat vëllimin e ajrit të nxjerrë nga mushkëritë dhe rrjedhën e ajrit. Studiuesit matën vëllimin e ekspirimit të detyruar (FEV1), që është vëllimi i ajrit (në litra) që një individ mund të nxjerrë gjatë një sekonde pas inspirimit maksimal. Ata matën gjithashtu kapacitetin vital të detyruar (FVC), që është sasia e ajrit (në litra) të nxjerrë me forcë pas marrjes së frymës më të thellë të mundshme.

Të dy FEV1 dhe FVC u shprehën si përqindje e vlerës së parashikuar për individët e shëndetshëm. Studiuesit llogaritën gjithashtu raportin FEV1/FVC (%). Të dhënat treguan se FEV1 dhe FVC (të dyja të shprehura si përqindje e vlerës së pritur) dhe FEV1/FVC u ulën me rritjen e ashpërsisë së periodontitit.
Lidhje të rëndësishme të anasjellta midis funksionit pulmonar dhe periodontitit të rëndë u vunë re në analizat e rregulluara për moshën, gjininë, duhanin, indeksin e masës trupore, diabetin dhe nivelin e arsimimit: krahasuar me grupin e shëndetshëm/të moderuar, ata me periodontit të rëndë kishin një FEV1 më të ulët se 3. , 6% dhe 2,2 FEV1/FVC më e ulët.

"Të gjitha matjet e funksionit pulmonar u përkeqësuan pasi sëmundja e mishrave të dhëmbëve u përkeqësua. Për më tepër, me përhapjen e inflamacionit të gengivave në të gjithë gojën, disa vlera të frymëmarrjes janë të prirura të përkeqësohen. Një rënie në funksionin pulmonar mund të tregojë inflamacion të rrugëve të frymëmarrjes, ndoshta me origjinë nga gengivat e inflamuara dhe inhalimi i baktereve të pranishme në pllakën dentare", tha Dr. Rosland.

Nëse konfirmohet kjo lidhje midis sëmundjes së gengivave dhe funksionit pulmonar, mund të ofrojë arsyetimin për trajtimin periodontal dhe programet e higjienës orale për të përmirësuar shëndetin oral dhe atë të frymëmarrjes.